Lesotho > Buspech …

We verlaten vandaag de Drakensbergen weer. Na het ontbijt rijden weg bij het Orion Mont-Aux-Source Hotel. We slaan weer linksaf en we verlaten het national park Royal Natal. We passeren grote stuwmeren, die voor elektriciteit moeten zorgen. Bij het grootste stuwmeer maken we een fotostop. Als we verder rijden, pak ik de kaart van gisteren er bij. Op deze gedetailleerde kaart kan ik de route volgen. Zo kan ik zien dat we Poccolan Park doorkruisen. Op de top van de bergpas stappen we uit de bus en wandelen langs de prachtige rotsformaties naar beneden. De rotsen hangen over als gigantische paddestoelen. Verderop hebben we zicht op de honderd meter hoge Brandwag rots. Volgens Gerhardt de beroemdste rots van Zuid Afrika. We stappen weer in de bus en rijden verder door het Golden Gate National Park.

Lesotho - De indrukwekkende rots de Brandwag in het Golden Gate National Park

Op weg naar Ficksburg gaat de bus stuk. De bus had al niet veel power tijdens het klimmen, maar nu valt de bus geheel stil omhoog. Hofard denkt dat er vuil in de diesel zit. Hij probeert het dorp Fouriesburg achter ons te bereiken, door de bus in zijn vrij achteruit te laten rollen. Beneden weet Gerhardt de aandacht van de politie te trekken. Net als hij uitgestapt is, slaat de bus weer aan. Snel rijden we naar het nabij gelegen benzine station. Gerhardt wordt door de politie gebracht. Met extra diesel gaan we weer op pad. Het probleem blijkt niet verholpen en enkele heuvels verder staan we weer stil. Voor ons een mooie gelegenheid om foto's te maken van de prachtige bergen. De weg naar Ficksburg verloopt moeizaam. Met name de weg omhoog gaat erg langzaam. Het is af en toe spannend of we wel boven zouden komen of dat de motor weer uit zou vallen. Om half één rijden we Ficksburg binnen. Een leuk gezellig stadje met veel winkeltjes. Het is erg levendig op straat. Terwijl wij gaan lunchen in het stadje, gaat de bus naar de garage om gerepareerd te worden. We wandelen door Ficksburg, bekijken de winkels en eten soep en sandwich in de Engelse pub. Het repareren van de bus gaat langer duren. Daarom berichten we het thuisfront in een internetcafé. Ook maken we een wandeling langs de zandstenen gebouwen in Ficksburg en de twee kerken. Om half vier strijken we neer in de pub voor een lekker biertje. Om kwart over vier arriveert de bus weer. Hij is gerepareerd. Snel stappen we in om naar Lesotho te rijden. Onderweg blijkt al snel dat de reparatie niet geholpen heeft en dat de bus nog steeds niet kan klimmen. Voorin de bus wordt flink en driftig gebeld.

Lesotho - De zon gaat onder in Lesotho

Morgen zal de bus worden vervangen door een andere bus. Ondertussen rijden wij langzaam richting Lesotho. Gelukkig is de grenspost 24 uur per dag open. Aan de grens verloopt alles voorspoedig. Stempeltje, stempeltje en we zijn in Lesotho. De zon staat al laag aan de horizon als we langs de hoofdstad Maseru rijden. Maseru ligt net achter de grenspost. Veel mensen uit Lesotho werken in Zuid Afrika omdat daar meer werk te vinden is. Deze mensen wonen voornamelijk in de hoofdstad. Lesotho is iets groter dan Nederland en telt 1,3 miljoen inwoners. Wij gaan nog een stukje verder Lesotho in en volgen de weg door de vallei. Onderweg zwaait iedereen ons enthousiast toe. Tegen half zeven verdwijnt de zon achter de bergen en wordt het snel donker. In het donker verlaten we asfaltweg en slaan we linksaf om de laatste zeven kilometer naar de Malealea Lodge te rijden. Onderweg is het overal donker, niemand heeft elektriciteit. Bij de lodge brandt wel licht. Een vrolijke feestverlichting heet ons welkom. Er blijken nog meer groepen te zijn. Aan lange tafels zitten zeker nog vier à vijf reisgroepen, uitsluitend Duitsers en Nederlanders. We brengen de bagage naar onze kamer. De deur staat al uitnodigend open, en het licht brandt al. Dit betekent ook dat de kamer vol zit met muggen. Doordat wij zo laat aangekomen zijn, is het licht automatisch aangegaan toen het aggregaat gestart werd. Met een spuitbus bestrijden we de muggen. We eten in de eetzaal. Ook de andere groepen zijn aan het eten. Helaas is het eten wat aan de koude kant doordat we zo laat zijn. 's Avonds gaan we voor tienen naar de kamer, want precies om tien uur gaat het aggregaat uit.