Nederland > Het Muiderslot kasteel

Het valt niet mee om een weekendje weg te gaan tijdens de coronacrises. De restaurants zijn gesloten, cafés zijn dicht en winkels hebben hun beperkingen. Tot afgelopen woensdag waren ook de musea gesloten. Door de recente verbeterde coronacijfers is die maatregel door de overheid ingetrokken. Nicolette en ik hebben dit weekend een Bed and Breakfast gereserveerd in Vreeland. We hadden de reservering al enige tijd geleden gemaakt, nog voordat besloten werd tot de gedeeltelijke lockdown. Annulering van ons weekend was een optie, maar we hebben besloten het weekend toch door te zetten. Omdat er geen restaurants open zijn, hebben we eten gereserveerd bij lokaal restaurant. Dit kunnen we afhalen en opeten in ons onderkomen. Voordat we naar Vreeland rijden, zetten we koers richting Muiden. We hebben een bezoek aan het Muiderslot gereserveerd. We parkeren de auto net buiten de oude vesting van het stadje. We steken de ophaalbrug over en lopen het oude centrum in. We passeren de kerk, het gemeentehuis en de zeesluizen. Deze sluizen verbinden de Vecht met het IJmeer. In de verte zien we het Muiderslot al liggen. Graaf Floris de 5de liet in de dertiende eeuw op deze strategische plek het Muiderslot bouwen. Schepen die passeerden moesten tol betalen. Een lucratieve inkomstenbron. Bij het slot hangt een groot vaandel van Sinterklaas boven de hoofdingang. Het Muiderslot biedt de Heiligman in deze tijd van het jaar een warm onderkomen. We passeren de ophaalbrug en betreden het kasteel via de toegangspoort. Vroeger was het lastiger het kasteel binnen te komen. De brug kon opgehaald worden en via goten boven de ingang kon men de indringers verdrijven door hete pek en stenen naar beneden te gooien. Op de binnenplaats worden we vriendelijk onthaald en ontvangen wij een audiotour. De medewerker heeft duidelijk plezier in zijn baan. Hij wijst ons waar de torenroute begint. Via een smalle trap komen we in één van de hoektorens. Pas wanneer de audiotour aangeeft dat de toren niet rond is, valt mij de ovale vorm op. Hierdoor had men beter zicht op de toegangspoort en kon men deze beter verdedigen. We steken door naar de volgende toren via een moderne loopbrug. Vroeger liepen routes bewust dood om eventuele indringers in de val te lokken.

Nederland - Het Muiderslot in Muiden

Het kasteel is nooit aangevallen en veroverd. Het kasteel raakte in de 16de eeuw wel buiten gebruik. De kasteelmuren waren niet bestand tegen de stalen kogels. De muren zouden bij een aanval geen stand houden. Begin 1600 kwam het kasteel in handen van de schrijver en dichter Pieter Cornelisz Hooft. Hij schreef zijn boeken en gecihten in het kasteel en keek uit op de pruimengaarde. Hier ligt de oorsprong van de uitdrukking ‘tot in de pruimentijd’. Bij de derde toren eindigt de route. Lever de audiotour weer in, klinkt het uit het kleine apparaatje. Is dit alles wat we te zien krijgen van het kasteel? Er blijkt nog een tweede route. De nog altijd enthousiaste medewerker wijst ons de ingang. Naast de uitleg via de audiotour over de gevangeniskelder, heet ook Sinterklaas ons welkom op een televisiescherm. Morgen en overmorgen staan in het teken van de Sint. Kinderen kunnen een bezoek brengen aan het kasteel waar Sinterklaas verblijft. Een medewerkster van het slot vertelt dat het wel wat behelpen is met de Corona regels. Pieten lopen wel in het kasteel, maar Sinterklaas is alleen via videoschermen te zien. Een bezoek aan Sinterklaas zou te veel risico met zich mee brengen. Wij laten het videoscherm in de kelder voor wat het is en volgen de smalle wenteltrap omhoog. De trap draait rechtsom en heeft ongelijke treden. Hierdoor was de trap lastiger te beklimmen voor indringers. Boven komen we in de kamers van Graaf Floris V. Vanuit het raam is bij mooi weer het eiland Pampus zichtbaar. Het voelt wat vreemd om zowel tussen de sinterklaaskadootjes door te lopen en gelijktijdig de geschiedenis van het fort te aanschouwen. In de Ridderzaal werd vroeger recht gesproken. Ook werd deze ruimte gebruikt voor de ontvangst van belangrijke gasten. Ook de koning en koningin waren hier te gast. Via de slaapvertrekken, de Prinsenkamer en de keuken komen we weer op de binnenplaats. Nu is de route wel afgelopen. We lopen nog een rondje om het kasteel en door de kasteeltuin. Via de smalle straatjes van Muiden lopen we terug. We passeren de kazerne, de kazematten en het klooster. Terug bij de auto stellen we de navigatie in op Vreeland. We besluiten niet over de snelweg te rijden, maar binnendoor via Weesp en Nederhorst den Berg. Rond half vijf rijden we Vreeland binnen. Het dorpje kent een oud centrum. Al in 1265 kreeg Vreeland stadsrechten. In de zestiende eeuw, jaren later, werden deze rechten weer ingetrokken. Toch spreken veel Vreelanders nog over ‘hun stad’. Onze Bed and Breakfast ligt midden is het oude centrum aan de Vecht. Dit lijkt niet lastig te vinden. Het centrum bestaat maar uit een paar straten.

Nederland - De brug over de Vecht in Vreeland

Om de Raadhuisstraat in te kunnen rijden moeten we wachten op een tegenligger. De straat is te smal om elkaar te passeren. De Voorstraat ligt aan het einde, net voor de ophaalbrug. Het blijkt niet toegestaan om de straat van deze kant in te rijden. We kunnen alleen naar rechts. We rijden een rondje om de Voorstraat van de andere kant in te rijden. Ondertussen hebben we zicht op de karakteristieke en historische huizen van Vreeland. We staan nu in de Voorstraat voor de B&B. In de smalle straat is geen parkeergelegenheid. Een voorbijganger adviseert de ophaalbrug over te gaan. Aan de overkant is altijd wel plek zegt hij. Wees wel voorzichtig op de brug, waarschuwt hij. Om vrachtverkeer tegen te gaan staan paaltjes aan weerszijde van de brug. De doorgang is 1,80 meter breed. Voorzichtig rijden we tussen de obstakels door. De Bed and Breakfast ‘Jan’ ligt achter een woonhuis. Via een smalle poort komen we bij het achterhuis. Dit was vroeger een bakkerij, legt de dochter van de eigenaresse uit. Tot begin deze eeuw was het in gebruik als bakkerij. Het is fris binnen. Snel zet ze de verwarming hoger. Het warmt hier altijd snel op verzekert zij ons. Beneden is een keuken en een eettafel. Boven zijn twee kamers. Vanwege corona zijn wij vandaag de enige gasten. Wel zo prettig. Op onze kamer nemen we een wijntje. Hier zijn we wel aan toe. Rond half zeven wandelen we naar de Lindengracht. Hier zit restaurant ‘Mevrouw Daalder’. Onze bestelling staat al klaar. In ons keukentje warmen we de boerenkool en de gehaktbal op. Samen met de zalmsalade smaakt het prima.