Armenië > De speer van het Geghard-klooster

Na het ontbijt in de kelder van het hotel vertrekken we om negen uur opnieuw voor een excursie. Vandaag rijden we richting het oosten voor een bezoek aan de tempel van Garni en het Geghard klooster. Na een uurtje door het drukke verkeer arriveren we bij de Garni kloof. De bus kan de afdaling niet maken, daarom worden we met 4x4 personenauto’s naar het begin van de kloof gebracht. Net wanneer ik mij voorbereid op een ruig stukje route, blijken we er al te zijn. Geen spectaculaire afdaling. De Garni kloof bestaat aan weerszijde uit hoge basalt rotsformaties. Het zeshoekige basalt wordt gevormd wanneer hete lavastromen plotseling sterk afkoelen, bijvoorbeeld door water. De stenen pilaren lijken tegen de rotswand aan te hangen. De term “basaltorgel” is op zijn plaats. Ik voel mij wat slapjes vandaag. Zou het het eten van gisteravond zijn of heb ik een griepje te pakken. Het heerst nogal binnen de reisgroep. Hoewel andere reisgenoten verder de kloof inlopen, besluit ik eerder terug te keren. Met de personenauto’s worden we naar de tempel van Garni gebracht. Deze tempel staat boven aan de rotshelling. De Romeinse tempel is waarschijnlijk rond 175 n.C. gebouwd. In de jaren zeventig van de vorige eeuw is de tempel gerestaureerd. Het is bijzonder en grappig om zo’n Romeins bouwwerk in Armenië te zien. Ik bekijk de tempel van binnen en loop een rondje tussen de pilaren. Ook bekijk ik het oude Romeinse badhuis. Een video laat zien hoe de verschillende ruimtes vroeger verwarmd werden. Een klein stukje van de mozaïeken vloer is behouden gebleven. Een klein half uurtje verder rijden ligt het Geghard klooster. Mijn gevoel van slapheid is overgegaan in misselijkheid. Gelukkig heb ik een plastic tas bij mij voor de zekerheid. Het Geghard-klooster, gelegen in een smalle Amat-vallei, is een van de meest indrukwekkende religieuze complexen van het land. Het werd gesticht in de 4e eeuw, op de plaats waar volgens de traditie de Heilige Lans – waarmee Christus’ zijde werd doorboord – bewaard werd. De naam Geghard betekent “speer”. Het huidige klooster dateert vooral uit de 13e eeuw en is beroemd om zijn kerken en kapellen die deels in massief rotsgesteente zijn uitgehouwen. Hoewel ik mij steeds beroerder voel, volg ik de gids Armine naar de kerk. Zij vertelt dat het klooster een bedevaartsoord is voor Armeense Christenen vanwege de aanwezige relikwieën. Vanuit de kerk kan ik de kapelletjes betreden, die uit de rotsen gehouden zijn. Ook bevindt zich hier een waterbron. Al met al een bijzonder complex dat onderdeel uitmaakt van de Unesco Werelderfgoedlijst. Na het bezoek rijden we weer terug naar Yerevan. Het programma voor vandaag is nog niet voorbij. Ik laat mij echter bij het hotel afzetten. Ik denk dat het beter is om mijn bed in te gaan, zodat ik morgen weer deel kan nemen aan het programma. De rest van de reisgenoten gaan naar het genocide monument en museum net buiten de stad. Ik hoor de verhalen wel. Direct wanneer ik even geslapen heb, voel ik mij een stuk beter.