Home > India > Diwali in India > Reisverslag dag 4
6 - 14 november 2023 (9 dagen)
Gisteravond vroeg de chauffeur hoe laat ik wilde vertrekken? Half negen of negen uur? Gezien het late tijdstip gisteren heb ik voor de laatste optie gekozen. Wanneer ik om half negen in de ontbijtzaal kom, ben ik de enige. De jongen die mijn ontbijt komt opnemen, spreekt nauwelijks Engels. Een omelet kaas en tomaat, twee toast en een kop thee is snel uitgelegd. Wanneer ik moeilijk naar een glad water kijk, wordt dit vervangen door een flesje water. Ik heb de indruk dat ik vannacht de enige gast geweest ben. Om negen uur staat de chauffeur voor het hotel. Hij rijdt mij naar de oude stad. Hier ontmoet ik Durga. Hij stelt zich voor als de gids voor vandaag. Als eerste laat hij mij het “Paleis van de Wind” zien. Het Hawa Mahal is gebouwd in 1799 in opdracht van Maharaja Sawai Pratap Singh. Het heeft een roze zandstenen gevel in de vorm van een uitgestrekte muur met kleine vensters en nissen. Achter de ruim negenhonderd raampjes konden zijn haram-dames zien wat er op straat gebeurde. Ook werd vernuftig gebruik gemaakt van de wind om het gebouw te koelen. Vandaar de naam. Durga stelt voor om eventueel eerst het stadspaleis te bezoeken. Ik voel weer aanpassingen in het programma aankomen en geef hem mijn reisbeschrijving. Op basis hiervan gaan we eerst naar het Amber fort. Het Amber fort ligt enkele kilometers buiten Jaipur.
Het Amber Fort werd oorspronkelijk gebouwd in de 16e eeuw door Raja Man Singh I, een heerser van de Kachwaha-dynastie. Amber was oorspronkelijk de hoofdstad van de Kachwaha-stam voordat de hoofdstad in 1722 werd verplaatst naar Jaipur. Amber werd te klein voor de groeiende bevolking. Momenteel telt Jaipur ruim drieënhalf miljoen mensen. Bij het fort aangekomen stoppen we even om een foto te maken van het enorme fort. Ik sla de optie om per olifant naar boven te gaan af. In plaats daarvan rijden we met de auto omhoog. De route loopt door smalle straatjes geplaveid met kinderkopjes. In een sliert auto’s rijden we tussen de huizen door. Boven aangekomen is het dan ook druk met toeristen. Ik schaf een toegangskaartje aan en volg Durga door de poort. Ik kom uit op een enorm binnenplein. Vanaf de overzijde arriveren de toeristen op de rug van de olifanten. Dit plein werd vooral voor militaire doeleinden gebruikt, legt Durga uit. In totaal telt het complex vier zones en dit is de eerste. Via een indrukwekkend gedecoreerde poort kom ik in de tweede zone. Een plein met overkappingen in een mix van Perzisch en Hindi stijlen. De derde zone was alleen voor de koninklijke familie. Links ligt de Sheesh Mahal (het spiegelpaleis) beroemd vanwege de decoratieve stukjes spiegels en glas-in-loodwerk.
Rechts van de tuin ligt het zomerverblijf. Tenslotte kom ik in de verblijfsruimtes van de twaalf vrouwen van de koning. Iedere vrouw had haar eigen appartement. Op de terugweg stoppen we bij het Jal Mahal, het waterpaleis. Het Jal Mahal werd oorspronkelijk gebouwd in de 18e eeuw gebouwd in het midden van het Man Sagar-meer als jachtslot. Momenteel wordt het paleis niet gebruikt. Men overweegt om er een hotel van maken, zegt Durga. Hij wil mij graag de traditionele block-printing laten zien. Uniek voor deze regio, voegt hij eraan toe. We stoppen bij een klein fabriekje. Ik krijg uitleg over hoe de stof in lagen met verschillende houten mallen bedrukt wordt. Voordat de rondleiding naar de shop gaat, breek ik het af. Ik vraag Durga of we kunnen gaan. Er zijn mooiere dingen te zien in Jaipur. Terug in de auto informeer ik of we nu naar de Royal Gaitor Tumba gaan? Ik krijg de vraag terug of ik de tombes van de Maharaja’s wil zien? Ik heb eigenlijk geen idee wat het precies is, maar als het in het programma staat, zal het wel de moeite zijn. Gaitore is een complex van cenotafen, herdenkingsmonumenten, die zijn opgericht ter ere van overleden Maharadja’s. De monumenten staan op de plek waar de crematies hebben plaats gevonden. Iedere Maharadja heeft een eigen monument. Hoewel de formele macht in 1947 overgedragen is bij het samengaan met India, worden de huidige Maharadja's hier nog steeds gecremeerd. In 2011 is de laatste Maharaja Sawai Bhawani Singh hier gecremeerd. De relatief nieuw uitziende tombe is in bezit genomen van een grote groep duiven. Het is net na het middaguur. Durga geeft aan dat in deze wijk betere restaurants zitten voor de lunch. Een vroege lunch lijkt mij prima. Wanneer ik het restaurant in stap, ben ik de eerste gast. Een lunchbuffet staat gereed. Terwijl ik de lunch nuttig, tel ik zeker twaalf personeelsleden.
