Italië > Het Colosseum amfitheater

Bij het ontbijt is het een stuk rustiger. Op een paar enkele andere gasten na, is de ontbijtzaal gevuld met onze reisgroep. Sandra wilde vandaag iets eerder vertrekken dan oorspronkelijk aangegeven. Dan kunnen we rustiger aan doen, benadrukt zij. Het wordt ook vandaag een warme dag in Rome. De overheid heeft zelfs code rood afgekondigd en waarschuwt in de middag niet in de zon te lopen. Eén van de reisgenoten mist haar portemonnee. Zij is er van overtuigd dat de portemonnee in haar tas zat. Althans gisteren. Hoewel het ontwaarschijnlijk lijkt dat iemand ongezien iets uit haar tas gehaald heeft, moet haar portemonnee in de buurt van de Trevi fontein gestolen zijn. Voor de zekerheid controleert ze nog een keer haar kamer. Zonder positief resultaat. Ze belt familie in Nederland om haar pasjes te laten blokkeren. Gelukkig heeft ze haar paspoort nog. Snel lopen we naar de bus. De bus rijdt net voor onze neus weg. Heel erg is dit niet. De bussen rijden om de paar minuten. Er is geen tijdschema beschikbaar. Door het drukke verkeer kan niet gegarandeerd worden dat bussen stipt op tijd rijden. Na enkele minuten komt de volgende bus al aanrijden. Er is voldoende plek voor de hele groep. Op de Via Paola, het eindstation, stappen we uit. Het begint al aardig te wennen. Waar we eergisteren vanaf deze halte richting de rivier liepen, lopen we nu de andere kant op. Direct staan we voor de San Giovanni dei Fiorentini kerk. Deze barokkerk is gebouwd in de 16de eeuw en later uitgebreid. Het ontwerp voor de kerk gold als voorbeeld voor de Sint-Pietersbasiliek. Ik neem een kijkje in de kerk. De kerk van de Florentijnse gemeenschap is gewijd aan de heilige Johannes de Doper. We dwalen door de straatjes van de wijk Parione en Regola. In deze wijk lieten verschillende pausen paleizen bouwen. In het Palazzo Farnese is de Franse ambassade gevestigd. Er tegenover ligt het Palazzo Fusconi Pighini. We bekijken de binnenplaats. Hier is goed te zien dat het trappenhuis zich aan de buitenzijde bevindt. Op het Campo de' Fiori plein wordt markt gehouden met veel groente- en fruitkraampjes. We steken door naar het Piazza Navona. Een elegant langgerekt plein uit de eerste eeuw na Christus. Terwijl Sandra uitleg geeft over de fonteinen op het plein, loop ik snel even de prachtige Sant'Agnese in Agone kerk in. De kerk uit 1652 grenst aan een pauselijk paleis. Vroeger kon de paus binnendoor naar het gebedshuis. Barokarchitect Borromini heeft de voorzijde van de kerk ontworpen. Het barokke interieur is overweldigend. In een zijstraat van het plein staat de kerk gewijd aan de Paus Adrianus VI. Paus Adrianus was de enige Nederlandse paus in de geschiedenis. Deze Santa Maria dell'Anima kerk is van binnen misschien nog welk mooier dan de Sant'Agnese kerk.

