Madagascar > Naar Ambalavao

Ik ben op tijd wakker. Het geluid van het kabbelende riviertje voor mijn huisje, stimuleert een snellere gang naar het toilet. Ik stap onder de douche. Hoewel het straaltje water beperkt is, heb ik wederom warm water. Tot nu toe heb ik nog iedere dag warm kunnen douchen. Dit had ik vooraf niet verwacht. Ik pak mijn bagage weer in. Vandaag trek ik verder in zuidelijke richting. In het plaatsje Ambatovaky stap ik uit. In dit plaatsje zitten veel ijzersmederijen. Mannen proberen het staal in de juiste vorm te slaan. Ik word gewenkt door een mevrouw om in haar huis te kijken. Zij laat mij haar slaapkamer zien. Ook wijst ze naar boven voor de keuken. Voorzichtig ga ik de smalle trap op. Op de bovenste etage kookt het gezin op houtvuur. De hele ruimte is zwart geblakerd. Door boven te koken blijven de andere kamers vrij van rook. Als ik verder door het dorpje loop wuiven alle kinderen mij na. Ook de volwassenen staan voor hun huizen. Het is een ware attractie. Ik vervolg mijn reis richting Fianarantsoa, de tweede stad van het land.

Madagascar - Het hele dorp loopt uit bij een bezoek

Het is opvallend hoe het verschil in welvaart oogt in deze stad in vergelijking met de primitieve dorpjes langs de route. Helaas zie ik hier ook mensen op straat liggen, terwijl iedereen er om heen loopt. In een klein restaurantje drink ik een cola. Daarna rijd ik langs de eerste Katholieke kerk van Madagaskar. De kerk ligt in het hoger gelegen gedeelte van Fianarantsoa. Hiervandaan is het nog twee tot tweeënhalf uur rijden naar Ambalavao.

Madagascar - Kinderen poseren voor de camera

Ik kom steeds meer zuidelijker. Ik zie buiten dat het landschap droger en droger wordt. Langs de weg is men druk bezig met het bakken van de stenen. Ik zie vrouwen lopen met stapels stenen op hun hoofd. Toch hebben ze nog even tijd om te zwaaien. Tegen drie uur rijd ik Ambalavao binnen. Direct valt de wat hoger gelegen kathedraal op aan het einde van de Mainstreet. Links en rechts staan leuke houten huisjes met gedecoreerde balkonnetjes. Hierdoor heeft Ambalavao iets weg van een Frans bergdorp. Talrijke kinderen lopen op straat. Hun school is net afgelopen. Verlegen lopen ze achter mij aan door de hoofdstraat. Bij de kerk wenkt een man mij dat ik het terrein op mag om een foto te maken.

Madagascar - Een drankje op een terras in Ambalavao

Helaas is de kerk zelf gesloten. Achter de kerk staan nog meer scholen. Ouders hangen in de schaduw tegen de muur om hun kinderen op te halen. Ik zeg ze vriendelijk gedag. Via de markt kom ik weer in de Mainstreet. Op een hoekje bestel ik een biertje en ga buiten aan het kleine tafeltje zitten. Ik ben hier direct een bezienswaardigheid. Het 'bonsoir' en 'salut' zijn niet van de lucht. 's Avonds waag ik mij aan een Malagasy maaltijd met pork en bonen geadviseerd door de chauffeur. Een lekkere keuze, maar al snel na de maaltijd krijg ik kramp in mijn darmen. Hoewel ik niet de indruk heb dat dit door de maaltijd komt, snel ik naar het toilet. Zou ik ook aan de diarree gaan, zoals enkele andere reisgenoten? Bij mij is eerder het probleem dat er niets komt, maar de kramp blijft. Een vervelende aangelegenheid. Ik voel mij duidelijk niet lekker. Voor de zekerheid blijf ik op het toilet zitten. Met een zaklantaarn schrijf ik ondertussen mijn reisverslag. De stroom is al enkele uren uitgevallen. Beroerd en misselijk ga ik mijn bed in. Regelmatig moet ik mijn bed uit voor een nieuw toiletbezoek.