Indonesië > Vliegen naar Java

Mijn laatste dag op Sumatra is aangebroken. Ik vlieg vandaag naar het eiland Java. Om half acht ontmoet ik Mario en Jogco voor de laatste keer tijdens deze reis. Jogco plaatst mijn reistas in de bus. Het is ongeveer tweeënhalf uur rijden naar de kustplaats Padan. Net voor Padan ligt de luchthaven. Ik bekijk voor de laatste keer het dagelijkse leven van Sumatra. Ik ben benieuwd hoe het straatbeeld op Java er uit zal zien. Ik heb gelezen dat het op Java veel dichterbevolkt is en daardoor meer gestructureerd. Ik wacht het af. Om iets voor tien uur neem ik afscheid van de chauffeur en de bijrijder. Ik ga het luchthavengebouw in. Tot mijn opluchting mag ik toch twintig kilo bagage meenemen, in plaats van de vijftien zoals in de reisbeschrijving staat. Mijn koffer blijkt 17,2 kilogram te wegen. Na het inchecken loop ik door naar gate 4.

Indonesië - Op het centrale plein van Bukittinggi wil iedereen een foto maken van Westerse toeristen

Dit is tevens de laatste gate op deze kleine luchthaven. Om iets over twaalf uur stijgt de Boeing van Garuda Indonesia op richting de hoofdstad Jakarta. Een reisafstand van ongeveer duizend kilometer. Na anderhalf uur land ik op de internationale luchthaven van Jakarta. Het vliegtuig is minuten lang aan het taxiën voordat ik bij de aankomsthal arriveer. Met een bus leg ik het laatste stukje af. Ik heb hier een overstaptijd van twee uur. Ik wandel langs de winkeltjes en bestel een 'Puff'. Een broodje waar de gewenste vulling op bestelling ingespoten wordt. Ik kies voor vanille. Om vier uur vertrekt de vervolgvlucht naar Yogyakarta. De vlucht vertrekt eerst van gate 7, maar verschuift naar gate 4. Echt duidelijk wordt dit niet aangegeven. Het switchen kan makkelijk, want ook hier word ik met de bus naar het vliegtuig gebracht. In een krap uurtje vlieg ik naar Yogya. Buiten gaat de zon al langzaam onder. Op Java valt de schemering ruim een uur eerder in. Ik zie verschillende vulkanen boven de bewolking uitsteken. Met het laatste strijklicht van de zon geeft dit een prachtig gezicht. Het is al geheel donker als ik op de luchthaven van Yogyakarta land. Ik pak mijn reistas en volg Karin naar de bus. In zo'n driekwartier rijd ik naar het hotel aan de zuid zijde van het centrum. Ik merk dat ik behoorlijk moe ben geworden van deze reisdag. Karin heeft een buffet geregeld in het hotel. Dit is wel zo makkelijk. Ik laat mij het uitgebreide buffet goed smaken. Dit geldt ook voor mijn reisgenoten. Het lijkt wel of we in geen weken gegeten hebben.