Gambia > De steencirkels van Wassu

Gambia - De aanlegplaats voor de veerboot over de rivier

Wanneer ik ‘s nachts wakker word is het stil. Stil in de natuur buiten, maar ook hoor ik geen toilet-geluiden meer. Dit betekent waarschijnlijk dat de watertoevoer weer onderbroken is. Ik draai me nog even om en zie het morgenochtend wel. Iets over zevenen roept iemand ‘Kebba’ in de kamer naast mij. Ik word ook wakker. Tot mijn verrassing hoor ik het toilet weer lopen. Dit betekent waarschijnlijk dat ik weer water heb. Ik draai de douche open. Een klein straaltje komt uit de douchekop. Net als ik denk dat ik me hier mee moet wassen vandaag, komt plots een goede koude straal omlaag. Snel stap ik onder de douche. Bij het ontbijt blijkt Henk zich niet lekker te voelen. Hij heeft pijn bij zijn blaas. Alles doet pijn. We moeten langs een dokter. Vlak bij het resort zit een militaire post. Hier bevindt zich ook een eerste hulp. De bus kan echter niet bij het resort komen. De weg is te modderig. ‘Uncle’ is vanmorgen met de veerboot over de Gambia rivier gevaren en wacht op ons waar de veerboot aan komt. Voor ons is een bootje geregeld. De bagage is al tijdens het ontbijt overgevaren. Na het ontbijt stappen wij in het kleine bootje. Het past net met de gehele reisgroep. Enkele honderden meters verder stappen we weer op de vaste wal. ‘Uncle’ heeft de bagage al op de bus geladen en zwaait naar ons vanaf het dak. De kamp eigenaar is ook aanwezig. Hij rijdt met zijn motor voor ons uit naar de militaire post. Kebba en Henk stappen uit bij de eerste hulp. Helaas slecht nieuws. De militaire post kan Henk niet helpen. Hij moet naar een dokter in een grotere stad. Kebba geeft aan dat hij met Henk naar de dokter gaat. ‘Uncle’ rijdt de rest van de reisgroep naar de steencirkels van Wassu. Het is niet beter. Even later stappen Henk en Kebba uit bij de veerboot om naar de andere zijde van de Gambia rivier te varen. Daar pakken zij een taxi. Wij gaan verder via de noord oever. De steencirkels van Wassu zijn vermoedelijk oude grafmonumenten. Zo’n tweeduizend jaar geleden werden de cirkels opgetrokken. De pilaren werden gedolven uit de nabijgelegen rotsen. Via houten balken rolden men de pilaren naar de locatie van de cirkels. Althans zo denkt men dat het gegaan is. Zekerheid bestaat hier niet over, legt Jesus, onze gids ter plekke, uit. Hij vertelt verder dat er in Gambia en Senegal verschillende plekken zijn waar steencirkels gevonden zijn. In totaal zijn er in deze regio 93 cirkels ontdekt.

Gambia - De misterieuse steencirkels van Wassu

In Wassu liggen 10 cirkels. Vroeger waren het er elf, legt Jesus uit, maar van een cirkel zijn alle pilaren afgebroken. Erosie is dan ook het gevaar voor dit Unesco werelderfgoed. Het overkappen zou de uitstraling negatief beïnvloeden. In het kleine museumpje wordt getoond hoe de stenen vermoedelijk vervoerd werden. Bijzonder dat men rond de eeuwwisseling dit al kon creëren. Terug bij de bus heeft ‘Uncle’ goed nieuws. Henk is bij de dokter geweest en is aan de beterende hand. Wij nemen afscheid van de steencirkels en van de grote groep zingende kinderen voor de ingang. Wij rijden via de noord oever naar de Trans-Gambia Bridge over de Gambia rivier. Aan de andere kant van de rivier zullen we Henk en Kebba weer treffen. Gisteren hebben we wat geld ingezameld om etenswaren te kopen voor een familie. ‘Uncle’ heeft gisteren de etenswaren ingeslagen. We stoppen langs de kant bij een groepje huisjes. ‘Uncle’ gaat vragen of wij welkom zijn voor een bezoek aan de familie. Alle kinderen uit het dorp staan al bij de bus. Van hen mag het sowieso. Eén van de familieleden studeert in Banjul en is momenteel op bezoek bij haar familie. Zij spreekt Engels en legt uit dat hier verschillende families wonen. Iedere familie heeft een eigen ommuurde compound. In het dorpje wonen bijna duizend mensen. Zij vertaalt ook naar de dorpsbewoners dat wij uit Nederland komen en dat wij eten meegenomen hebben. Zij belooft het eten over de families te verdelen. Wanneer we informeren of er vanuit het dorp nog vragen zijn, geven twee oudere dames aan dat ze hulp nodig hebben met de defecte waterpomp en dat ze support nodig hebben voor zonne-energie. Dat is misschien wel weer wat veel gevraagd voor nu, maar misschien kunnen toekomstige groepen helpen.

