Ethiopië > Reizen door groen Ethiopië

De telefoon gaat. Wake up call. Het is vijf uur in de ochtend. Buiten is het nog donker. Vandaag staat een lange reisdag voor de boeg naar Bahir Dar. Een rit van bijna 600 kilometers. Over de Ethiopische wegen en door de bergen toch al gauw een rit van ruim twaalf uur. Als ik de douche in stap is het grote raam nog meer een uitdaging. Nu sta ik in het licht en kijk ik naar de stad in het donker. Een beetje ongemakkelijk voel ik mij wel.

Ethiopië - Het groene landschap van Ethiopië

Om zes uur, na het ontbijt, ga ik op weg naar Bahir Dar. De bagage ligt op het dak. Daardoor is er voldoende ruimte in de bus. Jonas, de chauffeur rijdt de bus de stad uit in noordwestelijke richting. Ik doe mijn ogen nog even dicht. Het landschap is glooiend en opvallend groen. Ik had het landschap niet zo groen verwacht. Dit komt ongetwijfeld door het vochtige klimaat. September is de laatste maand van de regentijd. Door de hoge ligging van Ethiopië, worden wolken omhoog gestuwd en valt er in de regenperiode regelmatig een bui.

Ethiopië - Voor het vervoer wordt nog veel gebruik gemaakt van paard en wagen

Overal wordt het land bewerkt. Koeien trekken eenvoudige houten ploegen voort. In de dorpjes die ik passeer zijn veel mensen op straat. Veel huisjes zijn van hout met een rieten dak of zijn de wanden met leem afgewerkt en golfplaten daken. Rond half negen is het tijd voor een koffiestop aan de rand van een vallei. Ik kijk ver de diepte in. Er is momenteel geen elektriciteit. Er kan geen koffie gemaakt worden. De koffie ruil ik in voor cola. Verder op de route wordt het berglandschap ruiger. Met haarspeldbochten daal ik af tot aan de rivier om aan de andere kant weer te stijgen via scherpe bochten. Echt snel gaat het hierdoor niet. Kinderen leiden het vee langs de weg. Vrouwen sjouwen met grote bossen sprokkelhout uit het bos. Het is een mooi gezicht het dagelijkse leven voorbij te zien trekken. De reis is lang. Ik ben ook blij als ik voor de lunch even uit de bus kan. Het is nog 230 kilometer naar Bahir Dar. Even doorbijten. Het is al donker als ik de lichtjes van Bahir Dar in de verte zie liggen. Jonas rijdt de bus het stadje in. Het Abay Minch Lodge ligt enkel kilometers voorbij Bahir Dar. Om half acht 's avonds stap ik uit de bus. Ik neem snel een verfrissende douche in het leuke huisje op de lodge. 's Avonds ga ik de lodge niet meer af. Ik eet in het restaurant.