Kaapverdië > De bagage is er niet

Even na middernacht gaan we aan boord van vlucht TP 2334. Ik blijk geluk te hebben. Doordat de rij voor mij bij de nooduitgang staat, ontbreekt de stoel voor mij. Hierdoor kan ik mijn benen strekken. De stoel zelf is erg behelpen. De stoel heeft geen mogelijkheid om achterover te kantelen. Geen van de stoelen in het achterste gedeelte van het vliegtuig. Terwijl het vliegtuig in het donker richting Lissabon vliegt, probeer ik wat te slapen. Dit lukt matig met enkele kleine periodes. Terwijl wij in de lucht zijn, begint op het vaste land van Europa de zomertijd. Dit betekent dat we niet met één uur tijdsverschil in Lissabon landen, maar met twee uur. Om iets voor zeven uur landt het vliegtuig in Lissabon. Op weg naar de gate voor de vervolgvlucht, komen we bij een lange rij voor de handbagage controle. Mensen met een krappe overstaptijd worden via een aparte route voor gelaten. Wij hebben twee uur voor de overstap. Voldoende tijd om in de reguliere rij aan te sluiten. Ook bij de douane is het druk. Reizigers uit de Europese unie kunnen via de zelfscan het paspoort laten controleren.

Kaapverdië - De vlucht terug naar huis via Portugal

Doordat niet alle toegangspoorten werken, staat hier ook een flinke rij. Ik schat dat er zo’n vijftien mensen voor mij zijn. Ruim op tijd hebben we alle procedures doorlopen. We hebben zelfs nog even tijd voor koffie en een broodje. Bij gate 22 wordt extra scherp op de handbagage gelet. Alle koffertjes moeten in een standaard-mal passen. Te grote koffers worden niet geaccepteerd als handbagage. De bagagebakken zijn domweg niet groter in het toestel, legt de medewerkster uit. We zitten bijna voorin het toestel op rij vier. Net achter de Business Class. Hierdoor is goed te zien dat technisch personeel in en uit de cockpit loopt. Bij de standaard controle bleek iets niet op orde, wordt door de gezagvoerder gemeld. Voor alle zekerheid wordt dit eerst vervangen. Na drie kwartier lijkt het probleem opgelost. De technici met de gele hesjes verlaten het vliegtuig. De gezagvoerder meldt dat het probleem opgelost is. Om het probleem op te lossen moest de cargo uit het vliegtuig gehaald worden. Met bijna één uur vertraging stijgen we alsnog op richting Amsterdam. Een goed moment om nog wat te slapen. Deze stoelen zijn een stuk aangenamer dan de stoelen op de eerdere vlucht. Even na half twee, Nederlandse tijd zie ik Nederland onder mij verschijnen. We vliegen over Delft richting Schiphol. Even later stappen we het vliegtuig uit. Snel bellen we de taxi. Bij de bagage wacht een verrassing. Een omroepster meldt dat alle bagage van onze vlucht achter is gebleven in Lissabon. We worden doorverwezen naar het loket van Swissport, de afhandelaar van de bagage. We staan gelukkig als één van de eersten bij het loket. Achter ons ontstaat al snel een lange rij. De claim voor de bagage wordt gemaakt. Zodra de bagage alsnog op Schiphol arriveert, worden we gebeld om de bagage te laten bezorgen. Het is niet anders. Doordat de bagage van alle passagiers niet is meegekomen, kan men nog niet zeggen wanneer de bagage wel arriveert. Ik wacht het wel af. Met alleen onze handbagage stappen we in de taxi en rijden naar huis. Op maandag wordt de bagage thuis afgeleverd