Nederland > Het watersnoodmuseum

Nederland - Het museum over de watersnoodramp uit 1953 is gevestigd in betonnen caissons

In het restaurant staat het ontbijt weer gereed. Vandaag is er maar één tafeltje gedekt. Er was nog een gast, zo legt de serveerster uit, maar die is vanmorgen al vroeg vertrokken. Wij doen het rustig aan. Na het ontbijt checken we uit. We wandelen met de bagage naar de auto. Onderweg lopen we nog even langs de Dikke Toren. Naast de toren ligt het Varrenput bassin. Hier werden vroeger de lakens gespoeld. Gisteren zijn we er pal langs gelopen, maar vergeten om het te bekijken. Hoewel het bassin al sinds de Middeleeuwen gebruikt wordt, is het ook weer niet heel bijzonder. We lopen door naar de auto. Net buiten Zierikzee ligt Ouderkerk. Tijdens de watersnoodramp van 1953 is hier de dijk doorgebroken. De dijkdoorbraak veroorzaakte enorme schade en verlies van mensenlevens. De dijk bij Ouderkerk was de laatste dijk die gedicht werd. Om het gapende gat te dichten werden betonnen caissons gebruikt. Door de enorme kolossen te laten afzinken in gat van de dijk, kon het zeewater gestopt worden. In de caissons is tegenwoordig het Watersnoodmuseum gevestigd. De tentoonstelling in het museum laat getuigen van de ramp aan het woord en worden redders belicht. Ook toont het museum hoe de Deltawerken tegenwoordig Zeeland beschermen. Een indrukwekkend museum. Rond het middaguur wandelen we het watersnoodmuseum weer uit. We zetten koers richting Delft.