Gambia - Het dorpje bestaat uit enkele honderden bewoners

Tijdens de rondleiding over het kampement lopen de kinderen aan de hand mee. Anderen zingen er vrolijk op los. Bijzonder om te zien hoe de mensen leven op het platteland. Wanneer we weer verder gaan, worden we enthousiast uitgezwaaid. Het weer kan in deze tijd van het jaar snel veranderen. Terwijl we bij het familiebezoek in de zon stonden, breekt een flinke regenbui los wanneer we Farafenni passeren. Iedereen op straat zoekt snel een droog heenkomen, door de plotselinge stortbui. In Farafenni slaan we af richting de Trans-Gambia Bridge. Deze tolbrug is de enige vaste oeververbinding over de Gambia rivier. Door de breedte van de rivier is dit ook niet makkelijk te realiseren. Wanneer we over de brug rijden komt het regenwater met bakken naar beneden. Door de hoeveelheid water hebben we nauwelijks zicht op de rivier. Dit is geen lekker weer voor onze boottocht door het Kiang West National Park later vandaag. Wanneer we bij het benzinestation aankomen in Soma, is de ergste regen voorbij. Hier zijn we de eerste dag ook gestopt. Kebba en Henk komen hier ook naar toe, maar zij hebben nog drie kwartier nodig. In een restaurant bestellen we iets te drinken. Nou ja bestellen, we pakken het drinken zelf uit de koelkast. Dit vindt iedereen goed. Wanneer Henk arriveert gaan we snel verder. Het voelt goed om gezamenlijk verder te reizen. Door het oponthoud arriveren we wel wat later voor onze lunch bij het Kiang West National Park. Snel nemen we plaats aan tafel. Het eten valt wat tegen. Het vlees is taai, de vis zit vol graten en de patat is slap. Misschien heeft het eten ook wel op ons gewacht. Aan de houten pier liggen twee niet al te grote bootjes. We verdelen ons over de bootjes.

Gambia - In het Kiang West National Park zitten veel vogels

Wanneer we de Gambia rivier overvaren naar de mangrove bossen aan de overzijde, blijken de boten niet helemaal waterdicht. Onderweg wordt het water gehoosd. De rivier is hier enkele honderden meters breed. Aan de overzijde varen we de mangrove bossen in. Wat een prachtige omgeving. Enkele vogels zitten tussen de takken. De schipper vaart te hard om hier een foto van te kunnen maken. We zijn er te snel voorbij. Op een boomstronk ligt een varaan. Het beest is één meter lang. Wanneer we te dicht bij komen, duikt hij onder water. Bij de wetlands drijven grote hoeveelheden waterplanten op het water. Een ideale plek voor vogels. In de verte zie ik een pelikaan opvliegen. Ook enkele ibissen houden de boten in de gaten. Hiervandaan varen we terug naar de steiger. Het is al vijf uur, wanneer we aan de laatste etappe voor vandaag beginnen. We rijden naar de Sindola Safari Lodge in Kanilai. Kanilai is de geboorteplaats van de voormalig dictator Yahya Jammeh. Het Sindola resort heeft een zwembad. Het bad is echter maar tot zeven uur geopend. Snel checken we in. Ik besluit niet te gaan zwemmen. Ik geef de voorkeur aan de douche. Helaas er komt een uiterst klein straaltje water uit de kraan. Dit had ik hier niet verwacht in dit resort. Ik fris mij een beetje op bij de wastafel. Omdat we gisteren geen elektriciteit hadden in het kamp, moet ik nu wel mijn telefoon opladen. De stopcontacten zijn Brits. Ik heb enkele dagen terug mijn oplader en mijn Britse verloopstekker vergeten mee te nemen. Dit betekent dat ik niet kan opladen. Van reisgenoten mag ik een verloopstekker lenen. Dit geeft meer vertrouwen dat mijn telefoon voldoende stroom heeft om morgenochtend als wekker te dienen.