Italië - Het Piazza Navona dateert al uit de eerste eeuw

De kerkt is een zogenaamde hallenkerk. Bij een hallenkerk zijn de zijbeuken even hoog als het middenschip. Er wordt even overlegd wat we doen met een koffiepauze. Op het Piazza Navona of bij het Pantheon. De meeste stemmen kiezen voor het Pantheon. Het Pantheon is een antieke tempel uit de 2de eeuw na Christus. In de 7de eeuw werd de tempel omgevormd tot kerkgebouw. Sinds een paar dagen moeten tickets aangeschaft worden om het Pantheon te kunnen bezoeken. Ik heb gisteravond op internet een ticket voor het tijdsslot 18:00 uur weten te bemachtigen. Bij het Pantheon staat een enorme lange rij voor mensen die zonder reservering naar binnen willen. Het kost te veel tijd om hier als groep aan te sluiten. Sandra loopt met mij mee naar de veel kortere rij met reserveringen. Sandra informeert of ik misschien nu alvast naar binnen mag? Mijn ticket wordt gescand en geeft een groen vinkje. Ik mag naar binnen. Andere reisgenoten maken even van de gelegenheid om naar het toilet te gaan. De indrukwekkende koepel was lange tijd de grootste koepel ter wereld. In het midden van de koepel bevindt zich een oculus (opening). Hierdoor valt licht in de kerk. Het felle zonlicht schijnt de kerk in. Ik ben precies rond wanneer ik via mijn oortje hoor dat de groep weer door wilt. Snel sluit ik weer aan. Net achter het Pantheon ligt de kerk van Minerva. De kerk heeft deze naam wel, maar eigenlijk ligt Caterinia van Siena hier begraven. Alleen haar hoofd ontbreekt. Haar hoofd ligt in de San Domenico in Siena. Via de achterzijde verlaten we de kerk weer. We steken door naar het Piazza Venezia. Zorgvuldig probeer ik in de schaduw te blijven. Met 34 graden in de schaduw is het warm. De komende dagen wordt het alleen nog maar warmer. Dinsdag worden temperaturen van 43 graden voorspeld in Rome. Ik denk niet dat het erg is dat ik dan weer terug ben in Nederland. Via de tuin van Palazzo Venezia, komen we op de Piazza Venezia. Midden op het plein staat het enorme Monument voor Victor Emanuel II. Dit monument werd opgericht ter ere van de eerste koning van het herenigd Italië in 1861. Italianen noemen hem nog steeds ‘Padre della Patria’ (Vader des vaderlands). We lopen om het enorme monument en passeren oude Romeinse opgravingen. In de verte zie ik het Colosseum al liggen. Voordat we dit oude Romeinse amfitheater gaan bezoeken, is er tijd om iets te eten en te drinken. We nemen plaats op één van de terrasjes. De pasta cacio e pepe smaakt prima, maar de bediening is opdringerig.

Italië - Het Pantheon was oorspronkelijk een antieke tempel uit de 2de eeuw na Christus

Wanneer het eten op is moeten we of een dessert bestellen of betalen. Dit voelt niet prettig. Ik heb nog tijd over voordat we met de groep weer verder gaan. Ik wandel naar het Colosseum. Werkzaamheden voor een metrolijn belemmeren het zicht op het eeuwenoude bouwwerk. Ik steek de straat over om het Colosseum vanaf de andere zijde te aanschouwen. Wat een prachtig gezicht. Om half twee staan we met de groep bij het Colosseum. We hebben een vast tijdslot en het neemt vrij nauw om precies op tijd aanwezig te zijn. Ook hier staan lange rijen te wachten. Sandra mag ons niet gidsen in het Colosseum. Daarom neemt Simone het over. Zij is Italiaanse en spreekt Duits. Er was geen Nederlandstalige gids beschikbaar. Simone belooft rustig te zullen praten. Vol enthousiasme begint ze uit te leggen over het ontstaan van het Colosseum. Het Colosseum was het grootste amfitheater van de Romeinen en werd voltooid in 80 na Christus. Simone houdt met haar uitleg er rekening mee om zoveel mogelijk uit te leggen op schaduwrijke plekjes. Het is nauwelijks voor te stellen dat vroeger ruim 75.000 mensen in de arena konden plaats nemen. In de ruimte onder de arena liepen de dieren. Via een vernuftig hijsmechanisme, werden de dieren in de arena gehesen. De keizer zat aan de kopse kant van het amfitheater. Vanaf de tweede ring van het Colosseum is de omvang van het amfitheater goed te zien. Heel indrukwekkend. Via de trappen daal ik weer af. Ik volg Simone onder de oude tribunes door. Vanaf het Colosseum loopt zij voorop richting het Forum Romanum. Het Forum Romanum was in de oudheid het middelpunt van het toenmalige Rome. Het forum vormde het politieke, juridische, religieuze en commerciële centrum van de stad. Het is nog altijd warm en zorgvuldig loop ik van schaduw naar schaduw. In de 10de eeuw voor Christus vormden zich de eerste nederzettingen op deze locatie. De wandeling naar Palatine Hill slaan we over. Om half vier arriveren we bij de uitgang van het forum Romanum. Hier eindigt het programma voor vandaag. De alternatieve wandeling naar de Sint-Jan van Lateranen kerk ziet niemand meer zitten. Het warme weer kost veel energie. De meeste groepsgenoten kiezen ervoor om terug naar het hotel te gaan. Sommigen kijken al uit naar een frisse duik in het zwembad. Ik besluit nog even in de stad te blijven. Wel rijd ik met de groep mee met de buslijn 691 vanaf het Piazza Venezia. Vlak voor de rivier Tiber stap ik uit. Ik steek de Engelenbrug over en kom ik uit bij de Engelenburcht. Er staat een korte rij bij de ingang. Ik begrijp van de mensen vooraan in de rij nog geen vijf minuten staan te wachten. Dat is maar goed ook, want de rij staat pal in de zon tegen de hoge muur van de burcht.

