Griekenland > Gratis naar de Akropolis

Vandaag vertrekken we vroeg met een grote fles water en de superdikke, maar ook zware Weekend-Telegraaf naar de Akropolis. Wat we als ontbijt zullen nemen, weten we nog niet. Het is zondag en waarschijnlijk is er niet veel open. Op de hoek van de straat blijkt het kleine winkeltje gewoon open te zijn. Ons probleem is weer verholpen. Bij de Akropolis is het een drukte van jewelste. Hordes mensen schuifelen één voor één naar binnen. Het is immers gratis. Natuurlijk, zo Hollands als wij zijn, staan wij gewoon naast een gids en luisteren we gezellig mee. Op de berg is het wel een beetje warm, dus zodra we alles bekeken hebben, snellen we naar beneden om cola te kopen.

Griekenland - De Akropolis in Athene

Hierna vervolgen we onze tocht door de Agora. Dit is het oude stadscentrum van Athene, waar nu nog alleen wat restjes van over zijn. In het geheel gerestaureerde museum zien we iets over de opgravingen (natuurlijk ook gratis). Het is inmiddels over eenen en is tijd voor de lunch en de siësta. Vlug zoeken we een bankje in de schaduw en lezen de krant. Op de voorpagina staat dat de regen met bakken uit de hemel komt in Nederland. Maar woensdag wordt het wel 30 graden. Na de siësta gaan we richting de theaters onder aan de Akropolis. Het Odeion, het nog in gebruik zijnde theater, is gesloten omdat er 's avonds een voorstelling gehouden wordt. Van het tweede theater is nauwelijks nog iets in tact gebleven. Vroeger konden er zo'n 20.000 mensen in plaats nemen. Hoewel de sluitingstijd al uren verstreken is, staat het hek nog open. Snel gaan we naar binnen. Na een klim naar de bovenzijde van het theater blijkt dat je helemaal door kan lopen naar het andere theater. We hebben echter geen zin om te blijven wachten op de voorstelling, omdat bij terugkomst het hek zeker dicht zal zijn. We wandelen verder door de stad. De tocht loopt verder langs de tempel van Zeus naar het Olympisch Stadion. Ook hier staat het hek open en hebben wij de start van de eerste moderne Olympische spelen nagedaan.

Griekenland - Het Olympisch stadion

Natuurlijk zijn we ook even bovenin de tribune van het stadion gaan zitten waar we één (of eigenlijk vier) van de 70.000 mogelijke bezoekers zijn. Het is ondertussen tijd om te gaan eten. We hebben allemaal ontzettende trek in een "Kleffe hap". Helaas kennen de Grieken geen patat met mayonaise. Zij (en niet “hun” zoals de mede interrailers stug vol houden) kwakken overal olijfolie op en eten te kleine porties. Gelukkig is er een zaak à la Mac Donalds, maar dan met redelijke prijzen. Hier hebben we gisteren ook gegeten. Vreemd genoeg moeten we mee afrekenen dan gisteren. Als ik terug loop naar de balie, wordt er al naar een bord gewezen waarop staat dat op zondag 10% extra gerekend wordt. In het restaurant schrijven we een ansichtkaart. Gelukkig begint Monique heel klein te schrijven, maar al snel blijkt er toch niet genoeg ruimte op de kaart. Van een afstandje lijkt de ansichtkaart één grote brei. Terug in het hotel vragen we Chris meer informatie over een eventuele reis via de Griekse eilanden en vervolgens de overtocht naar Turkije. Hij laat ons gelijk een pamflet zien waar gevraagd wordt om een boycot van Turkije en om de Koerden te steunen. Hier worden we dus niets wijzer van, maar hij geeft wel voldoende informatie over een eilandentocht van enkele dagen. Morgen gaan we informatie opvragen over Turkije bij de Nederlandse ambassade en of we een visa nodig hebben?.