Home > Canada > Canadian Rocky Mountains > Reisverslag dag 3
18 febr - 1 maart 2007 (12 dagen)
Het is mijn voornemen om om half acht op te staan, maar de biologisch klok was al vele uren eerder wakker. Het ontbijt wordt geserveerd met omelet en gebakken aardappelen. Het is in ieder geval een goede basis. Om negen uur rijden we vanaf Clearwater richting het Wells Gray Provincial Park. De groep is in tweeën gedeeld. De ene groep gaat 's morgens op de snowscooter en 's middags de snowshoe wandeling maken.
Wij doen het precies andersom. We rijden een half uur over de prachtig besneeuwde weg door het park. De weg is volledig wit en de bomen dragen een laagje sneeuw. Bij de startplaats van de snowscooters laten we groep één achter en pikken wij Paul op, onze gids. Even verderop zijn we bij het begin van de trail. Paul legt uit hoe we de sneeuwschoenen onder moeten binden en hoe je er op kunt lopen. Zonder deze schoenen of plankjes zak je gegarandeerd weg in de sneeuwlaag. In een rijtje lopen we het bos in. Door het verse sneeuwlaagje van vannacht en de zon is het een prachtig gezicht. We wandelen over een bergrand met uitzicht op de vallei. We hopen in de vallei elanden te zien of ander wild. Elanden zijn schuwe beesten en hebben een sterk gehoor. Door het geluid van de sneeuwschoenen zullen we ze niet op ons pad aantreffen. Wel laat Paul ons verse sporen zien van elanden en herten. Ook bij het tweede uitkijkpunt over de vallei hebben we geen geluk. Volgens Paul kun je hier vaak elanden zien, maar hoe wij ook turen in de vallei, wij zien geen wild. Na de nodige foto's op de rand gemaakt te hebben, lopen we de route weer terug in ongeveer een uurtje. Met het busje rijden we naar de prachtige Helmcken Falls. Het opspattende water van de hoge waterval is bevroren, waardoor er een soort ijskrater ontstaan is, waar de waterval in stroomt. Even later stoppen we bij de Dawson Falls. Deze waterval ligt alweer een stukje op de weg terug. Tegen drie uur arriveren - iets later dan gepland - bij de range van Mike voor de snowscootertocht. Mike geeft een korte uitleg over de do's and don'ts van de snowscooter. We zoeken allemaal een passende helm, een scooter en nadat ze aangetrokken zijn kunnen we van start. Met een flinke herrie rijden we voorzichtig achter Mike aan. We volgen Mike richting het weiland. Het is nog wat onwennig om door het hek te sturen, maar na één rondje op het weiland, wordt de snelheid langzaam opgevoerd. Het is een leuke ervaring. Na wat oefenrondjes verlaten we de range en steken we de asfaltweg over (dat zoiets kan ?). Iets verderop aan de overzijde draaien we het bos in.
Mike waarschuwt voorzichtig te doen in het bos op de smalle bospaden. Met vele bochten en heuvels komen we bij een groot bevroren meer aan. Hier voeren we de snelheid op en maken we enkele rondjes achter Mike. In het middenterrein kan de helft van de groep individueel rondrijden, terwijl de andere helft foto's kan maken. Op het meer draai ik het gas open en rij hard rechtuit. De scooter rijdt bijna vol gas over de sneeuw. Nog harder lijkt mij niet verantwoord (waar ligt zo'n grens ?) omdat de scooter volop over de sneeuw stuitert. Anderen hebben minder geluk. Coby kantelt met haar snowscooter al in de eerste bocht, Jany graaft haar achterkant diep in de sneeuw in een poging de snowscooter los te trekken. Na enkele rondjes blijkt Mike boos te zijn. Wij schijnen niet binnen de aangegeven grenzen gebleven te zijn en hebben het sledehonden-parcours gekruist. Samen met de twee gekantelde scooters besluit Mike dat de tweede groep niet meer mag rijden. Het risico vindt hij te groot. In een rij rijden we nog enkele rondjes en rijden via het bos weer terug naar de range. Bij de range heeft Mike warme chocolademelk en krijgt hij na enkele pogingen de jukebox aan de praat. De boosheid was al snel weer over. Ook de andere reisgenoten arriveren bij de Range. Zij hadden tijdens hun wandeling op de snowshoes wel enkele elanden gezien. Gezamenlijk rijden we met de busjes terug naar het hotel. 's Avonds na het eten nemen we nog even plaats in de hottub, maar al binnen een half uur komt het verzoek om er uit te komen in verband met geluidsoverlast voor de overige gasten. Waarschijnlijk heeft dit te maken met het verblijf van enkelen in de tub gisteravond tot twee uur 's nachts.