Home > Kenia > Kenia en Tanzania > Reisverslag dag 5
14 januari - 4 februari 2023 (22 dagen)
Ik word wakker van het geluid van reisgenoten. Mijn wekker is nog niet afgelopen. Het is kwart over zes in de ochtend. Pas over een uur moet mijn tent leeggehaald zijn. Ik was mij bij de kraan, kleed mij aan en pak rustig mijn bagage in. Bij het restaurant staat de koffie en ontbijt al klaar. Vanochtend eten we wentelteefjes. Handig omdat ook het wat oudere brood zo op raakt. Na het ontbijt worden alle spullen weer ingeladen in de truck. Met passen en meten krijgt alles een plaatsje. De ruimte van de truck wordt efficiënt gebruikt. Met Patrick hebben we afgesproken dat we gezamenlijk een fooi geven per accommodatie. Het handigste is het als iemand vanuit de groep de fooi aan biedt. Ik bijt de spits af. Namens de groep bedankt ik de medewerkers voor hun gastvrijheid. Het was een leuke locatie. We nemen afscheid met ‘See you next time’. Ik weet niet of dat gaat gebeuren, maar je weet nooit. Vandaag staat een flinke reisdag op het programma. We rijden een stuk van de route van eergisteren terug en gaan dan richting de Thompson falls. Een mooi moment om de herinnering even te laten bezinken. We stoppen voor een toiletbezoek. Hier vragen ze tien shilling voor een bezoek. Dit is omgerekend nog geen 8 eurocent, maar ik heb geen muntjes. Ik gooi de muntjes die ik heb in het spaarpotje, al is het niet genoeg. Binnen bestel ik een koffie. Er staat een echte koffiemachine. Lekkere koffie dus. We komen weer bij de evenaar in de stad Nanyuki. De stad is in 1907 gesticht door Britse kolonisten en behoort tot een van de oudste steden van Kenia. Langs de doorgaande weg zitten verschillende bankfilialen op een rij. Sommige reisgenoten zijn er nog niet in geslaagd om voldoende geld te verkrijgen. Zij kunnen hier pinnen. Ik heb waarschijnlijk voldoende voor de dagen in Kenia. Ik wandel wat langs de winkeltjes. Iedereen zegt mij enthousiast gedag. Na het passeren van de evenaar rijden we rond half één weer het terrein van de Bantu Lodge op. De plek waar we drie dagen geleden ook waren. Op het grasveld wordt snel de keuken opgebouwd. Volgens het corveerooster ben ik vandaag ingedeeld om mee te helpen met het koken. Snel bereiden we een verse salade. Vele handen maken licht werk. De salade wordt aangevuld met rijst en groente. Silvia heeft dit bereid van de restanten van gisteren. Goed dat niets weggegooid wordt. Op de bankjes waar we eerder deze week rond het kampvuur zaten, eet ik mijn lunch. Nadat alle spullen weer afgewassen en ingeladen zijn, gaan we weer op weg. In Naro Moru slaan we af en gaan richting het westen. We passeren de evenaar weer om even verderop af te slaan richting het westen. Al snel passeren we de evenaar opnieuw en rijden door op het noordelijke halfrond. Aan het einde van de middag arriveren we bij de Thomsons Falls. Het water valt 74 meter. Rond de waterval ligt een park vol met kermisattracties. Onze logde ligt pal naast het park. Om het park bij de waterval te bezoeken, moet een kleine toegang betalen. Vanaf de logde is alleen de bovenzijde van de waterval zichtbaar, maar niet de diepe kloof. Ik laat de waterval even voor wat het is. Ik ga eerst naar mijn kamer. In een mooi aangelegde tuin staan appartementen. Ik heb kamer twaalf. De jongen die mijn bagage brengt loopt vooruit. Wanneer ik denk bij kamer twaalf te zijn, legt hij uit dat er twee kamer twaalf zijn. Kamer 12-1 en kamer 12-2. Ik heb kamer 12-2. Dit is de eerste kamer van het volgende blok. Wanneer ik naar de nummering kijk blijkt het ene blok 16 - 12 te zijn en de andere van 12 - 7. Waarschijnlijk heeft men een foutje gemaakt bij de kamernummering. Het password van de WiFi is ‘since1930’. Hoewel alles er netjes uit ziet, is de accommodatie wat gedateerd. Zou alles uit 1930 stammen? In de kamer is een grote open haard voor verwarming. De douche wordt elektronisch verwarmd. Hoe ik ook aan de knoppen draai, er komt nauwelijks water uit de kraan en het is koud. Grappig genoeg stroomt er wel water uit de linker knop van de kraan. Dit lijkt mij niet de bedoeling. Ik was mij een beetje onder de koude waterstraal. Na drie dagen kamperen wil ik mij ook wel scheren. Ik kook wat water met de waterkoker en giet het in de wasbak. Als stop druk ik het stukje zeep in de afvoer. Aan het einde van de middag komen in de nabijgelegen rivier de hippo’s aan land. Vanuit de logde wordt een tour georganiseerd. Twee beveiligers begeleiden ons naar het gebied bij de rivier. In de verte zie ik enkele nijlpaarden in het rivierwater liggen. Ze spelen met elkaar. Mary, een van de beveiligers, vertelt dat de kolossale dieren tegen zonsondergang uit het water komen en komen grazen waar wij nu staan. Dit is rond zes uur, verwacht zij. Geduldig wachten we af, maar zien geen verandering in de hippo’s. Om half zeven houd ik het voor gezien. De dieren zullen wel komen grazen, maar ik wacht er niet meer op. Ik loop terug naar de logde. In de tuin van de logde bestel ik een biertje. Silvia heeft vandaag vrijaf. Vanuit de lodge is een buffet-diner bereid. Het is weer even wennen na de heerlijke maaltijden bij de truck. Het buffet smaakt prima. Tijdens het eten geef ik bij Veronica, de manager van de accommodaties aan, dat de douche niet werkt. Zij zegt dat ik het waarschijnlijk niet goed doe. Zij stuurt iemand mee om te kijken. De medewerker draait aan alle knoppen. Na enige tijd krijgt hij warm water uit de kraan. Waarschijnlijk omdat op dit tijdstip niemand anders water gebruikt. Na verschillende pogingen, slaat de heater aan. Kijk warm water toont hij trots! Wanneer ik het even later zelf probeer, blijft het waterkoud. Pas na tientallen keren kraan aan, kraan uit, slaat de heater aan. Snel duik ik onder de waterstraal. Het water is veel te warm. Ik krijg het niet koeler. Snel droog ik mij af. Ik trek de klamboe om mijn bed en val snel in slaap.