India > Door de bergbeek naar Rizong

India - Op weg naar het Rizong klooster moet de beek overgestoken worden via een smalle boomstam

Om half zes word ik gewekt met thee in de tent. Met z'n vijven ga ik vandaag de lange route lopen. De overige reisgenoten slapen nog en worden later gewekt. Met een extra fles water bij me start ik aan de tocht van negen uur. De route loopt eerst in zo'n drieënhalf uur naar het Rizong klooster. Een route door een vallei langs een snel stromend beekje. In de vallei loop ik lekker in de schaduw van de bergketen. Het pad langs het water is goed te belopen. Wel moet ik enkele keren de beek doorkruisen als de route aan de overzijde verder gaat. Bij de eerste overstap ligt een boomstam over de rivier. Voorzichtig klim ik met handen en voeten over de gladde boomstam. Als ik mij halverwege het snelstromende water bevind, besef ik, dat mijn fotocamera en paspoort in mijn broekzak zitten. Het wordt opeens behoorlijk spannend. Ik kom veilig en droog aan de overzijde. Iets verderop moet ik weer naar de overzijde. Hier is geen boomstam voorhanden Ik trek mijn bergschoenen uit en trek mijn Teva-sandalen aan. Ik doorkruis het snel stromende water. Ik sta tot mijn knieën in het ijskoude smeltwater.

India - Een steil bergpad tijdens de trekking

Aan de overzijde besluit ik mijn Teva's aan te houden, omdat ik verderop nog enkele keren door het water moet. Na drie uur wandelen kom ik bij de toegangsweg naar het Rizong klooster. Ik verlaat de beek en trek mijn bergschoenen weer aan. Ik loop verder over de smalle asfaltweg naar het Rizong klooster. Na enkele bochten, zie ik het verscholen klooster tegen de bergen liggen. In het klooster word ik vriendelijk onthaald. Een monnik biedt mij direct thee aan. Ook kan ik een klein beetje van de boterthee proeven. De thee zoals de monniken het zelf drinken. De boterthee heeft een wat vettige smaak van gesmolten boter en theewater. De smaakt is minder vies dan ik verwacht had. Ik had mij voorbereid op de smaak van de Tibetaanse Yak-boterthee. Toch geef ik de voorkeur aan gewone thee. Ik bekijk de prachtige oude keuken van het kloostercomplex. Hier liggen nu de gewassen te drogen. Als ik verder via de trappetjes het kloostercomplex binnen ga, kom ik bij de belangrijkste tempelzaal. In de main hall staan prachtige Boeddhabeelden van het heden en de toekomst. Uiteindelijk kom ik via de trappen helemaal bovenaan in het klooster. Vanaf hier loop ik een bergpad op. Ik hoef dus niet via dezelfde weg weer het klooster te verlaten. Dadul geeft aan dat de route nu ongeveer een half uurtje licht omhoog loopt, en dat daarna een flinke klim naar 3.950 meter komt. Het klooster zelf ligt op 3.300 meter hoogte. Ik loop door een vrij kale vallei.

India - Het hoofdklooster Rizong monastery

Er is hier geen schaduw meer. Ik voel de kracht van de zon op mijn hoofd. Het uitzicht in de vallei is prachtig. Ik neem nog wat drinken en ik eet wat alvorens ik begin met de steile helling. Dadul wijst helemaal naar boven. Daar is de bergpas. In een rustig tempo begin ik aan de klim. Ik probeer in een ritme te komen. Ik verplaats mijn linkervoet bij het inademen, mijn rechter bij het uitademen. Een ritme dat weliswaar langzaam is maar wel een ritme dat ik lang vol kan houden. Ik zie de vallei onder mij snel kleiner worden. Ik schat de hellingshoek van het bergpad op zo'n dertig graden. Bij iedere stap kom ik dichter bij de top. De reisgenoten klimmen sneller. Ik zie ze langzaam bij me weglopen. Gelukkig wachten zij regelmatig zodat de onderlinge afstand niet al te groot wordt. Na een uur continu klimmen, zie ik de kleurrijke gebedsvlaggetjes op de top wapperen. Ik sla de laatste rustpauze over en loop in mijn rustige ritme naar de top. Voldaan bereik ik de top. Het uitzicht aan de andere kant van de berg is fantastisch. Na een korte pauze begin ik aan de afdaling aan de andere zijde. Het eerste gedeelte is steil. Het losse zand en grind maakt het lastig af te dalen. Ik volg het zigzag pad naar beneden. Dalen gaat mij beter af dan stijgen.

India - Een jonge monnik toont de oude keuken in het Rizong klooster, nu vooral gebruikt om vruchten te drogen

Op een beschutte plek op de helling stop ik voor de lunch. Enkele steenbokken slaan mijn verrichtingen gade vanaf een bergtop. Daarna is de route een lange afdaling naar het dorpje Hemis Shukpachan. Als ik in het dorpje aan kom, is het nog een half uurtje licht omhoog tot aan de campsite. Ik merk dat ik moeite heb met deze laatste inspanningen van de dag. Ik ben al acht uur aan het wandelen door de bergen. Moe maar zeer voldaan kom ik bij de campingsite aan. Snel worden de verhalen van de korte en de lange route uitgewisseld onder het genot van een kopje thee. In de namiddag bezoek ik een traditioneel lokaal huis. Ik mag bij het gezin de keuken bekijken. Ook wordt traditionele feestelijke kleding getoond. 's Avonds lig ik opnieuw vroeg in mijn tent na een mooie maar vermoeiende wandeldag.