Andorra > Vroeg op voor Andorra

Piep - piep - piep. Het is drie uur in de nacht als ik gewekt word door mijn wekker. Snel kleed ik mij aan. Ik ga op weg naar Schiphol voor een wandelvakantie in Andorra. Bij de dropoff balie van Transavia is het op dit vroege tijdstip al behoorlijk druk. Veel vakantiegangers beginnen hun zonvakantie vandaag met een vroege chartervlucht. Mijn vlucht, vlucht HV5153, vertrekt om 5:55 uur van gate C7. Bij het instappen word ik omringd door grote groepen jongelui, die op weg zijn naar een strandvakantie in Lloret de Mar of één van de andere badplaatsen aan de kust.

Andorra - Eén van de tunnels op de route naar het hotel in Andorra

Ik denk terug aan mijn vakanties in de populaire badplaatsen van Griekenland en Hongarije. Dit lijkt wel een eeuwigheid geleden. Doordat ik de jongere reizigers wel kan uitsluiten als potentiële medereizigers, ontdek ik al snel reisgenoten in Barcelona. Gezamenlijk wachten we op de bagage en lopen we de aankomsthal in. Hier ontmoet ik Bert. Bert is de reisbegeleider van deze reis. Hij woont al 27 jaar in Spanje. Bert leidt mij samen met de medereizigers naar de bus. De mededeling dat het nog zo'n vier uur rijden is naar mijn hotel in Soldeu, valt mij wat tegen. Ik had mij voorbereid op ruim één uurtje. Met de bus volg ik de snelweg in noordelijke richting. Na bijna twee uur rijden slaat de bus linksaf het bergachtige gebied in richting Andorra. Na de koffiebreak nader ik de stad La Seu d'Urgell. Dit is de laatste Spaanse stad op weg naar Andorra. In La Seu d'Urgell werd in 839 voor het eerst gesproken over de parochies van Andorra. In de 13 eeuw leidt een gewapende strijd tot een verdrag tussen de Spaanse Bisschop van Urgell en de Franse Graaf van Foix. De gezamenlijke heerschappij door de co-prinsen van Andorra duurt tot 1993. In dat jaar werd de eerste grondwet van Andorra goedgekeurd en werd Andorra een onafhankelijke staat. Andorra ligt in het Catalaanse gebied van zowel Spanje (Baskenland) en Frans Catalonië. Andorra is dan ook het enige land ter wereld waar Catalaans de officiële voertaal is.

Andorra - De wandeling door Soldeu

Net buiten La Sue d'Urgell rijdt de bus in een file voor de grens. Het is druk vandaag op weg naar Andorra. Andorra maakt geen deel uit van de Europese Unie en heeft nog formeel grenscontrole. Langzaam nader ik het dwergstaatje. Bij de grens blijkt de controle niet veel voor de stellen. Alle auto's mogen zonder controle doorrijden. Ik ook. De file is ontstaan doordat er vandaag gewoon heel veel mensen gebruik willen maken van de doorgaande weg door Andorra richting Frankrijk. De doorgaande route van 40 kilometer volgt de vallei langs de rivier de Valira. Aan weerszijde zijn steile berghellingen. Alle bebouwing van Andorra concentreert zich in de dalen. Hoewel Andorra maar 70.000 inwoners telt, bestaat het straatbeeld uit hoognouw. Ik passeer de hoofdstad Andorra la Vella. Een stad met vooral stoppingcenters. Door het gunstige belastingklimaat een geliefde plaats voor veel dagjesmensen uit Spanje en Frankrijk. Ik laat de hoofdstad links liggen en ga verder richting Soldeu. Langs de route zie ik veel winkelcomplexen en opvallend veel benzinestations. De benzineprijs is 60 procent van de prijs in Nederland. Ideaal. Tegen half twee arriveer ik bij het hotel in Soldeu. Een leuk hotel in een typische wintersportplaats. Ik zie de kale graslanden van de skipistes liggen. Ik ben moe van het vroege opstaan en van de reis. Ik zet mijn wekker en ga een uurtje liggen.

Andorra - De mooie vallei d'Incles nabij Soldeu

Ik val direct in slaap. De wekker wekt mij weer. Ik fris mij op en ben gereed voor de rondwandeling door Soldeu. Bert begeleidt mij door het dorpje. Hij laat zien waar de winkeltjes zijn en ik bekijk het skistation. Hier zal het in de winter een drukte zijn met skiërs. Nu is het verlaten. Er is één loket open voor de gondel. Wandelaars en mountainbikers kunnen met de gondel naar de top van de berg. Daarvandaan kunnen wandelingen gemaakt worden. Misschien een idee voor later in de week. Ik volg Bert verder. Via een smal paadje loop ik het dorp uit. De dalende weg loopt tussen de groene grasvlakten door. Ik heb prachtig uitzicht op de bergen. Beneden aangekomen steek ik de doorgaande weg over en ga aan de andere kant de vallei in. De weg loopt geleidelijk omhoog. In de verte grazen koeien. Het luide geluid van de koeienbellen zorgt er voor dat ze goed opvallen. Ik loop het weiland in en loop over de drassige grond naar en bruggetje. Aan de andere zijde van het beekje loop ik via een smal pad weer terug naar Soldeu. 's Avonds geeft Bert een uitleg over het reisprogramma. Hij geeft aan dat hij de volgorde van de reisdagen wat aangepast heeft, maar dat we alle wandelingen gewoon doen. De opbouw is wat logischer door vlakker te starten en later in de week de meer steile beklimmingen te doen. Ik vind het prima. Ik sluit de avond af met een gezamenlijke maaltijd in het hotel. Tijdens het eten is er gelegenheid om de reisgenoten beter te leren kennen.