Indonesië > De dolfijnen laten het afweten

Om zes uur ontmoet ik Robert weer op het strand. De zon is nog niet op, maar een gloed schijnt al over de zee. Ik help Robert en de schipper de vissersboot in zee te duwen. Ik stap in om dolfijnen te gaan spotten. Ik heb al van reisgenoten begrepen die gisteren geweest zijn, dat het een toeristische toestand is. Als ik na zo'n twintig minuten varen aan kom bij de dolfijnenspotplaats tel ik al meer dan vijftig bootjes. De zee is ruw door een stevige wind. Hierdoor ontstaan er ook af en toe schuimkoppen op het water. Ik hoop hier telkens een dolfijn te zien. Helaas. Soms steekt één van de beesten een kop boven water. Direct koersen alle boten volle vaart naar de locatie. Dit spelletje herhaalt zich telkens als één dolfijn zich op een andere locatie laat zien. Juist het harde varen vormt een risico voor de dolfijnen.

Indonesië - Vissersboten rond de plek waar dolfijnen samen komen

Mijn schipper legt uit dat vorig jaar twee jonge dolfijnen overvaren zijn door kamikaze boten. Hierdoor zijn de dolfijnen wat terughoudend naar de vele boten toe. Soms komen ze later in de ochtend boven als er minder boten varen. Vandaag lijken ze daar weinig zin in te hebben. Plotseling ziet mijn schipper dolfijnen vlak bij. Hij koerst er naar toe. Ze zijn 'in the move' verontschuldigt hij. Ik zie vier tot vijf dolfijnen enkele keren met hun rug vlak bij mijn boot boven water komen. Daarna wordt het weer stil. Andere boten houden het al voor gezien. Wij varen terug in de richting van Lovina om de tweede spot te checken. Hier is het water rustig. Geen wind maar ook geen zeehonden. De schipper verontschuldigt zich voor de magere vangst. Dit kan gebeuren. De natuur is geen dierentuin. Ik ga terug aan land voor een ontbijt. Daarna maak ik mij op voor mijn vertrek naar Munduk. Als ik mijn sleutel in wil leveren, wacht een verrassing. De rekening van eergisteravond staat nog open terwijl ik 100% zeker weet dat ik betaald heb. De jongen van het restaurant komt er bij en geeft aan dat er niet betaald is. Na enige tijd is er contact met de manager en de rekening wordt verscheurd. Met een lichte ergernis stap ik in de bus. De reis naar Munduk is een korte etappe. Munduk ligt hoog in de bergen en ligt vaak in de wolken gehuld. Mijn nieuwe onderkomen ligt prachtig boven aan de berghelling. Vanaf het balkon van mijn bungalow kijk ik het dal in. In de verte zie ik de zee liggen bij Lovina. 's Middags volg ik Darma voor een wandeling door de omgeving.

Indonesië - Bij het hotel wordt een hindoeïstische ceremonie gehouden

Er wordt een snelle groep en een langzamere groep gevormd. De verdeling loopt mis omdat praktisch iedereen bij de eerste groep wil. De splitsing wordt gewoon de eerste tien in de eerste groep en de rest in de tweede. Beide groepen lopen even snel (of langzaam). Darma neemt mij mee over de smalle paadjes langs de irrigatie kanalen. Soms gaat het pad flink omhoog, daarna weer omlaag. Het is een prachtige natuur. Onderweg vertelt Darma over de planten, bomen en vruchten langs het pad. Ik begin de cacao, nootmuskaat en papaja al zelf te herkennen. Na een steile afdaling kom ik bij de rijstvelden aan. Via een smal dammetje loop ik tussen de velden door. De Balinese rijst groeit volop in het veld. De Balinese soort groeit hoger dan de Javaanse variant. Vrouwen proberen met stokken de vogels uit het gewas te houden. Een onbegonnen karwei. Bij een beekje moet ik oversteken. Voorzichtig stap ik van steen naar steen. De stenen zijn glad. Veilig kom ik aan de overzijde. Verderop staat een watermolen. Het water brengt een dynamo in werking, waardoor elektriciteit beschikbaar komt. Hiervandaan begint ook een waterkanaaltje langs de rijstvelden. Ik volg het pad langs het kanaal. Bij ieder veld ligt het kanaal een stukje lager. Via schuiven kan het water in de velden geregeld worden. Ik volg het pad helemaal naar beneden. Daarna moet ik tegen de andere oever weer omhoog klimmen om bij mijn huisje te komen.Het is een klim over een snel stijgende weg. Vermoeid kom ik weer aan bij de Lodge. Ik bedank Darma. Ik ben net op tijd terug voor een speciale ceremonie bij de tempel bij het hotel. Vandaag wordt de verjaardag van de Hindoestaanse tempel gevierd. Verschillende offers worden gebracht waaronder veel etenswaren en een heel varken. Ook wordt er muziek gemaakt. 's Avonds ga ik eten bij een restaurant net buiten de Lodge. Ik bestel springrolls vooraf en verschillende soorten saté spiesjes als maaltijd. Een prima keuze.