Marokko > Op de markt in Taroudant

Om even voor half acht loopt de wekker af. Met de reisbagage ga ik de trap af naar beneden. De meeste reisgenoten zitten al aan het ontbijt. Rond half negen wordt de bagage op de landrovers gebonden en vertrekken we richting Tata.

Marokko - De geiten klimmen hoog in de Argana boom om de vruchten te bereiken

In elke wagen zitten vijf mensen en de chauffeur. De plaatsen achterin zijn wat krap, maar allemaal goed te doen. Door regelmatig te wisselen zit iedereen af en toe op goede en minder goede plaats. Op de route naar Taroudant zien we vlak langs de weg een kudde geiten. Deze geien doen zich te goed aan de Argana vruchten. Om alle vruchten te bereiken, klimmen de geiten hoog in de boom. Een bijzonder gezicht. De eerste stop is in Taroudant. Taroudant is een gezellig authentiek stadje. In de souq wordt in kleine kraampjes van alles verkocht voor toeristen, maar ook voor de lokale bevolking. Door de marktkooplui worden we geregeld aangesproken om iets te kopen, maar veel minder agressief als ik verwacht had. We dwalen door de stad en eindigen op het centrale plein van de stad. Hier bestellen we een drankje. Om iets voor twaalven hebben we weer afgesproken bij de auto's. Helaas komt het nummertje op het kaartje waar we zouden staan, niet overeen met de plaats waar we eigenlijk stonden. Hierdoor is niet iedereen op tijd op de juiste plek (of liever gezegd, wel op tijd, maar wat is de juiste plek). De verloren schaapjes zijn snel gevonden en we vervolgen de weg naar Tata. Net buiten Taroudant stoppen we voor een picknick. De wind maakt het behoorlijk fris, maar gelukkig vinden we een vervallen huisje zonder dak. Hier kunnen we binnen picknicken. Ook kan ik mijn koffer op het dak nog even plunderen voor een trui, want alleen het T-shirtje is echt te koud. Obbo heeft in Taroudant inkopen gedaan voor de lunch met brood, vis, kaas, tomaat, komkommer en yoghurt. Een lekkere en gezonde lunch. Na deze maaltijd rijden we echt de bergen in met diverse haarspeldbochten. We rijden via Igherm richting het zuiden. In de buurt van Tagmoute stappen we uit de wagens voor een mooie wandeling door de vallei.

Marokko - Een begraafplaats in de vallei

Door het wolkenspel zijn de bergen afwisselend licht en donker gekleurd. We wandelen ongeveer vijf kilometer langs de weg. Daar staan de landrovers weer op ons te wachten. Vanaf dit punt rijden we door naar het stadje Tata. Onderweg zien we de zon ondergaan, hetgeen een prachtig oranje gloed geeft over de bergruggen. We arriveren rond 18.00 uur bij het hotel. Buiten is het al geheel donker. De kamers zijn als een soort appartementjes gesitueerd, in drie blokken. De kamers zijn niet echt ruim met links en rechts een bed en daarachter douche en toilet. Grappig genoeg zijn net twee eenpersoonskamers juist groter met twee bedden. Ik heb geluk. Voor het eten wandelen we naar Tata. Het dorpje op zich is niet heel bijzonder, maar het straalt wel de Marokkaanse sfeer uit. Op het terras laten we onder het genot van een drankje het straatleven aan ons voorbij gaan. De vooraf opgegeven bestelling voor het eten in het hotel gaat niet goed. Daardoor is er te weinig kip Tajines en is er meer Lam. Dan eet ik wel Lam. In de bar drinken we nog een biertje. De bar blijkt alleen niet ingerichte te zijn op dit jaargetijde. De koude wind komt door de open deuren naar binnen. De deuren kunnen nier dicht. Terug in de kamer werk ik het reisverslag bij en ga rond elf uur slapen.