Zuid Afrika > Mist op de Panoramaroute

Als ik 's morgens de gordijnen open doe, zie ik weinig. Een dichte mist belemmert het uitzicht. Op de televisie zien we dat de weersverwachting voor vandaag bewolkt met kans op regen is. We lopen door de mist naar het restaurant voor het ontbijt. Een uurtje later gaan we op pad voor vandaag.

Zuid Afrika - Vier meisjes proberen geld te verdienen met dans en zang

Door het mistige weer draaien we het programma om. In plaats van eerst naar het uitkijkpunt te rijden, doen we dit aan het einde van de dag. Misschien is het dan beter. Vandaag rijden we de panoramaroute met uitzicht over de canyon in het stroomgebied van de Blyde en Treur-rivieren. Op het punt waar de twee rivieren samen komen bezoeken we de Bourke's Luck Potholes. Door het stromende water zijn diepe rondes uitgesleten in de rotsen. Een mooi en indrukwekkend gezicht. Terwijl we wandelen over de rotsen wordt het langzaam drukker met andere toeristen bij de Potholes. Even verderop op de panoramaroute bekijken we het uitzichtpunt over de canyon. De mist in inmiddels redelijk opgetrokken en het is droog. Door de nevel heen zien we de diepe vallei en de prachtige bergen, die de Three Rondawels vormen. Bij de Blyde River Canyon hebben we mooi uitzicht over het water in de canyon. De vallei ligt honderden meter in de diepe. Ook hier is het duidelijk hoogseizoen. Al snel staan er enkele honderden toeristen zich te vergapen aan het uitzicht.

Zuid Afrika - Het prachtige uitzicht over de Blyde River Canyon in de Panorama route

Op de terugweg maken we een extra stop bij de Berlin Falls. De waterval stort zich 45 meter naar beneden. De wand van de waterval is recht, kaarsrecht en helt zelfs een beetje over. Dit zie je niet als je er over heen loopt, maar wel als je terug kijkt, waar je eerder gelopen hebt. Als laatste onderdeel van de panoramaroute bezoeken we het uitzichtpunt God's Windows. Net bij de afslag bij God's Window rijden we de wolken weer in het het zicht is nog geen 20 meter. Het heeft geen zin om uit te stappen. We besluiten door te rijden. In de mist komen we aan in Graskop. Graskop is een klein dorpje, waar de inwoners vooral leven van de toeristen en van de bosbouw. We lunchen in een van de restaurantjes. Als we weer buiten komen is de mist weer opgetrokken en de zon schijnt zelfs. We maken een wandeling door de buitenwijken van Graskop (veel verder buiten het dorp willen we nog niet gaan, omdat we niet precies weten of dit verantwoord is). De straten zijn rustig en breed en de huizen stuk voor stuk voorzien van hoge omheiningen. Terug in het centrum doen we inkopen bij de Spar en lopen terug naar de lodge net buiten het dorp. We wandelen opnieuw de mist in. De mist is zo dicht dat we de overzijde van de weg niet meer kunnen onderscheiden en dus ook het hek van de lodge niet kunnen zien. Op het gehoor steken we de weg over en snel bereiken we de lodge. Er was eigenlijk voorgesteld om een braai (barbecue) te doen op het terras, maar dat kan niet met dit weer. In plaats daarvan eten we het vlees gezellig binnen op.