Indonesië > Snorkelen op Bali

Om acht uur staat het busje voor het snorkelen voor de deur van het hotel. Robert is er ook. Hij stelt mij voor aan Diwas. Diwas is een jonge jongen met een opvallende blauwe zonnebril op. Ik schat hem nog geen twintig. Hij is mijn gids voor vandaag. Met het busje rijd ik naar het kantoor voor de snorkeluitrusting. Het materiaal ziet er goed uit. Daarna rijd ik in ruim een uur terug in de richting van de haven.

Indonesië - Snorkelen in de zee rond het eiland Manjangan

Onderweg worden nog enkele gasten opgepikt. Bij de haven stap ik over in een kleine bootje. We zijn vandaag met z'n negenen in deze boot. In een half uur vaar ik naar het eiland Manjangan. De kapitein legt aan aan de steiger. Diwas geeft aan dat ik mijn snorkeluitrusting aan kan trekken. Ik spring in het water en zie direct vissen en koraal. Diwas komt ook in het water. Hij gebaart mij hem te volgen. Het koraal ligt tegen een klif aan, waardoor ook diepere delen zichtbaar zijn. Diwas wijst de verschillende vissen aan. Hij toont een zeester, een harig achtig stuk koraal en tilt een kogelvis van de bodem. Hij geeft het geschrokken diertje aan mij door. Het voelt als een ballon gevuld met water. Na een uur ben ik weer terug bij de boot. Vanaf de boot wordt een lunchpakket uitgereikt met een coca cola.

Indonesië - Een vissersboot op het strand bij Lovina

Ik ga op het strandje zitten. Vanaf het strandje heb ik uitzicht op het heldere water met op de achtergrond de Ijen vulkaan op Java. De vulkaan ligt er prachtig bij in het zonnige weer. Voor de middag verplaatst de boot zich. Op een andere plek gaat de boot voor anker. Het koraal is hier mooier verzekert Diwas mij. Ik duik weer in het water. Hier is de verscheidenheid aan vissen veel groter en ook het koraal is afwisselender. Ik kan eenvoudig tot zo'n tien meter diepte kijken. Het is helder water. Tevreden klim ik weer aan boord. Terug bij de haven is gelegenheid om te douchen. Daarna brengt het busje mij weer terug naar Lovina, waar ik aan het einde van de middag aan kom. Op het strand tref ik Robert weer. Ik boek bij hem een dolfijnentocht voor morgenochtend. Met een biertje in mijn hand geniet ik van de ondergaande zon. De dames op het strand weten inderdaad allemaal mijn naam nog. Zij willen mij allemaal wel iets verkopen. Voor de avond ga ik naar Lovina. De hoteltaxi brengt mij naar het centrum van Lovina. Ik schat de afstand op enkele kilometers. Aan de boulevard zitten leuke restaurantjes. Helaas gaat de live muziek gedurende de avond steeds harderspelen waardoor het lastig is een gesprek te voeren.