Togo > De voodoopriester en de voodooceremonie

Voor mijn gevoel ben ik vroeg wakker, maar andere reisgenoten lopen al buiten aan de rand van het Lac du Togo. Er is één huisje beschikbaar met douche en toilet. Ik sluit aan in de gelukkig korte rij. Daarna pak ik mijn bagage in, breek mijn tent af en sluit aan bij het ontbijt. We starten de dag met een bezoek aan een voodoo priester in de nabijheid van het Togo meer. De priester heeft het druk maar wil ons graag ontvangen. In de kleine voodootempel legt hij de betekenis uit van de verschillende voodoo symbolen. Hij laat de roodolie zien, de skeletten en de offerplaats die zwart uitgeslagen is van gestold bloed van dieren. Daarna laat hij in de naastgelegen offerruimte de sculptuur van een witte krokodil zien. Deze krokodil kan als het moet via sloten, waterleidingen e.d., in opdracht van de voodoo God, iedereen bereiken. In Togo en vooral in Benin geloven veel mensen in de kracht van de voodoo. Via de voodoo tempel raadpleegt de priester de voodoo God. Op de weg terug naar Lomé pauzeren we even bij het luxe resort Hotel les lac, fraai gelegen aan het Lac du Togo.

Togo - In de voodoo tempel maakt de voodoo priester contact met de voodoo god

Druk is het niet met gasten. Voor zover ik kan zien, staan alle huisjes leeg. Het personeel laat daarom maar wat graag de twee gevangen krokodillen zien of zijn bereid andere dingen te laten zien. Alles voor een fooitje. Rond de huisjes zitten opvallend veel hagedissen en gekko's. Met hun fel gekleurde koppen schieten ze weg als wij naderen. Terug in Lomé rijden we langs de boulevard tot aan de grenspost met Ghana. Rond de grenspost is het druk. Iedereen probeert goederen te verkopen in primitieve kraampjes. Vroeger lag de hoofdstad niet aan de grens. Na afloop van de eerste wereldoorlog verloren de Duitsers Togo aan de Engelsen en de Fransen. Engels Togo werd bij het latere Ghana gevoegd. Het Franse gedeelte is het tegenwoordige Togo. Hierdoor kwam Lomé op de grens te liggen. Via de periferie rijden we naar een restaurantje voor de lunch. Anani benadrukt dat dit de plek is om speciaal lokaal te eten. Ik bestel Fufu, een soort deeg dat door de soep gehaald kon worden. Ik proef ook een beetje van een ander lokaal gerecht met spinazie en vis. Het is lekker, maar wel erg machtig. Na de lunch verlaten we Lomé in noordelijke richting op weg naar Badou. Halverwege slaat de bus af en rijdt een zandweg in. Omdat de elektriciteitkabels los over de weg hangen, controleert Abbas of we er wel met de bus onder door kunnen. Soms duwt hij de kabels wat omhoog om de kabels over het dak te laten glijden. Als we uitstappen bij een dorpje hoor ik het ritme van de troms al. In het dorpje wordt een voodooceremonie gehouden. Plastic stoelen staan al voor ons klaar om hier getuige van te zijn. Op een hoog opzwepend tempo klinkt de trom. Afwisselend maken mensen een dans. Iedereen is prachtig uitgedost. De meisjes hebben hun lichaam versierd met witte blokjes als een soort stempel. De muziek wordt intenser en intenser. Met magnesium poeder wordt vuur gemaakt.

Togo - Tijdens de voodoo ceremonie raken mensen in tranche door dans en opzwepende muziek

De aanwezigen klappen ritmies met stokje hard op elkaar. Een jongeman raakt in tranche en danst in het midden rond. Zijn ogen staan op oneindig. Wild draait hij om zich heen op het ritme van de muziek. Hij wordt begeleid door een oudere dame, zodat hij zich niet verwond. Even later raakt ook een vrouw in tranche. Ik blijf het een vreemd gezicht vinden. Het heeft iets weg van dronken zijn. Van achteren naderen twee versierde vrouwen. De een draagt een tuintje op haar hoofd, de andere rookt een pijp. Zij vragen de voodoo God om hen goed gezind te zijn. De een voor haar landbouw, de andere is mij minder duidelijk. Ook andere verklede figuren dansen op de muziek. Indrukwekkend. Na ruim een uur nemen we afscheid, bedanken de aanwezigen en verlaten het dorp weer. We rijden verder naar het Klouto plateau, een berggebied tegen de grens van Ghana aan. Als we de bergen in rijden wordt het al schemerig. We overnachten in een voormalige Duitse dokterspost. Tegenwoordig in gebruik als overnachtingplaats voor reizigers met nette simpele kamers. Helaas ontbreekt het warme water en spoel ik onder een koude douche het stof van me af. 's Avonds eten we in het naastgelegen gebouw. Hier wordt een prima maaltijd geserveerd. Terug in mijn kamer, installeer ik mijn muskietennet rond het bed en val in slaap.