Suriname > Blikseminslag vlakbij

Ik ben al vroeg wakker. Enkele kleine muggen hebben zich een toegang tot de klamboe verschaft. Waarschijnlijk heb ik de klamboe bij de uiteinden niet goed dichtgeknoopt. Gelukkig, hoor ik nog iemand op muggenjacht. Gedeelde smart is halve smart. Om half zeven is iedereen wakker en ga ik de hangmat uit. Het water is heerlijk afgekoeld en een heerlijk verfrissing op dit tijdstip. Vanuit het water kijken we naar de opkomende zon en de zonsverduistering.

Suriname - De zonsopgang in Overbridge

Rond zeven uur zal de zon voor 90% verscholen zitten achter de maan. Door de laagstaande zon is het begin van de verduistering heel goed te zien. Een prachtig schouwspel. Na het ochtendbad ruimen we de hangmatten op en gaan terug naar onze boot. Vandaag varen enkele Surinaamse dames een stukje met ons mee. Zij hebben een feest aan de overzijde van de rivier en er is nauwelijks ander vervoer. Vannacht hebben ze in een auto op het kampterrein overnacht. Het is onverstelbaar hoeveel spullen ze meeslepen aan boord. Samen met de excentrieke kleding maakt dit hen heel Surinaams. Op de iets verderop gelegen plantage Esterlust gaan onze gasten weer van boord. Het is een mooi plaatje, maar van de kant wordt ons al “geen foto” geroepen. Dit doen we dan ook niet. Terwijl we doorvaren worden we door de gehele familie uitgezwaaid. Wij varen door richting het zuiden op weg naar Jodensavanne. Enkele kilometers voor de plantage meren we aan en gaan we aan land. Het is behoorlijk warm. Met een pet op, zonnebrand en voldoende water wandelen we de laatste kilometers richting de plantage. Tijdens de wandeling geeft Wibo de nodige uitleg en bezoeken we een klein dorpje Pierre Kondre. Na anderhalf uur komen we bij de bron. Hoewel de bron er niet echt aantrekkelijk uit ziet, drinken we één voor één van het water. Daarvandaan wandelen we richting Jodensavanne. Net buiten Jodensavanne ligt de niet-Joodse begraafplaats met oude houten kruizen. Even verderop bezoeken we de Joodse begraafplaats met de stenen graven en zien we de restanten van de Synagoge. Een deel van de groep gaat hier aan boord van de boot, wij wandelen nog een stuk door het oerwoud. Over een smal pad lopen we tussen het groen door. Onderweg laat Wibo ons zien hoe het weven van de palmen plaats vindt en hoe pijlen gemaakt worden van bamboe. Bij de open plek aan de rivier pikt de boot ons weer op. We varen een zijkreek van de Suriname Rivier in. Langs de oevers prachtige lianen, maar helaas zien we niet veel dieren. Waar de boot niet veel verder meer kan varen, nemen we de lunch.

Suriname - De restante van de synagoge in Jodensavanne

Een leuke locatie voor een lekkere lunch met rijst, kip, groente en natuurlijk de pindasambal. Vanuit de kreek varen we nog iets in zuidelijke richting tot we een zandbank bereiken. Vincent gooit het anker uit en het is tijd om te zwemmen. We moeten we uitkijken niet te ver af te drijven omdat de stroming nogal sterk kan zijn. Het is heerlijk zwemmen in het water. Gelukkig kunnen we overal staan, want het is lastig om tegen de stroom in te zwemmen. Na het zwemmen wordt het anker weer binnengehaald en varen we weer terug richting het noorden. Bij de Blackwatra kreek is het water te laag om de kreek in te varen. Zoals de naam al zegt is het water in de kreek zwart gekleurd. Wel zien we een aap in de boomtoppen springen. Even later arriveren we weer bij Overbridge. Ook vanavond overnachten we hier. In het restaurant bestellen we een Parbo-bier. Na de warme dag hebben we hier alle recht op. Tegen half zes begint het weer te regenen. Dit keer is het een flinke stortbui met onweerflitsen. Binnen de kortste keren vormen zich grote plassen op het terrein. De spelende kinderen op het middenterrein storen zich er niet aan en gaan geheel doorweekt door met hun spel. Het dak van het restaurant kan de hoeveelheid water ook niet overal goed aan. Hopelijk is het iemand opgevallen dat onze schoenen nog op het voordek van de boot staan. Anders zijn ze nu doorweekt. We besluiten nog maar een biertje te nemen. Als het na een uurtje regenen even droog is wandelen we terug naar de boot. Gelukkig zijn onze schoenen naar binnen gehaald. In de boot zijn alle zijkanten afgedekt met plastic. Dit houdt de nieuwe regenbui buiten. Net als we denken dat de bui aan het wegtrekken is, worden we verrast door een enorme onweersflits en klap tegelijkertijd. Verschikt kijkt iedereen elkaar aan. De onweer blijkt in de boom op de kant ingeslagen te zijn en daarna overgeslagen op de elektriciteit. De televisie op de campsite is kapot. Wij realiseren ons dat we eigenlijk best wel geluk gehad hebben. Wibo zorgt snel voor koffie voor iedereen om weer wat bij te komen. Even later krijgt Guy de houten balk op zijn hoofd bij het oprollen van het plastic. Gelukkig heeft Perkash het eten klaar en klaart het buiten weer op. Na het eten nemen we nog een biertje bij de hangmatten en gaan slapen.