Marokko > De bergwandeling

De lokale gids Mohammed is iets over achten aanwezig voor een dagwandeling. Na het ontbijt vertrekken we lopend vanuit het hotelletje richting de bergen. Niet iedereen neemt deel aan de wandeling. De anderen lopen rechtstreeks naar de lunchplek. Zij wandelen met de ezel mee, die de lunch draagt.

Marokko - Onze gids Mohammed

De wandeling begint met een flinke klim via zigzag paadjes. Mohammed geeft onderweg zo nu en dan uitleg over de omgeving, maar ook veel over planten en dierensporen. Vanaf de bergrug hebben we mooi uitzicht over Amtoudi, het hotelletje en de Agadir. Vanaf de berg lijkt de Agadir heel klein en laag. Gisteren was dit wel anders. We hebben vandaag prachtig weer. Het is noodzakelijk om goed te smeren en het hoofd bedekt te houden tegen de zon. Via smalle paadjes lopen we over de hoogvlakte. Vanaf de top hebben we een heel wijds uitzicht, zeker met dit heldere weer. Tegen het middaguur dalen we af in een steile kloof. We klimmen via stenen en rotsen naar beneden en komen bij de rivierbedding uit. Hier ontmoeten we de medereizigers, die ons vanaf de lunchplek een stuk tegemoet zijn gelopen. Bij de waterpoel staat de lunch al uitgestald. Leo grijpt direct de gelegenheid om het water in te duiken. Loes volgt hem, alleen ongewild. Zij glijdt bij het pootje baden uit en glijdt het water in. Aan weerzijde rijzen hoge bergruggen steil omhoog, met sommige fraaie druipsteenformaties.

Marokko - De afdeling in de kloof

Na het eten is er lekker de tijd om gewoon van het zonnetje te genieten op de stenen. Nadat de zon achter de rotsen is verdwenen, klimmen we door de kloof verder naar beneden en lopen door de palmentuin en het Oasedorpje Aglouy. Hiervandaan hebben we uitzicht op een andere Agadir boven op de rotsen. Terug in Amtoudi bestellen we een drankje bij een simpel restaurant / herbergje. Het is ondertussen dreigend weer geworden en terwijl we op de binnenplaats zitten, begint het te spetteren. We schuilen kort in het restaurantje. Als we het laatste stukje naar ons hotel gaan lopen is het al weer droog. 's Avonds krijgen we kous-kous te eten (op verzoek). Op zich weer eens iets anders dan Tajine. 's Avonds worden we ook getrakteerd op een plaatselijk dans- en zang. Een gelegenheidssamenstelling brengt enkele Berber-nummers ten gehore. Onze gids is weer van de partij, de ezelbegeleiders van vanmiddag, de eigenaar van de herberg en onze chauffeur. Het optreden is weinig georganiseerd. Natuurlijk worden wij ook uitgenodigd om mee te dansen. Al met al is het wel grappig, maar het duurt wel erg lang. Doordat het optreden precies voor de uitgang plaats vindt, is het ook niet mogelijk om eerder af te haken. Rond elf uur gaan we slapen.