"Als we bij het kleine restaurantje aankomen, ziet alles er donker uit. Als een jongetje ziet dat wij belangstelling hebben, doet hij snel wat lampen aan. Wij nemen plaats onder een rieten afdak. Omdat juist hier de tl niet wil starten, krijgen we een extra kaarsje op tafel. Het jongetje, ik schat hem op hooguit tien jaar, komt netjes onze bestelling opnemen. Hij noteert onze bestelling in zijn schoolschriftje. Daarna verdwijnt hij. Soms loopt hij voorbij naar het winkeltje er naast om inkopen te doen. Ondertussen zijn zijn ouders in de keuken bezig met de pizza’s. Onze pizza’s worden op een echte houtvuur klaargemaakt. Het smaakt prima, al heb ik wel het geluk dat mijn pizza als laatste gebakken is. Net als we willen afrekenen, valt de elektriciteit weer uit. Heel Grand Popo zit in het donker en dan is het ook echt donker. "