Estland > De bunkers van Sõrve

We verlaten Kuressaare voor een tocht over het 32 kilometer lange schiereiland Sõrve, net onder Kuressaare. De smalle schiereiland is tegenwoordig een natuurgebied.

Estland - De Oostzee kust bij het schiereiland Sõrve

In de tweede Wereldoorlog is juist op deze smalle strook zwaar gevochten tussen Duitse en Russische troepen. Jouzas heeft deze tocht nog niet eerder meegemaakt en vertrouwt op Karen als zij hem een gravel weg op stuurt op het schiereiland. De weg is droog en goed begaanbaar. Bij de baai maken we een korte wandeling langs de Oostzee. We worden even verderop weer door de bus opgepikt. Een stukje verder staat een wandeling aangegeven op een paaltje. We proberen het pad uit richting het water. Al snel buigt het pad parallel aan de weg. Naarmate we verder lopen wordt het pad steeds minder begaanbaar. Als we geen onderscheid meer kunnen maken tussen pad en het omliggende bos, besluiten we dwars door het bos terug te steken naar de weg. Hier zullen niet vaak mensen lopen. Mijn reisgids beschrijft de oude Sovjet bunkers op dit schiereiland. Zowel Juozaf als Karen kennen deze nog niet, maar Juozaf stuurt de bus een smal bospad op bij een wegwijzer naar de bunkers. Overwoekerd door het bos vinden we een oud bunkercomplex. Een grote heuvel en een schutterstoren. Het eiland Saaremaa werd ook na de tweede wereldoorlog zwaar beveiligd door de Russen. Op het eiland stonden kruisraketten opgesteld richting het westen. Het schiereiland Sõrve ligt dan ook strategisch aan de noordkant van de Baai van Riga. Tegenwoordig zijn alle bunkers verlaten. Karen ontdekt tussen de struiken een opening in de bunker. Met een kleine zaklantaarn gaan we de donkere gang in. Met het schaarse licht proberen we te ontdekken of er kuilen liggen of slangen aanwezig zijn. Als we een meter of twaalf het complex in zijn, kunnen we de bocht om. We onderscheiden kleine deurtjes. Misschien een verwarming of kluisjes. Als ik in het donker een foto maak, blijkt door het flitslicht dat we vlak voor een stalen toegangsdeur staan. De deur staat open.

Estland - Het kasteel van Kuressaare

Er achter ligt een nog veel groter bunkercomplex. Omdat hier water op de grond staat en we geen kuilen kunnen onderscheiden, besluiten we hier niet in te gaan. Via de andere kant klimmen we weer uit de bunker. Als we verder rijden zien we links en rechts bunkers liggen. Op het puntje van het schiereiland staat de hoge vuurtoren van Saare. Deze opvallend zwate toren geeft voor de schepen de ingang van de golf van Riga aan. We wandelen langs de vuurtoren over de landtong naar het uiterste puntje. De landtong is nog geen vijf meter breed en de wind heeft hier vrij spel. Logisch dat kitesurfers hier volop aan het surfen zijn. Zowel vanuit de golf van Riga, als vanuit de Oostzee komen de golven aan land. Op de punt botsen de golven precies tegen elkaar. Voor de wind wandelen we weer naar de bus. We rijden langs de andere kustlijn terug naar Kuressaare. Op de grens van het schiereiland en het eiland Saaremaa bezoeken we het oorlogsmonument uit de tweede wereldoorlog. Juist op dit punt troffen de troepen elkaar in 1944. Vele mannen lieten hier het leven. Om twee uur rijden we Kuressaare weer binnen. Bij het kasteel stappen we uit de bus. Het kasteel van Kuressaare is gerenoveerd en herbergt tegenwoordig een museum. Helaas wordt nog aan de vestingtoren gewerkt en is deze niet te bezoeken. Hierdoor kunnen we ook niet langs de kantelen lopen, iets dat als bijzonder omschreven wordt. Misschien hierdoor, maar het kasteel valt wat tegen. Via de verdedigingswal komen we weer uit bij de Lossi, de hoofdstraat van Kuressaare. We volgen de stadswandeling uit de reisgids, maar dan precies in omgekeerde volgorde. We passeren de prachtige classicistische woonhuizen, de Russische Orthodoxe Sint Nicolaaskerk en het oude Stadhuis uit 1670 en de Waag. Beide behoren tot de oudste gebouwen van de stad. 's Avonds eten we in het centrum en sluiten af op de kermis naast het hotel. In de gemeenschappelijke ruimte van het hotel nemen we nog een biertje als afzakkertje.