Estland > Kodakpunten zoeken in Tallinn

Tallinn is eigenlijk het beste te bekijken door er gewoon lekker door heen te dwalen. Je loopt in een kwartiertje van de ene kant van de oude stad naar de andere. Om optimaal kennis te kunnen maken, schaffen we een Tallinn-card aan. Een kaart waarmee je 48 uur lang alle musea in kunt, bezienswaardigheden en gebruik kunt maken van het openbaar vervoer. Helaas blijkt, als we met de kaart voor ons hotel op de Hip-on, Hip-off bus willen stappen, dat dit net een andere maatschappij is. Onze bus is net vertrokken. We gaan lopend naar het centrum. We naderen het oude centrum aan de kant van de Dikke Margareta. Een stevige verdedigingstoren aan de zijde van de haven. De toren heeft lange tijd dienst gedaan als gevangenis, tegenwoordig huist er het Maritiem museum in. Naast de toren staat het monument ter nagedachtenis aan het ongeluk met de veerboot Estonia in 1994 op de Oostzee. Via de Grote Kustpoort lopen we het oude centrum in en slaan direct rechtsaf. We volgen de oude stadsmuur. Met de Tallinn-card bezoeken we de Epping Tower. Eén van de uitkijktorens in de verdedigingsmuur.

Estland - De oude vestingmuur om het oude centrum van Tallinn

Vanaf de top is er een mooi uitzicht over de stad en over de stadsmuur met de verschillende torens op een rij. Om het dwalen door de stad een uitdaging mee te geven heb ik een viertal foto's uit de reisgids geselecteerd om deze foto's precies zo te vinden. Op een van deze foto's staan deze torens, alleen dan van onderaf. We lopen verder langs de muur en onder een kleine stadspoort door. Hiervandaan hebben we zicht op de vier torens precies zoals in de reisgids opgenomen. Alleen is het grasveld vervangen door een bloementuin. Op een terras pauzeren we voor een kop koffie. Vanaf het terras zien we nog een leuke opdracht. De bezoekers van een cruiseschip lopen in groepen door de stad, allemaal voorafgegaan door een gids met een nummer. Alle deelnemers hebben een stickertje op met het nummer. Zou er een bingo te organiseren zijn? Wij dwalen verder door de oude straatjes en komen bij de Nonnentoren. Hier staat het langste bewaard gebleven stuk van de stadswal. Via de weergang loop ik van de ene toren naar de andere. Grappig om via de smalle trappetjes in de uitkijktorens te komen. In sommige torens hebben duiven bezit genomen van de ruimte. Ik ontwijk de uitwerpselen. Als ik in alle torens geweest ben, loop ik via de trap in de Nonnentoren weer naar beneden. De overige reisgenoten zijn al beneden. We komen uit op het Raadhuisplein. Via de smalle wenteltrap met erg ongelijke treden beklimmen we de toren van het stadhuis. Het is een flinke klim. Vanaf de top, net onder de klokken, is er een goed uitzicht over de stad en over het stadhuisplein. De ruimte boven biedt ruimte voor hooguit tien mensen. Het is schipperen met de ruimte. Ik maak wat foto's en maak snel plaats voor nieuwe bezoekers. In de Katariina Käik vinden we de tweede foto. Dit steegje straalt de typische Middeleeuwse sfeer uit met bogen over de straat. Het steegje ligt wat verscholen tussen de huizen. In het steegje zit een Italiaans restaurant. We reserveren alvast om hier vanavond te gaan eten.

Estland - Het raadhuisplein van Tallinn gezien vanuit de Raadhuistoren

Zelf gaan we een steegje verder lunchen op een terrasje. 's Middags betreden we allereerst het Dominicanen klooster. De oude beheerder met enkele tanden in zijn mond, wijst ons enthousiast op enkele zaken en roept in enkele woorden wat het is. Ik betwijfel of ik dit zonder zijn hulp niet ontdekt had. Als hij ontdekt dat iemand Russisch spreekt vertelt hij volop verder. In het gebouw van de Grote Gilde is tegenwoordig het Historisch museum gevestigd. We bezichtigen het oude gildenhuis en nemen direct de geschiedenis van Estland mee. Via de tegenover gelegen minder bekende Nikolai Kirik komen we uit bij de Olafskerk. De beklimming van de toren blijkt ook bij de Tallinn-card te horen. Hoewel sommige genoeg treden gezien hebben en beneden blijven, beklim ik enthousiast de toren. Op ruim 60 meter hoogte is een open balustrade. Vanaf dit punt begint de torenspits pas. Deze spits is ook nog eens 60 meter hoog. Ik loop over de smalle doorgang rond de toren en bekijk de oude stad en de cruiseschepen in de haven. Ook zie ik ons hotel liggen bij de terminalhaven. Net naast de Olafskerk liggen de 'drie gezusters'. Drie oude handelshuizen uit de 15de eeuw, die tegen elkaar leunen. Volgens een gids moeten in de nabijgelegen straat ook de 'drie gebroeders' staan. Deze blijken minder eenvoudig te vinden. Er staan vele oude pakhuizen in deze straat, maar niet prominent drie naast elkaar. We informeren bij een serveerster. Zij legt uit dat Tallinn niet echt de drie gebroeders kent zoals in Riga. Als je wilt kun je wel drie oude pakhuizen zo benoemen, stelt ze ons gerust. Wij besluiten een biertje op haar terras te nemen en de gebroeders te laten voor wat het is. Via de gildenhuizen met de prachtige gedecoreerde en gekleurde deuren komen we bij de Heilige Geest kerk. Aan de kerk hangt een houten klok uit 1684. Als we de kerk bezichtigen blijkt om zes uur een optreden te zijn van een viertal solisten. We besluiten dit mee te pakken. In de akoestiek van de kerk klinken de a capella stemmen prachtig. We zijn precies op tijd terug bij de pizzeria voor het eten. Als we terug komen bij het hotel bij de haven is het nog steeds lekker om buiten te zitten. Tot na middernacht blijven we op het terras van het hotel zitten.