Costa Rica > Halen we de vlucht?

De laatste dag. Bij het hotel nemen we afscheid van onze gids Willem. Ook hebben we dan al afscheid genomen van reisgenoten die een reisverlening hebben in New York. Uiteindelijk rijden we met vijftien reisgenoten naar het vliegveld. Om half tien rijden we voor de laatste keer San José uit. Bij het vliegveld nemen we ook afscheid van Freddy. Vanaf hier gaat de lange terugreis beginnen naar Amsterdam. De terugreis is gelukkig korter dan de heenreis. De terugvlucht van Houston naar Amsterdam is één uur korter en de overstap in Amerika is maar ander half uur. Tenslotte is het nu een nachtvlucht. De bagage wordt ingecheckt en wij brengen onze tijd door op de luchthaven. Er blijken veel vertragingen te zijn met vluchten naar Amerika. We spreken twee meisjes uit België. Zij hebben inmiddels al vijf uur vertraging en missen hun vervolgvlucht. Onze vlucht staat nog “op schema” gemeld. Er is een strenge controle bij het aan boord gaan. Het is niet toegestaan om vloeistoffen mee te nemen, ook geen gesealde taxfree aankopen.

Costa Rica - Een White Throated Capuchin, oftewel een Kapucijner aap

In de slurf wordt alle handbagage opnieuw bekeken. Uiteindelijk bereik ik mijn zitplaats. Als ik naar buiten kijk, zie ik dat het heel hard regent. Ik realiseer me dat we misschien wel dagelijks regen gehad hebben tijdens de reis, maar dat het eigenlijk nooit echt tot problemen geleid heeft. Veel regen viel vaak tijdens het reizen of eten. Ook nu vind ik het prima en wacht tot het vliegtuig opstijgt. Dit wachten wordt op de proef gesteld. Pas drie kwartier later stijgt het vliegtuig op voor de vlucht naar Houston. Het gaat spannend worden of we de vlucht naar Amsterdam nog gaan halen. Ik besluit nog niet te gaan slapen en vermaak me met de film. Om tien minuten over zes landt het vliegtuig op Houston. Snel verlaat ik het vliegtuig, beantwoord de eerste vragen bij de eerste controle en sprint door naar de douane. Gelukkig zijn er veel loketten open en is er maar één persoon voor mij. De douanier stelt mij gerust en denkt dat ik mijn vlucht nog wel ga halen, hoewel het boarding inmiddels al tien minuten geleden begonnen is. Snel handelt hij de vingerafdrukken, foto en stempels af. Hij wijst me hoe ik zo snel mogelijk weer verder kan. De handbagagecontrole verloopt voorspoedig en om 06.50 uur plaatselijke tijd arriveer ik bij het vliegtuig. Snel mijn visum afgeven en ik kan praktisch direct door het vliegtuig in. Twintig minuten later vertrekt het vliegtuig van de pier. Alle reisgenoten hebben we vlucht gehaald, al hadden sommigen nog flinke bagagecontroles. Naast me zit Robert, een reiziger uit Houston. Hij is op doorreis naar Frankfurt en is ook voornemens Amsterdam te bezoeken. We praten over Houston, over Costa Rica en over Amsterdam. Na de maaltijd doe ik mijn ogen dicht en val in slaap.