Home > Costa Rica > Van Costa Rica naar Guatemala > Reisverslag dag 7
12 oktober - 11 november 2013 (31 dagen)
Ik verlaat Monteverde en ga verder in noordelijke richting. Ik ga richting Nicaragua. Voordat ik de grens over ga en Costa Rica verlaat, bezoek ik het vulkanisch gebied rond Rincón de la Vieja. José staat al klaar bij de bus als ik aan kom lopen. Enthousiast roept hij mij 'papi' toe wat iets als makker betekent. Hij laadt mijn bagage in de bus. Na het ontbijt rijd ik het dorpje uit over dezelfde weeg waar ik twee dagen gelden over gekomen ben. Voorzichtig stuurt José de bus over de onverharde weg naar beneden.
Het is vandaag droog en ik heb ver uitzicht over de bergen en valleien. Na een uurtje hobbelen bereikt de bus de verharde weg. Direct schiet het meer op. Via de Pan American Highway gaat de route noordwaarts. Ik zie vele zware vrachtwagens ook gebruik maken van deze route. Overal is wel bedrijvigheid rond deze autoweg. In het stadje Liberia vind ik een geldautomaat die ook Amerikaanse dollars verstrekt. Mijn pinpas staat ingesteld op wereldgebruik. Een goed gevoel, want de voorraad dollars is flink geslonken in Costa Rica. Ik verwacht niet in Nicaragua dollars te kunnen pinnen. Voorlopig kan ik weer vooruit. Net voorbij Liberia ligt de actieve vulkaan Rincón de la Vieja. De route naar de top van de vulkaan is door de bedrijvigheid van de vulkaan gesloten. Ik kies voor een wandeling langs de warm waterbronnen en moddervulkanen. Al direct als ik het natuurgebied in loop ruik ik de doordringende zwavellucht van de vulkaan.
Het pad is soms glad door de vele regenval van de afgelopen periode. De modder vult het profiel onder mijn schoenen. Hierdoor wordt het lastig lopen. Voorzichtig klim ik over de rotsen en boomstronken. Met een hangbrug passeer ik een rivier. Verderop fotografeer ik een prachtige waterval. Het water klettert in verschillende stralen naar beneden. De eerste poel is een kokende waterpoel. De zwaveldamp trekt tussen de omringende bomen door. Verderop langs de route liggen nog verschillende warmwaterbronnen en moddervulkanen. In de zware klei borrelen de gasdampen omhoog. Ik blijft dit altijd een prachtig en fascinerend gezicht vinden. Als ik op de terugweg ben, hoor ik in de verte de donder klinken. Net als ik bij het eindpunt kom, begint het te regenen. Snel loop ik naar de bus op het parkeerterrein, maar ik word toch nog behoorlijk nat. Wat een geluk dat deze bui nu pas valt. Regen zou het pad nog gladder gemaakt hebben. Met de bus rijd ik naar het vlak bij gelegen resort Cañon de la Vieja. Een ruim opgezet terrein met vrijstaande huisjes. Hoewel het nog steeds dreigend is qua weer, kleed ik mij om en duik het zwembad in. Aan de bar en vanuit het zwembad bestel ik een biertje. Het is rustig in het park. Ik heb de indruk dat wij de enige gasten zijn. 's Avonds ben ik de tijd vergeten voor het avondeten. Gelukkig komt een reisgenoot mij halen in het huisje. Ik weet niet of ik het restaurant anders in het donker had weten te vinden. Er staat een buffet klaar voor onze reisgroep en nog zes andere gasten. Na het eten bestel ik nog een drankje in het restaurant. Als ik het gevoel heb dat ik weggekeken word door het personeel ga ik terug naar mijn huisje.