Home > Hongarije > Interrail Europa > Reisverslag dag 17
13 juli -7 aug 1992 (28 dagen)
's Nachts worden we diverse malen gewekt voor o.a. tickets, paspoorten etc. Om half zeven nadert de trein Joegoslavië. Daar is de douane extra actief. Vooral het aantal stempeltjes in het paspoort loopt deze reis wel erg snel op. Na de grens slapen we door tot bijna twaalf uur.
Eigenlijk is het elf uur plaatselijke tijd, want de klok is weer verzet. Inmiddels hebben diverse Joegoslaven op de gang plaats genomen. Ze willen ons niet in de coupe storen. Wij liggen dan ook met z'n tweeën languit over acht zitplaatsen te slapen. Van een jongen uit Oostenrijk horen we, dat de trein ook naar Budapest rijdt. Het voorste deel rijdt naar Warschau en komt om elf uur in Budapest aan. Het achterste gedeelte rijdt naar Wenen en komt na een pauze van vier uur in Belgrado om drie uur 's nachts aan in Budapest. Wij blijken gereserveerd te hebben in het gedeelte voor Wenen. Om meer informatie te krijgen, gaan we op zoek naar een conducteur. Maar geen van hen spreekt Engels, Duits of Frans. Ook met hand- en voetgebaren lukt het ons niet onze vraag uit te leggen. We besluiten om de rugzakken in te pakken en op het station van Belgrado naar de informatiebalie te gaan. Om kwart over vier komt de trein het station binnen. Ron en ik lopen vlug naar de informatiebalie. Hier blijkt dat de trein naar Budapest om 16.20 uur van spoor drie zal vertrekken. Er staat echter helemaal geen trein op spoor drie. Onze trein staat op spoor vijf en we begrijpen er niets van. Wij weer terug naar de informatiebalie. Ongelovig loopt de medewerkster met ons mee naar het perron. Al snel wordt het duidelijk. Onze trein van spoor vijf, gaat zodadelijk even weg voor een schoonmaakbeurt en keert terug op spoor drie. Wij lopen terug naar Monique en Sandra in de trein. Op de plek van onze wagon, is geen treinstel meer te zien.
Het gedeelte voor Wenen is verdwenen en Monique en Sandra zitten er nog in met alle bagage. Ondertussen vertrekt ook het gedeelte van spoor vijf. Wij blijven achter op het perron zonder trein en zonder bagage. Vertwijfeld kijken we om ons heen. Door medereizigers worden we er op attent gemaakt, dat de trein gewassen wordt en terug keert op een ander spoor. Gelukkig zien we in de verte weer een rijtuig aankomen met Sandra en Monique en met de bagage. Snel stappen we over naar het treindeel dat inmiddels gearriveerd is voor Budapest. Bij de grens krijgen we weer twee stempeltjes en worden alle luiken in de coupé geopend. Waarschijnlijk wordt gekeken of geen vluchtelingen mee reizen. Ook wordt voortdurend onder de trein gekeken met spiegels. Om iets voor elf uur komt de trein in Budapest aan. Gelukkig staat er een busje klaar van een jongerenhotel. De prijs is $5,- p.p.p.n. Dit komt overeen met 782 Ft. Alleen hebben we nog geen idee wat de wisselkoers is. Het hotel is netjes en alles ziet er goed uit. Eindelijk hebben we weer warm water. Op zoek naar wat eten in de stad rond middernacht, komen we in een andere jeugdherberg uit. Hier eten we een tosti en we nemen wat drinken. We besluiten tevens om pas vrijdag overdag naar Fred te gaan in Oostenrijk, in plaats van donderdag-nacht.