Senegal > Safari in Niokolo-Koba N.P.

Ik heb vannacht wat onrustig onder mijn klamboe geslapen. Rond half zeven word ik wakker. Ik hoor de natuur ontwaken. Vogels hebben het hoogste woord. De elektriciteit blijkt niet te werken. In het donker was ik mij onder de koude douchestraal. Voor de deur van mijn huisje word ik begroet door een Green vervet aapje. Hij schrikt van mij en rent weg. Om zeven uur zie ik iedereen bij het ontbijt. Stokbrood, jam en honing. Ook krijgen we een glaasje Wonjo, een lokale traditionel zoet drankje van de hibiscus plant. Na het ontbijt rijden we in een half uurtje naar het National park Niokolo-Koba. Dit natuurpark is het grootste park van Senegal nabij de gelijknamige rivier. Het natuurgebied omvat bijna één miljoen hectares. Bij de ingang staat een oude militaire truck gereed. Achterin staat een bank waar aan weerszijde acht personen kunnen zitten. Met de truck rijden we het park in. De gids neemt plaats op de cabine van de vrachtwagen om de dieren te spotten. De route in het park gaat over onverharde wegen. Regelmatig schudden we flink heen en weer. De gids moet af en toe bukken om laaghangende takken te ontwijken.

Senegal - na een pauze stappen we weer in de truck

Door het regenseizoen is de begroeiing hoog en hebben de bomen volop bladeren. Een ideale plek voor dieren om zich achter schuil te houden. Voor ons een nadeel omdat we hierdoor lastiger wild spotten. Ook door de enorme omvang van het park is het sowieso al lastig om wild te zien. Als eerste komen we een troep bavianen tegen. De beesten trekken van boom naar boom. Het is een grappig gezicht hoe de jonge aapjes achter de troep aanrennen. Verderop trekt een groepje parelhoenders over de weg. De oude truck maakt veel herrie. De meeste vogels kiezen al een veilig heenkomen, voordat wij arriveren. Een koppel Southern Ground Hornbills blijven wel zitten. Misschien zijn ze te nieuwsgierig. Door de begroeiing raakt de truck regelmatig de takken van de bomen. De takken zwiepen door de open laadbak.

Senegal - Een aapje heeft kans gezien om een reep te bemachtigen

Ik ontwijk de takken. Enkele keren ben ik te laat en krijg een tikje in mijn gezicht. De truck hobbelt verder. Iedereen houdt zich stevig vast om zich niet te bezeren. Naar mate we dichter bij de rivier komen zien we ook meer hertjes en antilopen. Toch is het niet heel druk met het wildlife. Midden in het park ligt het Simenti Hotel. Ronde huisjes aan de rand van de Gambia rivier. Een fantastische omgeving om te verblijven. Het hotel is echter al voor de coronaperiode failliet gegaan. Het complex staat er nu troosteloos vervallen bij. Vanaf het terras kijken we uit over de rivier. Vogels vliegen over, maar hippo’s of krokodillen laten zich niet zien. Terug bij de truck blijkt een vervet monkey een achtergelaten tas geplunderd te hebben. In de boom trekt het aapje de verpakking van zijn buit open en eet het op. Onder een afdak hebben we de lunch.

Senegal - De kop van de antilope steekt nog net boven het gras uit

Verschillende aapjes kijken nieuwsgierig toe. Eén aap heeft een kleintje op haar buik, de andere is hoog zwanger. Ze genieten van de stukjes banaan die ze toegeworpen krijgen van de crew. Terwijl we de lunch met kip, aardappel en brood nuttigen, loopt plotseling een groep warthogs zwijnen voorbij. Zij snuffelen in de grond op zoek naar eten. Grappig dat we meer wild zien rond de lunchlocatie dan tijdens de safari. De chauffeur kijkt benauwd naar de dieseltank. Hij overlegt met de gids. Is er wel voldoende diesel om terug te rijden? Voor de zekerheid gaat hij extra diesel halen bij de beheerderswoning. Vanaf de lunchplek rijden we terug naar de uitgang. Dit is ongeveer anderhalf uur rijden. Onderweg zien we nog enkele vogeltjes, apen en antilopen. Even na drie uur arriveren we weer bij het parkeerterrein. Hier stappen we weer over in onze eigen bus.

Senegal - Enkele zwijnen op zoek naar eten

Dit voelt veel comfortabeler. Hoewel we misschien niet heel veel wild gespot hebben, was de safaritocht een leuke ervaring. In een half uurtje rijden we terug naar het kamp. Net wanneer we arriveren begint het te spetteren. We hebben vandaag geluk gehad met het weer. In het restaurant bestel ik een biertje. Hier zit ik droog. Met een schuin oog kijk ik naar de Gambia rivier. Zou er misschien een krokodil of hippo opduiken?. ‘s Avonds wordt er een voortreffelijke maaltijd opgediend. Zoals eigenlijk altijd worden schalen met eten op tafel gezet. Geen menukaart, maar één maaltijd voor iedereen. Alleen voor de vegetarische reisgenoten is er een aparte extra schaal.