Cuba > Havana in het donker

Om half acht word ik naar Schiphol gebracht. Het is weliswaar iets te vroeg, maar in ieder geval voor de files. Op de luchthaven tref ik toevallig een collega op weg naar Moskou. Het is een kleine wereld. Het contactpersoon van Shoestring is nog niet aanwezig. Terwijl ik van een bankje de vertrekhal van Schiphol overzie, verschijnt de meneer van Shoestring en ook de eerste medereizigers. Ik checkt in met Geert, Hannie en Marijke. Marijke herken ik aan haar foto op het reizigersplatform van Shoetring. Na de laatste inkopen, koffie met een broodje, stappen we rond 10.00 uur aan boord van het vliegtuig van Air France richting Parijs. De vlucht verloopt voorspoedig en ruim een uurtje later landen we op de luchthaven Charles de Gaulle. Het is even zoeken om bij de juiste pier te komen voor de overstap. Met de bus worden we over de luchthaven gereden van pier F naar pier A. In de bus ontmoeten we al meerdere medereizigers voor Cuba.

Cuba - Een van de straten in de wijk Centro Habana.

Tijdens de koffie maken we verder kennis met elkaar. Om iets na één uur kunnen we het vliegtuig in. De 747-300 van Air France vertrekt uiteindelijk pas om 15.00 door de vele vliegtuigen in de wachtrij. Maar wat maakt een vertraging nou uit op zo'n lange vlucht. Ik probeer de precieze vluchttijd te achterhalen. Is het nu 5, 6 of 7 uur tijdsverschil? en hoe zit het nou met de zomertijd? Het blijkt uiteindelijk negen uur reistijd te zijn en zes uur tijdsverschil. Na twee maaltijden, wat gelezen te hebben over Cuba en wat geslapen te hebben, arriveren we rond half twaalf, half zes plaatselijke tijd, in Havana op Cuba. Bij de douane wordt het paspoort en het visum gecontroleerd. Eén voor één wordt iedereen gecontroleerd en wordt uiteindelijk het deurtje naar Cuba geopend. Dit oponthoudt maakt niet zoveel uit, want de bagage is er nog niet. Dit duurt best lang, tot iemand ontdekt dat onze bagage op de andere bagageband rond draait. We lopen door de douane met de bagage. Alleen Patrick wordt er uit geplukt en moet zijn fruit inleveren.

Cuba - De oude autos verfraaien het stadsbeeld in Cuba

In de hal staat onze gids Abel al te wachten. Hij begeleidt ons de komende twee weken. Hij wijst ons op het wisselkantoor en leidt ons naar de bus, die ons naar het hotel in Havana brengt. Na een verfrissing in de hotelkamer, lopen we 's avonds Havana in. Het is inmiddels donker geworden. Dat geeft, door het praktisch ontbreken van werkende lantaarnpalen, een vreemd beeld. Ik voel me nog niet thuis. In andere steden zou je dergelijke straten juist mijden voor de veiligheid. In het restaurant bij de haven eten we kip met rijst en patat, de specialiteit van Cuba. Tijdens het eten worden we vergezeld door een bandje met Cubaanse muziek. Leuk zo bij het eten. Na het eten lopen we door het centrum naar een hotel met een dakterras. Vanaf de zesde verdieping hebben we uitzicht over donker Havana en de haven. Op het dak blijkt dat drie medereizigers de aansluiting gemist hebben. Abel gaat ze zoeken. Bij de meeste reizigers gaan, op het terras, langzaam de lichtjes uit. Het is inmiddels half twaalf en we zijn al bijna 24 uur op. Abel heeft de groep weer snel bijeen. Zij waren naar het toilet gegaan bij het restaurant en bij terugkomst waren wij al vertrokken. De groep is weer compleet en gezamenlijk lopen we naar het hotel. Iets over twaalven doe ik het licht uit.