India > Het klooster van Lamayuru

India - Kleurrijke gebedsvlaggetjes in Ladakh

De laatste dag van de trekking is aangebroken. Ik pak mijn dag-rugzak weer in en ga op weg. Via het dorp kom ik bij de akkers in de vallei. Een vernuftig irrigatie systeem loopt langs de akkers. Het bestaat uit een waterstroom, die langs de akkers loopt. Iedere akker kan door een steen te verwijderen water over het land laten lopen. Door goede samenwerking heeft aan het einde van de dag iedere akker water gekregen. Ik volg het stromende water via een smal paadje. Bij de rivier ga ik de nieuwe brug over. Twee jaar geleden is de brug volledig weggeslagen tijdens de grote overstromingen van 2010. De schade van dit natuurgeweld is nog steeds goed te zien. Op de andere oever begint een steil pad omhoog. In een rustig tempo loop ik naar boven. Ik zie de vallei en het klooster snel kleiner worden. Na ruim een half uurtje bereik ik de top. Na een kleine pauze start ik met de afdaling naar Khalsi, het eindpunt. Het pad loopt tussen twee berghellingen geleidelijk naar beneden. Nergens is het echt steil. Een mooie afsluiting van de trekking. Na anderhalf uur afdalen bereik ik de weg en de Indus rivier.

India - Het Lamayuru klooster op de rotspunt

Hier eindigt de trekking. Hier staat ook een busje klaar. Met de bus rijd ik naar Lamayuru. Er zijn twee mogelijkheden. De directe route of de oude route over de bergpas. Wij kiezen voor de laatste route. Dit betekent dat het busje talrijke haarspeldbochten neemt naar de bergpas van 3.800 meter. Bij iedere bocht lijkt het uitzicht op de kale berghellingen mooier te worden. Een werkelijk prachtig uitzicht over dit bergachtige gebied. Hoewel de weg maar zestien kilometer lang is, heb ik via deze bergpas ruim een uur nodig om het Lamayura klooster te bereiken. Het klooster ligt op een rotspunt boven het dorpje Lamayuru. De oude huizen van Lamayuru liggen tegen de berghelling aangeplakt. Veel van deze oude lemen huizen zijn verlaten en vervallen. Tot mijn opluchting zie ik ook dat veel huizen gerestaureerd worden voor bewoning. Zo blijft de oude sfeer van het dorp behouden. In de mainhall van het klooster bevindt zich ook een oude grot. Deze meditatiegrot dateert uit de tiende eeuw en is het oudste gedeelte van het klooster. Ik loop de kora (gebedsronde) om het klooster en daal daarna af via de smalle straatjes van de oude stad naar Lamayuru. Beneden staat de bus weer klaar. Ik stap in. Voor de terugweg rijdt de chauffeur via de nieuwe route onderlangs. Een veel snellere route maar minder spectaculair. De bus volgt de Indus rivier tot Ulitokpo. Onderweg zijn veel wegwerkzaamheden. Op verschillende plaatsen zijn door het water stukken asfalt weggeslagen tijdens overstromingen.

India - Een kampvuur ter ere van de laatste avond van de trekking

Ook passeer ik verschillende noodbruggen. De oorspronkelijke bruggen zijn weggeslagen met het zware natuurgeweld in 2010. Men is bezig om nieuwe bruggen te bouwen. Het is nauwelijks voor te stellen dat het water zoveel kracht heeft gehad tijdens de overstromingen. In minder dan een dag zijn in 2010 praktisch alle bruggen in dit gebied weggeslagen. In Ulitokpo kom ik bij de laatste campsite van de trekking. De tentjes staan weer gereed. Na het eten wordt het kampvuur ontstoken. Bij het vuur bedanken we de crew voor de geweldige begeleiding de afgelopen dagen. Daarna zingen we afwisselend Ladakhi en Nederlandse liedjes. Dan gaat de achterklep van de auto open en de radio aan. Op allerlei westerse en lokale muziek dansen we rond het kampvuur.