Tibet > Tempelmoeheid?

Om half negen rijden we Shigatse weer uit. Het is nog betrekkelijk stil op straat als we de stad verlaten. We gaan op weg naar Lhatse. De reistijd voor vandaag is niet zo heel lang. We kunnen rustig aan doen. Halverweg slaan we af en rijden naar Sagya toe.

Tibet - Het Sagya klooster

Hier ligt een groot kloostercomplex. Voordat we het klooster bezoeken is het eerst tijd voor een lunch. In een luxe restaurant nemen we een goede lunch. De maaltijd bestaat uit twintig verschillende gerechten die stuk voor stuk geserveerd worden. In het Sagya Klooster geeft Tamdul uitleg over de beelden en de tempels zelfs. Sommige delen van de tempels zijn gesloten wegens onderhoud. Ik merk dat ik dat helemaal niet zo erg vind en het klooster verder wel geloof. Tempelmoeheid? Eigenlijk sneller dan ik verwacht had zit de rondleiding er weer op en gaan we terug naar de bus. Juist de wandeling op het dak had mij nog wel leuk geleken, maar ach, niet alles kan. We rijden door naar Lhatse. Nog geen dertig minuten later rijden we het kleine plaatsje Lhatse binnen. Lhatse is eigenlijk niet veel meer dan één brede doorgaande weg met links en rechts huizen en winkeltjes. Wij overnachten in een Tibetaans Guesthouse. We worden onthaald met thee (keuze tussen boterthee of blacktea). De kamers zijn heel kleurrijk, maar ook primitief. Er is een kom en een thermosfles warm water. Het toilet is aan het einde van de gang buiten (gat in de grond) en er is geen douche.

Tibet - De boterkaarsjes verlichten de tempel

Wel is er een kraan op de binnenplaats. Onze kamer blijkt ook geen sleutel te hebben en dat is lastig als de deur dicht gewaaid is. Al snel blijkt de kamer wel een sleutel te hebben, maar deze zit afgebroken in het slot. De eigenaar loopt even later met zijn ladder over de binnenplaats, kruipt dor het raam op de eerste verdieping naar binnen en opent de deur weer voor ons. Opgelost. Hij geeft ons aan dat het geen probleem is dat de deur niet op slot kan, hij houdt een oogje in het zeil. Gelukkig kan onze bagage zelf ook op slot. 's Middags wandelen we door Lhatse. Zo nu en dan worden we aangeklampt door kinderen (maar soms ook door volwassenen) die iets van ons willen of aan ons willen slijten. Grappig genoeg vinden we in dit kleine stadje een internetcafé. De verbinding is goed en voor 40 eurocent per uur kunnen het thuisfront informeren. Via de Tibetaanse wijk wandelen we weer terug. Als we een cola kopen en deze op straat opdrinken willen diverse mensen slokjes. Dat willen wij niet, maar we geven het laatste beetje maar weg. 's Avonds hebben we met (bijna) de hele groep gegeten in het centrale restaurant midden in het dorp. Dit is ongetwijfeld het meest luxe restaurant, maar ook het meest betrouwbare restaurant.