Malawi > Op de oude markt van Lilongwe

We verlaten Cape McClear. Bij het verlaten van Cape McClear raakt Aron in de smalle straatjes een schutting van een van de huisjes. Er is niet veel schade en de bewoner is al blij met enkele oude T-shirts van ons. Wij maken al grapjes dat ze de schutting waarschijnlijk nog iets verder naar buiten zetten voor de volgende truck. Via de hobbelweg rijden we weer terug naar de hoofdweg. Hier slaan we rechtsaf en gaan op weg naar de hoofdstad van Malawi Lilongwe. Bij het naderen van de hoofdstad wordt het steeds drukker in het verkeer.

Malawi - Op de markt in de oude centrum van de hoofdstad Lilongwe van Malawi

Meer auto's, meer mensen op straat en vooral meer reclameborden. Het oude centrum van de stad oogt niet als een centrum van een hoofdstad. Er zijn we enkele shoppingmalls, maar deze worden omringt door kleine winkeltjes, houten marktkraampjes en straatverkopers. Onze lodge ligt vijfhonderd meter uit het centrum. In de Korea Garden Lodge lunchen we in de tuin. We kunnen de kamers al op, maar deze zijn nog niet schoongemaakt. We plaatsen onze tassen in de kamer en wandelen de stad in. Op de souvenirsmarkt proberen tientallen verkopers hun hout gesneden beeldjes te verkopen. Omdat wij nu de enige toeristen zijn, komt iedereen naar ons toe. De handigste verkopers stellen zich netjes voor, beginnen een praatje en proberen ons naar hun plekje te loodsen. Maar anderen proberen het ook. In de chaos is nauwelijks nog rustig te kijken. Ik voel me een beetje schuldig dat voor ons uit alle verkopers de kartonnen afdekplaten van hun kraampjes weghalen , nog snel de beeldjes afstoffen of textiel schilderijen uitrollen.

Malawi - De houten tolbriuggen verbinden de marktkraampjes aan weerszijde van de Lilongwe

Ik heb al snel door dat alle kraampjes veelal hetzelfde verkopen en dit niet mijn belangstelling gaat wekken. We wandelen door. Bij het passeren van de Lilongwe rivier, kijken we op de lokale markt. De rivierbedding heeft veel weg van een vuilnisbelt en zo ruikt het ook. We wandelen de markt op. De gammele kraampjes staan dicht op elkaar en gevuld met allerlei spullen. De mensen verblijven hier duidelijk de hele dag in de hoop iets te verkopen. Kinderen spelen rond de kraampjes, mensen praten wat en sommigen slapen in hun kraampje. Na de verbazing kijkt iedereen ons vriendelijk aan. Slechts een enkeling denk er aan om zijn handelswaar aan te prijzen. Hoe verder we naar achteren komen op de markt, hoe rommeliger de kraampjes. Achterin ligt de kleding op grote hopen uitgestald. Via een houten bruggetje steken we de Lilongwe rivier over. Aan de overzijde staan vooral fruit- en groente kraampjes. Aan de overkant vraagt iemand tien Kwacha's (0,05 euro). Het is een private bridge zegt hij. Ik heb sterk het gevoel getild te worden en ik heb alleen groot briefgeld bij me. Ik vertrouw het wisselgeld niet. Ik bedank vriendelijk en zeg dat ik geen 10 Kwacha heb. We mogen 'gratis' doorlopen. Later zie ik dat de hoofdstad bewoners zelf ook betalen bij het passeren van de andere bruggen. Ik voel me een beetje schuldig. We wandelen verder richting de oude markt achter de moskee. Bij een vrouwtje naast een grote koelkast bestellen we een colaatje. De bestelling gaat alleen in gebaren. Er wordt een bankje neergezet waar we op plaats kunnen nemen. Ik begrijp de prijs niet. Waarschijnlijk is het 105 Kwacha, maar ze doet heel moeilijk met het briefje van 200. Na enige tijd besluit ze eenzijdig dat het wel goed is zo en dat de rest wel als fooi goed is. Ik vind het ook prima.

Malawi - De oude stad in Lilongwe

De oude markt is een rommelige samenhang van kraampjes. In tegenstelling tot de markt bij de rivier staan hier voornamelijk stenen kraampjes. Alles wordt verkocht, van fruit tit bouwmaterialen. Op de terugweg kijken we naar een bouwsteiger. De steiger is gemaakt van houten palen. Als we informeren hoe de constructie precies aan elkaar vast zit, worden we direct in contact gebracht met de opzichter. Hij vertelt trots dat hier een nieuw hotel gemaakt wordt met veertig kamers. De steigers worden overigens gewoon met spijkers aan elkaar vastgezet. Stevig ziet het er niet uit, maar het houdt. Bij de shoprite slaan we drinken in voor morgen onderweg. Daarna gaan we op zoek naar een terras. Dit valt nog niet mee. Als we een terras gevonden hebben, blijkt er alleen fris te zijn. Aan het einde van de middag lopen we terug naar de lodge. Bij het zwembad treffen we praktisch de hele reisgroep aan. Ik bestel een biertje. Op de menukaart zoeken we alvast een menu uit voor vanavond. Mocht er nog voedsel nodig zijn, kan de kok het nog even aanschaffen. Net voor zeven uur valt het licht uit in de stad. Het aggregaat van de lodge slaat aan. Net als we aan tafel willen gaan, valt ook het aggregaat ook uit. Het is pik donker in de stad. Bij kaarslicht wordt het eten geserveerd. Het is wat behelpen maar het is wel sfeervol. Ondertussen probeert men om het aggregaat weer aan de praat te krijgen. Bij diverse poging is er enkele seconden licht en valt weer uit. Pas na anderhalf uur is er weer blijvend licht.