Duitsland > De eerste etappe

Het is alweer vier jaar geleden dat ik op de ski’s in de sneeuw gestaan heb. Dit jaar ga ik weer. Het was in de aanloop naar de vakantie wel spannend. Mag ik op reis in verband met de corona maatregelen? Met het bewijs van mijn corona vaccinatie ga ik op weg. Omdat het in Nederland de carnavalsvakantie periode is en ook in Beieren vakantie is, ga ik al op vrijdag weg. Hiermee hoop ik de drukte morgen te kunnen ontlopen. Ik heb alle tijd en besluit onderweg nog een wandelingetje te maken. Ik rijd om negen uur weg richting de Duitse grens. Net voor de grens ga ik van de snelweg af en rijd ik door naar Zeddam. De grafelijk korenmolen van Zeddam valt direct op. Deze molen is waarschijnlijk in 1441 gebouwd in opdracht van de kasteelheren van den Bergh. In die tijd hadden de kasteelheren het alleenrecht op het bouwen van molens en de boeren werden verplicht om hun graan bij de molen aan te bieden.

Duitsland - De molen van Zeddam is de oudste molen van Nederland

De gemetselde korenmolen is een van de oudste molens van Nederland. Hoewel de molen verschillende keren gerenoveerd is, is de molen nog altijd in bedrijf. Ik ga verder naar ‘s-Heerenberg. Ik parkeer mijn auto in het centrum. Het stadje is ontstaan rond het kasteel Huis Bergh. In de twaalfde eeuw ontstond op deze plek al een eerste vesting. Het kasteel breidde in de eeuwen erna verder uit. Momenteel behoort het kasteel tot een van de grootste van Nederland. Helaas is het kasteel in de wintermaanden alleen in het weekend gesloten. Een goede reden om nog een keertje terug te komen. Ik wandel op het kasteel heen. Vanaf de wal zie ik de omvang van het kasteel goed. Het begint wat te miezeren.

Duitsland - Het prachtige Kasteel Huis Bergh in 's Heerenberg

Ik besluit om niet de zes kilometer lange smokkelaarsroute te lopen, maar terug te keren naar mijn auto. Ik heb immers nog een flink stuk te rijden voor de boeg. Ik passeer de grens en rijd Duitsland in. Rond het Ruhrgebied is het druk op de weg. Verschillende keren beland ik in een korte file. Ik gebruik de tijd om wat broodjes te eten voor de lunch. Het is vrijdagmiddag en veel mensen zijn onderweg. De route langs Keulen en richting Frankfurt verloopt met de nodige vertragingen. De regen helpt ook niet mee. Ik passeer Frankfurt ruim twee uur later dan gepland. Ik ben ruim zes uur onderweg en het begint al donker te worden. Op weg naar Würzburg gaat de regen over in natte sneeuw. De temperatuur is nog maar net boven het vriespunt. Het is lastig te zien waar de lijnen op de weg liggen. Voorzichtig volg ik de achterlichten van een voorganger. Rond half acht bereik ik de afslag richting mijn hotelovernachting. Ik had het hotel geselecteerd omdat het dicht bij de snelweg lag. Dit blijkt alleen niet dicht bij de afslag te zijn. Ik het pikkedonker moet ik nog zo’n twintig kilometer rijden. Hierbij rijd ik tweemaal onder de snelweg door. Ik kom aan bij het gasthuis in Linden. Het was een vermoeiende rit en ik ben blij dat ik op de bestemming ben. Ik word vriendelijk onthaald. In perfect Engels wordt mij uitgelegd dat de hotelkamers een klein stukje terug liggen. Ik kan mijn auto daar parkeren. Daarna kan ik eten in het guesthouse. Er wordt alvast een tafel voor mij gereserveerd. De eenpersoonskamer is prima om te overnachten. Lastiger is het om mijn auto kwijt te raken. De parkeerplaatsen zijn vol. Ik parkeer mijn auto tussen twee vakken in. Ik vind hem daar prima staan. Terug in het restaurant bestel ik een Helles bier. Dit smaakt. Ook bestel ik een schnitzel met patat. Ik merk dat ik behoorlijk moe ben van de dag. Ik heb in totaal negen uur gereden. Ik maak het ook niet laat. Rond half tien val ik in slaap.