Reisavonturen Bolivia

Home > Bolivia > In het spoor van de Inca's > Reisverslag dag 8

Reisverslag In het spoor van de Inca's

Juni 2004 (28 dagen)


Bolivia > Wandelen langs het zout

Dag 8 - Dinsdag 15 juni 2004

Ik heb vannacht heerlijk geslapen en de kou is mij best meegevallen. Zelfs de nachtelijke tocht naar het toilet via het wankelen trappetje is goed verlopen. De sterrenhemel vanaf de binnenplaats was prachtig om te zien. Het ontbijt bestaat van morgen uit pannenkoeken. Ik ben er weer helemaal bovenop en de misselijkheid is gelukkig helemaal weg. Ik heb dan ook flinke trek na een dagje beperkt eten. De pannenkoeken smaken dan ook prima. Na het ontbijt rijden we het zoutmeer weer op. We rijden naar het plaatjes Taque. Hier maken we een wandeling door het dorp en bezoeken de kerk. Iber, onze gids, geeft uitleg over het dorpje, de levenswijze en over de huizenbouw. Via de groenstrook lopen we langs het zoutmeer en tussen de lama's en de ezels weer terug naar het beginpunt van het dorp. We wandelen in totaal zo'n twee uur.

Bolivia - Het zoutmeer van Uyuni

Elly voelt zich tijdens de wandeling niet helemaal goed. Zij reist met Johan en Kristina direct naar Uyuni. Terug in de boerderij in Jiriri eten we een stevige soep. Nadat de koffers op het dak geladen zijn, trekken we het zoutmeer op richting het zouthotel. Het hotel ligt aan de andere kant van het meer. Het hotel is geheel gemaakt van uitgezaagde zoutblokken. Ook het interieur is volledig gemaakt van zoutblokken. Het hotel staat op het zout zo'n tien kilometer uit de kust. Het hotel is vroeger in gebruik geweest, maar tegenwoordig is het slechts een museum. Bij de zoutwinning, op weg naar Colchani, geeft Iber een uitleg over de primitieve wijze van zoutwinning. Het zout wordt geschraapt en in piramides te drogen gelegd.

Bolivia - De zoutpiramides liggen te drogen in de zon

Zo'n piramide wordt naar de zoutfabriek gebracht in Colchani. Daar wordt het zout buiten verder gedroogd. Zodra het ergste vocht uit het zout is, wordt het restant op een ovenplaat gedroogd. Hierna wordt het zout verpakt in plastic zakken. In Colchani bezoeken we ook het zoutfabriekje. Het gehele proces van de zoutwinning is primitief en zwaar. Terug bij de bus blijkt ons bezoek niet ongemerkt voorbij gegaan is. Diverse dorpsbewoners hebben hun handelswaar nabij de jeeps uitgestald. Ook vragen kinderen om schoolmaterialen. Een prima gelegenheid om meegebrachte kinderschoenen en truien te overhandigen aan de kinderen bij de zoutfabriek. Vanuit Colchani rijden we - met de ondergaande zon rechts van ons - door naar Uyuni. De chauffeurs zetten ons af bij het hotel. Hier nemen wij ook afscheid van hen. In het hotel kunnen we eindelijk Boliviaans geld wisselen. 's Avonds eten we in het hotel (pizza). We hebben geen fut meer om het stadje Uyuni te bezoeken. Vanuit de jeep heb ik een blik op het centrumpje kunnen werpen. Hier zal ik het mee moeten doen. Als ik rond tien uur naar mijn bed ga, blijkt het best fris te zijn op de kamer. Er is geen verwarming. Ik pak snel mijn slaapzak uit de bagage. Ik kruip in mijn slaapzak en trek de dekens over mij heen.

TacnaHet vliegtuig geland op het vliegveld van Tacna in de woestijn.
Start IncatrailDe brug bij kilometer 82 is de officiele start van de Inka-trail
WinaywaynaDe Inka-terrassen nabij Winaywayna
Wandelen zoutmeerEen wandeling over het zoutmeer tijdens de ondergaande zon