India > Landverschuivingen op de Rothang Pas

De laatste dag door de bergen op weg naar Manali. Ook vandaag is de reisafstand beperkt tot net honderd kilometer. Maar de Rothang pas die we moeten passeren is slecht. Ook schijnt het rond Manali al dagen geregend te hebben. Het eerste gedeelte verloopt voorspoedig tot we onderaan de Rothang pas komen. Op de smalle noodbrug passeert net een militair konvooi. Zij hebben voorrang. Er zit niets anders op om aan te sluiten in de rij wachtende auto's en vrachtwagens.

India - De rijk versierde vrachtwagens op de wegen

Ik stap uit en wandel langs de wachtende auto's naar de brug. Eén voor één komen de vrachtwagens van het konvooi uiterst langzaam over de brug. De brug kan maar één wagen tegelijk dragen. Aan de rij vrachtwagens lijkt geen einde te komen. Ik schat dat er zeker zestig tot tachtig vrachtwagens voorbij trekken. Ik bestel een kopje thee in een lokaal restaurantje bij de brug en wacht af. Als eindelijk het laatste voertuig gepasseerd is, is het tijd voor het wachtende verkeer. Het duurt nog een half uur voordat mijn auto de brug kan passeren. Ik schat dat ik hier in totaal twee uur heb staan wachten. Snel stap ik weer in en rijd ik de Rothang pas op. De weg omhoog is slecht. Ik zie meer een rotsenpad voor me dan echt een bergweg. Alle vrachtwagens die voor ons over de brug gereden zijn, rijden voor ons op de bergpas. Rasjid toetert volop om aan te geven dat hij in wil halen. Ook als dit naar mijn idee totaal onmogelijk is. Op de bredere stukken passeert hij de vrachtwagens. Helaas voor hem zie ik net onder de top van de Rothang pas enkele yaks op de berghelling staan. Een fotostop. Terwijl ik de yaks vastleg, rijden achter ons de vrachtwagens weer voorbij. Net over de 3.978 meter hoge top van de Rothang pas begint het spelletje inhalen opnieuw. Plotseling zie ik een rij wachtende auto's op de bergpas staan. Wij sluiten ook aan. Door de laaghangende bewolking rond de berg kan ik niet goed zien wat er aan de hand is. Ik stap uit en loop naar voren. Van vrachtwagenchauffeurs begrijp ik uit de gebaren dat verderop een stuk van de weg weggeslagen is door de regenval van vannacht. Ook komen stenen met het regenwater mee naar beneden

India - De smalle modderige weg op de Rothang pas na een landslide eerder op de dag

. Als ik helemaal vooraan sta, zie ik werklui met stenen de weg verstevigen. De weg is smal en modderig door de regenval. Vlak er naast klinkt af en toe een geraas van vallende stenen. Ik zie de stenen van een twintig meter hoge rotspunt naar beneden vallen op de weg. Niemand kan er door. Van twee zijden staat het verkeer te wachten. Ik schat in dat dit nog geruime tijd kan gaan duren. Ik loop terug naar de auto en begin aan mijn lunchpakket. Terwijl ik zit te eten komt Rasjid aanrennen. Er wordt aangegeven dat personenauto's langs de rij wachtende vrachtauto's mogen. De weg zou sterk genoeg zijn voor kleinere auto's. Alle personenauto's trekken snel op. Binnen de kortste keren staat alles naast elkaar stil. Niet te hopen dat dit ook aan de andere zijde van de wegwerkzaamheden gebeurt. Toch zie ik heel langzaam schot komen in de wachtende auto's. Eén voor één passeren auto's de smalle strook. Als wij aan de beurt zijn, zie ik een man gebaren dat er hard langs het gevaarlijke stuk gereden moet worden. Waarschijnlijk neemt dan de kans om geraakt te worden door een steen af. Rasjid slipt door de modder en ik hoor stenen tegen de onderkant van de wagen slaan. Zonder problemen passeer ik de landslides. Dit geldt niet voor de achterste auto van onze groep. Bij het passeren raakt een groot rotsblok van 40 centimeter los. Het rolt naar beneden en komt met een harde klap tegen het achterportier. Een flinke schade aan de auto is het gevolg, maar gelukkig zijn er geen gewonden. Iedereen in die auto is flink geschrokken. Achter ons wordt direct al het verkeer weer stilgelegd. De pas is weer dicht. Ik denk dat menig vrachtwagenchauffeur de nacht op de bergpas moet doorbrengen. Wij rijden verder naar beneden. De weg wordt steeds beter naarmate we weer tussen de bomen komen. De hoogte neemt ook snel af. Als we bijna onderaan de bergpas zijn en nog enkele bochten te gaan hebben, staat het verkeer weer stil.

India - Een deel van de kade van de Beas rivier is weggeslagen. De weg is afgesloten

Vlak voor de brug over de Beasrivier is een stuk van de kade weggeslagen. Een groot gat van twintig meter breed en tien meter diep. Het is vanochtend gebeurd. Uit de verhalen van de omstanders maak ik op dat er ook enkele slachtoffers zijn gevallen. De weg is volledig afgesloten. Met man en macht probeert men het gapende gat in de weg weer te herstellen. Bouwvakkers staan in een lijn in de rivierbedding om keien door te geven. Ook aan de overzijde is een flink deel van de asfaltweg weggeslagen. Midden in de rivier liggen nog de wrakstukken van een noodbrug die twee jaar geleden weggespoeld is. De verbogen constructie geeft maar al te goed de kracht van het water weer. Het ziet er echter niet naar uit dat het gat binnen enkele uren gerepareerd zal zijn. Met mijn bagage ga ik lopend langs de landverschuivingen. Ik klauter een steile en modderige helling af. Gelukkig helpen alle passanten een handje op de glibberige helling. Mijn tas wordt spontaan overgenomen en mannen steken een hand uit om te helpen. Veilig kom ik beneden. Snel worden twee wagens geregeld. Zij staan toch te wachten voor de verzakking. Zij willen ons maar al te graag voor wat ruppees naar Manali rijden. Met de bagage op het dak en volgepakt in de wagens rijden we de laatste tien kilometers naar het hotel in Manali. Daar realiseer ik me dat we veel geluk gehad hebben. Natuurlijk met het rotsblok, maar we hadden nu ook nog steeds op de bergpas vast kunnen staan.