Reisverslag Uruguay, Argentinië en Brazilië

26 sept - 20 okt 2019 (25 dagen)


Brazilië > Naar de Iguazú Falls

Dag 8 - Donderdag 3 oktober 2019

Om kwart over vijf loopt de wekker af. Ik verlaat vandaag Argentinië. Tegenover het hotel wordt het ontbijt speciaal voor onze groep extra vroeg geserveerd. Het naar beneden brengen van de bagage verloopt wat moeizaam. Er is maar één lift beschikbaar. Hier zijn we zelf debet aan. Gisteravond stonden we met teveel mensen in de lift. De lift bleef hangen en kwam niet meer in beweging. Volgens de receptionist zou dit vijf minuten duren. Vanochtend staat de lift nog steeds op storing. Oeps. Om zeven uur ga ik met de bus op weg naar de luchthaven. Niet de internationale luchthaven buiten de stad, maar naar de luchthaven in de stad voor een binnenlandse vlucht naar Puerto Iguazú. Inchecken, wachten en boarden. Om iets over negenen ga ik aan boord van het vliegtuig van Argentina Airlines. De vlucht naar het noorden van Argentinië duurt één uur en drie kwartier. Ik merk dat ik nog niet helemaal ontwaakt ben door het vroege opstaan. Ik doe mijn ogen dicht en val al snel in slaap. Wanneer ik wakker word, is het vliegtuig al over de helft. Om half twaalf landt het toestel in Puerto Iguazú. In het luchthavengebouw wacht de gids ons op. Hij is de gids voor de komende dagen. Noem mij maar 'Junior' zegt hij. Dat is makkelijker dan mijn Braziliaanse voornaam. In vloeiend Amerikaans vertelt Junior over de grens formaliteiten en het programma voor vandaag. Daarna haalt hij de paspoorten op om ze te laten stempelen bij de Argentijnse en Braziliaanse douane. Ik stap ondertussen over in een Braziliaanse bus. Het schijnt niet toegestaan te zijn om met een Braziliaanse bus mensen bij de luchthaven in Argentinië op te pikken. Door de ochtendvlucht hebben we vanmiddag tijd om de indrukwekkende Iguazú watervallen aan de Braziliaanse kant te bekijken. Oorspronkelijk stond dat voor overmorgen op het programma, maar dan hebben we ook een lange rit naar Dourados voor de boeg. Voordat we het Unesco National Park de Iguazú inrijden, stoppen we voor een buffetlunch. Ik heb nog geen Braziliaans geld. Ik betaal met mijn creditcard. Ook de toegang tot het park betaal ik met de creditcard. Geld opnemen doe ik later wel in het stadje Foz de Iguazú. Ik stap uit de bus bij het luxe Belmond Hotel das Cataratas midden in het Nationale park. Waarom slapen we hier niet? Ik hoor de rivier en de watervallen al achter de bomen. Wanneer ik via het pad naar het water loop, zie ik de waterval in talrijke stroompjes naar beneden kletteren. Wat is dit mooi! Naarmate ik verder loop over het pad, lijkt de waterval mooier en mooier te worden.

Brazilië - De indrukwekkende Iguazú watervallen

Het is onvoorstelbaar dat nog altijd zoveel water van de rivier naar beneden komt, terwijl het al drie maanden praktisch niet meer geregend heeft in dit gedeelte van Brazilië. Ik maak foto's van iedere hoek en iedere waterstroom. Ook doe ik af en toe de camera weg om gewoon te genieten van het watergeweld en het geluid. Bij de Devil’s Throat, de hoogste hoefijzer vormige waterval van de Iguazú Falls, is een loopbrug boven het water gemaakt. Ik word nat van het opspattende water van de waterval. Vanaf het platform kijk ik in de Devil’s Throat en zie ik hoe het water met veel kracht door de smalle openingen geperst wordt. Prachtig! Aan het einde van de middag rijd ik naar het hotel in het stadje Foz de Iguazú. Om half zeven ben ik op mijn kamer. Veel tijd heb ik niet. Om zeven uur hebben we afgesproken om te gaan eten. De menukaart in het naastgelegen restaurant valt tegen. Niet zozeer qua gerechten, maar vooral qua prijs. De gemiddelde gerechten kosten 30 euro. Na de stevige lunch is dit voor vele reisgenoten teveel van het goede. Als alternatief biedt het restaurant een dag special aan: een barbecue voor 110 Real (24 euro). Wanneer we blijven twijfelen, zakt de prijs naar 89 Real. De meeste reisgenoten besluiten gewoon in het hotel te gaan eten. Een eenvoudig buffet voor slechts 25 Real. Met een groepje van vijf blijf ik achter. De barbecue is op Braziliaanse stijl. Obers komen voorbij met vis en vlees en je kunt besluiten iets op te laten scheppen of niet. De vis heeft de overhand en smaakt voortreffelijk. Hoewel het misschien een duur restaurant was, heb ik prima gegeten. Morgen maar weer iets minder proberen te eten.



BeekjeEen beekje om in te zwemmen tijdens de hike
El CabildoHet koloniale El Cabildo aan de Plaza de Mayo
Palacio SalvoHet opvallende Palacio Salvo aan het Plaza Independencia
SuikerbroodbergDe opvallende Pão de Açúcar in de baai van Rio