Home > Costa Rica > Van Costa Rica naar Guatemala > Reisverslag dag 3
12 oktober - 11 november 2013 (31 dagen)
Als ik 's nachts wakker word, merk ik dat het aarde donker is in de kamer. Nergens is iets van licht te onderscheiden. De volgende ochtend komt de zon al weer vroeg op en al voor zes uur ben ik wakker. Ik voel nu al de warmte van de zon. Ik hoor buiten de vogeltjes ontwaken. Het Pura Vida (het goede leven) gevoel van Costa Rica. Na het ontbijt rijd ik noordwaarts. Dauren is mijn gids vandaag en begeleidt mij naar de Caño Negro rivier. Hij legt het nodige uit over Costa Rica, over het landschap en de gewassen onderweg. Ook kondigt hij alvast een tussenstop aan met 'chicken in the tree'.
Ik heb geen idee wat hij hier mee bedoelt. Ik wacht af. Als ik bij de brug uitstap, zie ik een grote groep leguanen in de boom zitten. De 'chicken' Zij warmen zich op in het zonlicht. Zij storen zich niet aan mij. Grappig dat deze beesten soms vijftien meter hoog in de boom geklommen zijn voor zonlicht. Ik zie verschillende soorten leguanen. De grootste zijn ongeveer een meter lang. Ik zie goed hun geschubde huid en fraaie onderkin. Dit is een mooi voorproefje voor mijn boottocht. In zo'n anderhalf uur rijdt chauffeur José de bus naar de aanlegsteiger. Ik stap aan boord van een ruime boot. Er staan wel vijftig stoelen, dus ik heb alle keus. Iedereen gaat aan de zijkant zitten. Dauren legt uit dat het water erg hoog staat vandaag. Enkele weken geleden stond het water zelfs tot over de weg. Door het hoge water zijn weilanden onderlopen. We slaan met de boot een zijtak van de rivier in, waar normaliter geen boten kunnen komen. Ik zie direct twee paarden tot hun middel in het water staan. Zij staan te drinken. Achter hen Staat een witte reiger op een paaltje, vergezeld door een aalscholver. Ook de kleine waterhoen heeft geen last van het hoge water. Terug op de rivier varen we stroomopwaarts. Dat is wel zo leuk, want vijf jaar geleden ben ik juist stroomafwaarts gevaren richting de grens met Nicaragua. Henry, de schipper van de boot, en Dauren turen de kant af naar beesten. Zij spotten verschillende leguanen en vogels. Ik heb bewondering voor hun waarnemingsvermogen.
Ik zie sommige beesten pas als mij uitgelegd wordt waar ik ze kan vinden. Plotseling gaan de bomen wild heen en weer. Een troep kapucijnapen trekt voorbij. Een enkeling laat zich goed aan de waterkant zien om gefotografeerd te worden. De meesten blijven veilig achter de begroeiing. Aan de overzijde klinken de brulapen. Zij zitten hoog in de boomtoppen. Het is een prachtige gezicht om hen van boomtop naar boomtop te zien bewegen. Een aapje kiest een verkeerde tak. De dode tak breekt af en hij belandt in het water. Even snel is hij er weer uit. Henry spot een Jesus Christ hagedis, een fel groene leguaan, die zich door een snelle beenslag over het water kan voortbewegen. Ook ziet hij even verderop een kaaiman op de kant liggen. Het beest verroert zich niet bij het naderen van de boot. Het is een prachtige tocht langs de rivier met veel vogels en dieren. Bij een grasveld legt Henry de boot aan voor een lunch. Daarna vaar ik weer terug naar het beginpunt. Net iets na drie uur rijd ik La Fortuna weer in. Het turen op het water is behoorlijk intensief geweest. Ik ga even in de hangmat liggen met een biertje er bij. Ik probeer niet in slaap te vallen om op tijd te zijn voor de excursie naar de vulkaan baden. Om half vijf rijdt José mij naar het Baldi hotspring complex in La Fortuna. Hier liggen zwembaden die verwarmd worden door vulkanisch water. Hoe dichter bij de vulkaan hoe warmer het water. Het heetste bad is 43 graden. Ik vind het eerste bad al warm en ik moet even doorkomen. Dit lukt al snel en ik poedel door het warme water.
Het complex is luxe ingericht. De zwembaden zijn omringt door veel groene struiken en bomen. Ook liggen er verschillende barretjes rond de pools. In nagebouwde grotten loopt het hete water naar beneden en is zo een sauna gecreëerd. Bij het grote bad klim ik de glijbaan toren op. Helaas is één glijbaan wegens onderhoud afgesloten. Ik pak de snelste glijbaan recht naar beneden. Met een flinke snelheid glijd ik de baan af. Naar het schijnt kun je hier een snelheid van 45 kilometer per uur halen. Voor de zekerheid trek ik mijn benen op voordat ik het water raak. Een flinke golf in het zwembad is het gevolg. De tweede glijbaan is een bochtige. Deze lijkt mij niet zo snel. Ik ga er liggend in, maar krijg al snel veel vaart. Doordat de buizen niet zo glad zijn zoals ik in Nederland gewend ben, gaat dit met flinke schokken. Met opnieuw een flinke plons kom ik in het bad terecht. Het zijn leuke glijbanen. Achter de glijbanen liggen de echte hete baden. Ik loopt helemaal naar boven naar het warmste bad. Ik stap er met mijn voeten in en stap direct weer terug. Dit is te warm. In het lager gelegen bad lukt het wel om door te komen en om even op een stenen ligbed te rusten. Heerlijk om zo even te genieten in dit water. Ik sluit het bezoek in de spa af met een maaltijd in het restaurant. Door het lage bezoekersaantal van vanavond - het was opvallend rustig in de baden - is er geen buffet, maar kan ik uit een menu kiezen. Ik kies voor soep en vis.