Suriname > Op de fiets naar peperpot

's Nachts heb ik prima geslapen en we hadden nauwelijks last van muggen. Om half zeven worden we gewekt door de wekker, maar die bleek een uur te vroeg te staan. Een uurtje later staan we op en nemen snel een koude douche (het begint te wennen). Op de veranda staat het ontbijt al klaar. Na het ontbijt fietsen we een klein stukje naar Fort Nieuw Amsterdam.

Suriname - Op de fiets tussen de plantages door

Fort Nieuw Amsterdam diende vroeger om de plantage te beschermen tegen aanvallers. In het fort was ook de gevangenis gevestigd. In de gevangenis krijgen we een rondleiding langs de cellen en de kantoren. Ook wordt een oude kist getoond waar het sleutelgat verstopt zit. Pas na enig zoeken vonden we de opening (en dat ga ik hier lekker niet verklappen). De gids gaf de rondleiding aarzelend. Je zou bijna denken dat hij de rondleiding voor het eerst gaf. Buiten bij de cellen zei de gids nog net tegen de laatste in de groep “Nou, dat was het dan” en hij liep weg. Tijd om fooi te geven was er niet meer. Buiten wandelden we langs de opvallende lage verdedigingswal. We bekijken de kruithuizen en keren weer terug bij de hoofdingang. Vanuit Nieuw Amsterdam volgen we de Surinamerivier en rijden weer terug in de richting van Paramaribo. Onderweg gaat het asfalt over in zand. Na anderhalve dag fietsen neemt de zadelpijn ook toe en de af en toe flinke kuilen in de weg zijn goed voelbaar. Vlak voor de Peperpot plantage nemen we een klein paadje en fietsen richting de plantage. De koffie- en cacao-plantage is sterk vervallen. De directeurswoning staat op instorten. Wel is men hier bezig met restauratie al betekent dit veelal wel een complete vervanging. Guy vraagt de beheerder van Peperpot een rondleiding te geven, maar hij heeft hier niet zo veel zin in, maar misschien zou hij wel komen. Na enige minuten wachten komt de beheerder naar buiten en voor zijn woning vertelt hij iets over de plantage.

Suriname - Een oud kanon in fort Nieuw Amsterdam

Het vertelt over het ontstaan en de ondergang van de plantage en legt uit hoe de koffie en cacao verwerkt werd. Op vragen van ons over de plantage wordt hij steeds enthousiaster. Op verzoek van ons wordt het slot van de fabriek open gemaakt en krijgen wij binnen een rondleiding. De vleermuizen die de oven in gebruik hebben genomen zijn duidelijk niet gewend aan bezoekers. Daarna neemt hij ons mee naar het dorpje Peperpot en geeft hij een rondleiding door het dorp. Tegen twee uur bedanken we de gids en stappen we weer op de fiets. We rijden de weg terug tot de grote kruising en gaan linksaf richting Paramaribo. Nu merken we eigenlijk pas hoe warm het kan zijn. We besluiten dan ook om wat te gaan eten bij een eettentje langs de kant waar we onder een afdakje kunnen zitten. De saté en rijst smaakt prima. We vervolgen onze weg richting de boot voor de oversteek over de Surinamerivier. Op de steiger worden we al opgevangen door een boot-driver. Hoe vroeg een flinke prijs en Guy onderhandelt over een reëlere prijs. De man blijft luid schreeuwend rond ons lopen en hij ruikt flink naar alcohol. Als blijkt dat hij ons gaat varen weigeren wij hem als bestuurder. Er ontstaat een discussie op de steiger, maar niemand kan zijn boot overnemen. Daarop halen wij de fietsen weer van boord en onder luidruchtig protest laden we de fietsen in een andere boot. Onderweg geeft onze nieuwe chauffeur aan dat de man op de steiger een probleem vormt en dat hij vaak dronken is. De politie houdt hem extra in de gaten en hij is al enkele keren gepakt met drank op.

Suriname - De vervallen plantage Peperpot

Veilig komen we aan in Paramaribo. We kunnen de fietsen nog een uur gebruiken en we besluiten in Paramaribo nog een rondje te rijden. Het is wel even wennen aan het verkeer. Het is spits in de stad, met rijdt links en de verkeerssituatie is niet altijd duidelijk. Al snel rijden wij met z'n vijven tegen het verkeer in. Hier worden we dan ook al zeer snel op gewezen door een automobilist die voor ons stopt. We stoppen even bij het grote kerkhof van de stad om een foto te maken en even verder maken we een foto van de grote houten Kathedraal. Na een uurtje rijden arriveren we weer bij de fietsverhuurder. De fietsen worden grondig gecontroleerd. Gelukkig was alles nog heel aan de fietsen. Met het één-dollar-busje rijden we terug naar het hotel, nemen een biertje en een douche.'s Avonds vinden we een gezellig restaurant aan de waterkant. Op het terras drinken we wat. De kaart is wat beperkt met voornamelijk hamburgers, patat en saté. Voor vandaag vinden we het prima. Deze maaltijd smaakt ook prima en is weer eens wat anders dan de rijst. We wandelen in ongeveer een half uurtje terug naar het hotel. Onderweg kopen we nog een ijsje bij de KFC. Om elf uur zijn we weer terug in het hotel.