"Tegen half zeven, nog net voor de zonsopgang, komen we bij zandduin 45 aan. Duin 45 is de enige zandduin in het National Park die beklommen mag worden. Al diverse mensen zijn bezig met de beklimming. Opgezweept door Thomas “go-go-go”, rennen wij ook naar de duin. Deze haast breekt ons al na enkele tientallen meters op. Het lopen in het zand is erg zwaar. Bij iedere stap zak je terug in het zand. Door de koude lucht en het stof van de eerdere lopers is het extra zwaar. Met de eerste zonnestralen laat ik het tempo zakken. Ik las halverwege een pauze in. Ik neem me voor om geen stap meer omhoog te zetten. Maar ik loop, na even uitgeblazen te hebben, toch weer langzaam naar de top. Je bent tenslotte maar één keer in Namibië "