Gelukkig voor hen komen al snel meerdere groepen toeristen. In de oude stad ligt het stadspaleis. De vroegere residentie van de Maharaja’s. Tegenwoordig is het paleis ingericht als museum en gebruikt de huidige Maharaja nog een klein deel van het paleis. In de grote ontvangstzaal hangen de portretten van de Maharaja’s. Terwijl ik langs de schilderijen loop, realiseer ik me dat ik net hun graven gezien heb. Durga toont me ook de afbeelding van Maharaja Sawai Jai Singh II, die in 1722 besloot Amber te verlaten en Jaipur te stichten. Later, in de 19de eeuw, kreeg de stad de bijnaam “roze stad”. Het paleis, de Hawa Mahal en de stadpoorten hebben een roze kleur. De kleur roze zou gastvrijheid uitstralen. Meerdere steden in de regio zijn te herkennen aan één kleur. Zo is Jodhpur de blauwe stad. Als laatste in Jaipur bezoek ik het Jantar Mantar, het historische observatorium. Op de binnenplaats staan verschillende astronomische instrumenten, gebouwd in opdracht van Maharaja Sawai Jai Singh II, de stichter van Jaipur. Het meest opvallende instrument is de Samrat Yantra, een gigantische zonnewijzer die tot op de seconde nauwkeurig de tijd kan meten. Het is een van de grootste zonnewijzers ter wereld. Na deze rondleiding neem ik afscheid van Durga. Ik wandel zelf nog langs de winkeltjes in de oude stad. Eigenlijk verkopen ze praktisch allemaal hetzelfde: stoffen en kleding. Je kunt hier maatkleding laten maken. Dit kan dan nog vanavond bij het hotel afgeleverd worden. Ook worden veel winkels extra aangekleed voor het komende Diwali. Verschillende winkels hebben zich volledig gericht op de vuurwerkverkoop. De stad hangt nu al vol met smog. Ik houd mijn hart vast, wat dit na Diwali gaat betekenen. De chauffeur brengt mij terug naar het hotel. Ik merk dat ik moe ben van alle indrukken en de korte nacht.
Ik ga even liggen. Aan het einde van de middag loop ik naar de beroemde Raj Mandir cinema. De historische bioscoop staat bekend om het vertonen van populaire Bollywood-films. De film Jawan wordt getoond. Ik heb vooraf het verhaal gelezen, want de film is in Hindi. Bij de ingang word ik naar een klein loketje verwezen voor een ticket. Wil je een ticket van 170, 300 of 400 Rupee? Ik heb geen idee. Wanneer de kassier mijn twijfel ziet, zegt hij dat 170 prima plekken zijn. Ik heb een plek op de achterste rij, precies bij het gangpad. Niemand voor mij. De film gaat over een actieheld die de misstanden in de samenleving recht wil te zetten. Het is goed dat ik het verhaal vooraf al gelezen heb, anders zou het verhaal niet te volgen zijn. De film duurt drie uur. Tijdens de pauze houd ik het voor gezien. Ik verlaat de bioscoop. Met een tuk-tuk ga ik terug. De gevraagde 200 Rupees worden uiteindelijk 80 wanneer ik voorstel naar een volgende tuk-tuk te gaan. Ook een vriend van de chauffeur rijdt mee in de tuk-tuk. Hij wil weten wat ik van zijn stad vind? Ondertussen moet ik de chauffeur aanwijzingen geven hoe hij bij mijnt hotel moet komen. Hij heeft geen idee. Voor het hotel vragen de twee jongens of ze nog een foto mogen maken? Gezamenlijk gaan we op de foto. Bij de receptie spreek ik af dat ik morgenochtend om vijf uur uit wil checken. Hiervoor moet ik waarschijnlijk de nachtportier wakker maken, wordt mij uitgelegd. Ik bestel een bier op de kamer en ga vroeg slapen. Buiten klinkt volop vuurwerk in de aanloop naar Diwali.