Madagascar > Kanoën naar de black lemur

Als ik buiten kom, blijkt het geregend te hebben vannacht. Tijdens het ontbijt voel ik al direct de vochtige warmte van het verdampende water. De regenbuitjes zijn de voortekenen van het naderende regenseizoen. Het regenseizoen in Madagaskar loopt van half november tot begin april. Ook kan het in deze maanden flink waaien. Verschillende cyclonen hebben in het verleden grote schade aangericht. Om precies acht uur komt Donald voorrijden. Hij neemt mij vandaag mee naar het Lokobe Rainforest. Om hier te komen moet ik eerst naar de andere kant van het eiland. Daarna ga ik per traditionele kano, een piroque, naar het park. In de havenplaatsje Hell-Ville gaat Donald inkopen door voor de lunch. Ik heb de tijd om over de markt te lopen en door de straatjes. Ik denk dat ik nooit ga wennen aan de lucht van gedroogde vis. Wat een stank. Als ik verder ga richting Lokobe, stopt Donald plotseling. Hij heeft een fel groene kameleon gespot in de bomen. Een pracht exemplaar. Ik vind het knap dat hij het dier gezien heeft vanuit een rijdende auto, terwijl ik al moeite heb het beest te onderscheiden als ik voor de boom sta. Donald glundert en geeft aan dat hij een senior guide is en al meer dan twintig jaar gids is.

Madagascar - Alles is te krijgen op de lokale markt

Bij het dorpje Ambatoxavavy stap ik uit. Het is laag water, legt Donald uit, daarom moet ik een stukje door de drooggevallen rivierbedding lopen. Vanmiddag kunnen we wel tot het dorp terugvaren verzekert hij mij. Ik zie de piroques al klaar liggen. Voorzichtig stap ik in de smalle houten kano. Door de extra drijver aan de rechterzijde blijft de kano stabiel op het water liggen. Op mijn vraag waarom de drijver altijd aan de rechterzijde van een piroque zit, volgt een lang en onduidelijk antwoord. Ik begrijp er uit dat de drijver vooral aan de zeezijde zit om de golfslag te breken en dat boten uit India juist de drijver links hebben zitten. Naar mijn idee vaart een visser altijd uit en weer terug en vervalt het voordeel daarmee weer. Ik besluit niet verder door te vragen. Ik roei met de peddel het water op. Gelukkig zit achterop de kano nog een crewlid. Hij peddelt met volle kracht. In totaal overbrug ik zo'n drie kilometer met de kano. Donald wijst mij in de verte het strand al aan van Lokobe. Hoewel ik het razend leuk vind om in zo'n traditionele kano te roeien komt het uiteindelijke strand maar langzaam dichterbij. Ik vind het dan ook prima als de piroque het zand op loopt bij het national park. Ik volg Donald het park in. Direct wijst hij verschillende vruchten en bomen aan. Ook spot hij weer een kameleon. Het vrouwtje van het soort dat ik vanmorgen al gezien heb.

Madagascar - Met de piroque varen we heen en weer naar het Lokobe rainforest

Ik kom echter vooral naar dit park voor de black Lemur. Een soort waarbij het mannetje geheel zwart is en het vrouwtje bruin gekleurd met een witte kraag om haar hoofd. Het kost wat moeite om de lemuren te vinden. Met de muggen en de cicaden heb ik minder moeite. De muggen hebben het vooral op mijn enkels voorzien en de cicaden produceren een onafgebroken harde fluittoon. In een boom zit een sportieve lemur te slapen. Hij heeft duidelijk geen last van cicaden. Als ik even rond kijk blijken er meerdere in de bomen te zitten. Deze nachtdieren slapen overdag met hun ogen open. Gelukkig ziet Donald even verderop een black lemur tussen de takken door. Hij is zelf ook duidelijk opgelucht. Het beestje springt van tak tot tak. Als ik verder het park in ga, zie ik verschillende groepjes black lemuren. Ook zie ik jonge lemuren tussen de groep zitten.

Madagascar - Een kleurrijke Kameleon

Na ongeveer twee uur ben ik weer bij het dorpje en het strand. Hier is inmiddels een uitgebreide lunch klaar gemaakt. Ik merk dat ik niet zo'n trek heb. Jammer, want de vis, krab en garnalen zien er goed uit. Zoals iedere dag is er weer veel te veel klaargemaakt. Waarschijnlijk eten hier nog hele families van zodra ik weer weg ben. Op zee is een flinke wind opgestoken. Donald kijkt wat bedenkelijk naar de zee. We kunnen beter wachten tot de wind wat is gaan liggen. Mijn ervaring is juist dat iedere middag de wind toe neemt. Donald heeft echter gelijk. Rond drie uur is de zee weer iets rustiger. Ik stap in de kano en vaar weer terug naar Ambatoxavavy. Het is nu vloed. Het hoogteverschil tussen eb en vloed is maar liefst vijf meter. We varen dicht langs de kant. Boven mijn hoofd zie ik donkere wolken opdoeken. Het zal toch niet gaan regenen? Gelukkig trekt de donkere wolk over zonder spetters en bereik ik na een uurtje peddelen weer Ambatoxavavy. Met het busje rijd ik terug naar het hotel. 's Avonds heb ik geen trek in eten. Ik besluit vroeg naar bed te gaan. Ik ben gewoon moe. Als ik net in bed lig, valt de stroom uit.

Madagascar - De Sportive Lemur slaapt overdag met zijn ogen open

Dus ook de airco. Ik draai mij om onder mijn klamboe en val ik slaap. Ik word wakker van gerommel aan de deur. De deur wordt geopend en een zaklantaarn schijnt naar binnen. Ik schrik, maar de hotelmedewerkster schrikt nog meer als ik vraag wie er is. Zij had niet verwacht dat er iemand binnen was. Ze snelt weer weg. Het blijkt dat alleen mijn huisje en het huisje boven mij geen stroom hebben. De zekeringkast zit naast mijn bed. Even later komt Zoe aankloppen. Of het personeel even bij de stoppenkast mag. Daarna val ik weer snel in slaap.