Turkije > De vlucht naar Antalya

Marco en ik arriveren ruim drie uur van tevoren op de luchthaven Schiphol. Er is dit weekend gewaarschuwd voor lange rijen door het einde van de mei-vakantie en door personeelstekort. Wanneer we de trein uitstappen lijkt het mee te vallen. Vorig weekend begonnen de rijen al buiten de vertrekhal. De balie voor het inchecken voor onze vlucht van Turkish Airlines naar Antalya gaat net open. We sluiten achter aan in de rij. Even later lopen we met onze boardingpas naar de bagage controle. Hier is wel een flinke rij. Toch duurt het hooguit twintig minuten voordat we door de controle heen zijn. Dit betekent dat we nog twee uur hebben voordat onze vlucht vertrekt. We bestellen iets te drinken en een muffin. Rond half twee gaan we naar gate E4. Hier moet ons vliegtuig over drie kwartier vertrekken. Het vliegtuig is er echter nog niet. Sterker nog de vorige vlucht staat nog aan de slurf. Waarschijnlijk gaat dit tot vertraging leiden. Gelukkig vertrekt het vliegtuig aan gate E4 snel. Pas tegen twee uur, onze oorspronkelijke vertrektijd, komt het Turkse vliegtuig aan getaxied. Snel wordt de bagage uitgeladen en de nieuwe ingeladen. Uiteindelijk stijgt vlucht TK7861 met een krap uur vertraging op richting Turkije. Heel druk is het niet aan boord. Hooguit een derde van de stoelen zijn bezet. Vanuit Amsterdam zet het toestel koers richting Duitsland. Door het helder en wolkenloze weer is de route over Nederland goed te volgen. Rond half acht, lokale Turkse tijd, vliegen we het luchtruim van Turkije binnen.

Turkije - De vlucht naar Antalya

Precies een half uur later landen we op de luchthaven van Antalya. Er zou iemand ons opwachten met een naambordje voor onze huurauto. Snel sturen we een berichtje dat we vertraging hebben. Dit zullen ze zelf ook al gezien hebben. We krijgen ook een berichtje terug dat dit geen punt is. Of we ons willen melden bij Desk 76, voor het luchthavengebouw. Met onze bagage lopen we even later het luchthavengebouw uit. Hier is een hele rij van kleine loketjes. Ieder loket is genummerd en is amper één meter breed. Desk 76 is de allerlaatste, maar gesloten. We krijgen bericht dat er binnen vijf minuten iemand komt. Dit klopt. Snel handelen we het papierwerk voor de huurauto af en gaan op pad. Het is inmiddels donker. De navigatie leidt ons naar het centrum van Antalya. De route is niet altijd duidelijk. Hierdoor rijden we een klein stukje om. Waarschijnlijk is onze navigatie verouderd. Bij het historische oude centrum wordt het nog onduidelijker. De smalle straatjes rond het hotel zijn autovrij. Wij mogen er wel in heeft de hoteleigenaar ons verzekerd. Waar de navigatie zegt dat we af moeten slaan, is dit niet toegestaan. We rijden een extra rondje. Met de hulp van Google Maps vinden we de juist ingang. De slagboom gaat open wanneer we ons hotel noemen. We rijden door de smalle straatjes van het oude centrum. De straatjes zijn op sommige stukken amper drie meter breed. Bijzonder om hier te rijden. Bij het hotel is de straat ook smal. We stoppen midden in de straat. Gelukkig komt al iemand aanlopen om de kleine parkeerplaats te wijzen. We parkeren de auto dwars voor de andere auto’s. Voor de zekerheid laten we onze autosleutel bij de receptie. Het Atelya Alt Hotel is gevestigd in een driehonderd jaar oud Ottomaans herenhuis. Op de binnenplaats is een klein zwembad en een terras.

Turkije - Het hotel in een smalle straat in de oude stad

Hier is morgen jullie ontbijt, wordt ons uitgelegd. De kamer is op de eerste verdieping. We leggen onze tassen neer en gaan snel het centrum in. We hebben inmiddels wel trek gekregen om iets te eten. Het is al rond tien uur. Rond het hotel zitten verschillende eetgelegenheden en bars. We zitten direct in de uitgaanswijk. We bestellen een Turkse wrap en Turks broodje. In de uitgangsstraat liggen de bars naast elkaar. We sluiten de avond af met een biertje op een terras. Plotseling horen we een harde klap. Een meisje valt hard met haar gezicht op de grond. Een jongen valt boven op haar. Beide lijken al de nodige drank op te hebben. Het meisje blijft stil op straat liggen. Alles gebeurt pal naast ons tafeltje. Gelukkig begint ze weer te bewegen. Ze wordt door vrienden naar de kant gesleept. We denken dat de iets te zware jongen onverwachts op haar rug sprong. Hopelijk houdt ze niets vervelends over aan deze harde val. Rond middernacht informeren we in het hotel naar de uitslag van de formule 1. Het blijkt dat de race nog bezig is. Onder het genot van een biertje horen we op de radio dat Max Verstappen de race wint. Beeld hebben we niet.