Home > Iran > In de voetsporen van Marco Polo > Reisverslag dag 14
28 april - 1 juli 2012 (65 dagen)
De Troon van Salomon (Takht-e-Soleyman) ligt zo'n veertig kilometer buiten Takab. De archeologische site herbergt een Zoroastrische tempel en een tempel die gebouwd werd door de Sassaniden. Om de tempels heen lag een stad binnen de stadsmuren. In het midden van Takht-e-Soleyman ligt een honderd meter diep kratermeer met vulkanisch verwarmd water. Via een schuin omhooglopende weg, loop ik naar de toegangspoort. Ik koop een ticket en ga de burcht in. Direct valt het grote kratermeer mij op in het midden van de site.
In het bijna rimpelloze water weerspiegelen de overblijfselen van de oude tempel. Ik dwaal tussen de ruines door. Ik kruip door poortjes en beklim trappetjes. Het complex is te groot om alle doorgangen te nemen. Tenslotte bezoek ik het museumpje. Vooral de foto's van de winterperiode met sneeuw zijn leuk om te zien. De twee kilometer verder gelegen vulkaanberg, diende vroeger als gevangenis. Op de heuvel waren tegen de kraterrand nissen gebouwd. Veel gevangenen overleefden de zwaveldampen niet. Ik beklim de steile krater. Al snel ruik ik de zwaveldampen. Via een zig-zag pad kom ik bij de oude gevangenissen.
Vanaf hier klim ik over de rotsen naar de kraterrand. Enkele Iraniërs, die al boven zijn, wijzen mij de beste klimroute. Op de top helpen zij mij met het laatste stukje. Ik kijk over de rand en kijk in een zestig meter diepe krater. Als ik mij omdraai heb ik ruim uitzicht over de hele omgeving. Voor de lunch rijden we terug naar Takab. De bestelling is al eerder opgegeven. Hierdoor staat de maaltijd - kebab - snel op tafel. Ik zou wel wat anders dan kebab willen eten, maar veel alternatieven zijn er niet. Als ze er al zijn, dan heb ik ze door de taalbarrière niet ontdekt. In de loop van de middag rijden we naar Sanandaj. Een rit van ruim 350 kilometer. Dit is eigenlijk meer dan ik uit de tekst 'een rit van twee uur' uit de reisbeschrijving zou verwachten. Onderweg rijdt de bus door het bergachtig gebied. Koserov stuurt de bus over de bochtige wegen. Vaak moet hij zwaar beladen vrachtwagens inhalen, die stapvoets de berg oprijden. Een hele kunst met zulke extreme snelheidsverschillen. Tegen vijven doemt Sanandaj op. Een stad met 400.000 inwoners. Het keurige Turist Inn hotel ligt helaas ver uit het centrum. Ik neem een taxi naar de stad.