Griekenland > Kennismaken met Athene

's Morgens als ik wakker word, realiseer ik me dat het al een uur later is. Eerst maar mijn horloges goed zetten met de plaatselijke tijd. Na het ontbijt breken we de tenten af, nemen afscheid van Jip en Jip en vertrekken lopend dit keer naar het station.

Griekenland - Ons kampeerterrein

Op het station is het een drukte van jewelste. Het schijnt namelijk dat er gestaakt wordt bij de Griekse spoorwegen. Er rijden maar enkele treinen per dag naar Athene. Als de trein eindelijk komt, is het dan ook dringen voor een plaatsje. Voor Sandra en Monique hebben we een plaatsje kunnen veroveren. Ron en ik zitten half op de leuning. De bagage ligt op elkaar gestapeld in het gangpad. De trein trekt op en stop enkele meters verder op het kruispunt. Het eerste half uur gebeurt er niets, dan het heel langzaam steeds warmer wordt in de coupe. De trein zelf rijdt niet. Na een half uur wachten gaat het langzaam richting Athene. Onderweg is het landschap mooi, maar de zitplaats is niet zo comfortabel. We verruilen onze plek voor een staanplaats bij de bar bij het open raam. Alleen hebben we geen geld bij ons. Voor een consumptie moeten we de hele coupé door. We lopen over de armleuningen, steun zoekend aan het plafond om bij Sandra en Monique de portemonnee te halen. Vlak voor Athene wordt de trein overspoeld met hotellokkers met mooie foldertjes.

Griekenland - De oncomfortabele zit in de overvolle trein richting Athene

Alle praatjes lijken op elkaar. We nemen de gok en gaan in op een aanbieding van een hotel van 1000 Dr. (ongeveer ƒ11,-) p.p.p.n. Eén van de hotellokkers adviseert ons ook naar de Griekse eilanden te gaan. Voor ƒ75,- kunnen we een pas kopen om onbeperkt van eiland naar eiland te hoppen. We overwegen om de geplande reis aan te passen om ook naar het feesteiland Ios te gaan. Maar dit besluiten we later wel. 's Avonds verkennen we Athene. We proberen onze weg te vinden tussen de luid toeterende auto's door. Het informatieboekje schrijft ook terecht: 'Als u levend de overzijde bereikt heeft, ziet u links...'. Het maakt hier geen verschil of het voetgangerslicht op rood of op groen staat, ze rijden de vouwen uit je broek (lees: korte broek). Op het Omoniaplein vinden we een kiosk, die de een Telegraaf verkoopt. Het blijkt de krant van vandaag te zijn. Helaas voor Ron heeft de tour net een rustdag. Op een terrasje spelen we en potje hartenjagen, maar worden al snel in een mengeling van Grieks en Engels verzocht te stoppen. Later maken we de pot in de bar van het hotel af.