Italië - Vroeger bood het Colosseum plaats aan 75.000 toeschouwers

Een warme plek. Even later mag ik naar binnen om een ticket te kopen. De burcht is in de tweede eeuw gebouwd als mausoleum voor keizer Hadrianus. Later werd het mausoleum uitgebreid tot verdedigingsburcht. Paus Pius II liet in de zevende eeuw een kapel op de burcht bouwen ter ere van aartsengel Michaël. Ik volg de route door de burcht. Een schuin oplopende gang loopt in een grote bocht omhoog. Tussen de dikke muren van de burcht voelt het heerlijk koel. Op het eerste niveau kom ik uit bij de tombes van Hadrianus en zijn familie. Aan de andere zijde van het mausoleum vervolg ik de route. Het tweede niveau is bovenop het mausoleum. Hier begint het pauselijke paleis. Mooi gedecoreerde vertrekken. Aan de buitenzijde van de burcht zit een klein cafeetje. Hoewel drankjes hier niet goedkoop zullen zijn, men moet tenslotte alles naar boven vervoeren, besluit ik een biertje te bestellen. Een heerlijke plek om even te pauzeren. Na het biertje vervolg ik de route door het paleis. Via smalle trappetjes kom ik hoger. Vanaf het dakterras kijk ik uit over de stad Rome. Helaas heeft de dom van de Sint-Pietersbasiliek tegenlicht van de zon. Maar Rome heeft zoveel moois. Het Monument voor Victor Emanuel II bij het Colosseum steekt hoog boven de bebouwing uit. Ik eindig de route door de Engelenburcht in de Sala Paolina. Paus Paulus III liet de kapel ombouwen tot een rijkversierde ontvangstkamer. Ik ben blij dat ik tijd genomen heb om deze Engelenburcht te bezichtigen. Wanneer ik weer buiten sta is het precies zes uur. Ik hoor de klokken van de Sint-Pieter slaan. Ik volg het water van de Tiber richting de wijk Trestevere. Ik had als tip meegekregen dat hier veel kleine restaurantjes gevestigd zijn in kleine knusse straatjes. De route er naar toe doet hier niet aan denken. Veel sombere gebouwen, gesloten rolluiken en graffiti. Dit is duidelijk niet de mooiste wijk van Rome. Wanneer ik onder de Porta Settimiana doorloop kom ik in de wijk Trestevere. Het straatbeeld verandert snel. Ik sta plotsklaps in gezellige straatjes. Op een terrasje is een tafel vrij. Ober Alessio vindt het leuk dat ik uit Nederland kom. Snel brengt hij een bier. Ik bestel er een pizza Diavola bij met pikante Salami. Diavola betekent duivel in het Italiaans. Ik ben benieuwd wat ik ga krijgen. Het blijkt een prima keuze. Of ik nog dessert wil?, vraagt Alessio. Wanneer ik een cappuccino bestel, lacht hij mij een beetje uit. Een cappuccino drink je ‘s morgens, legt hij uit, maar als ik het wil kan ik het natuurlijk krijgen. Tegen acht uur wandel ik weer terug naar de Via Paola waar ik vanmorgen uitgestapt ben. Bus 98 staat al klaar. In zo’n twintig minuten rijd ik mee tot bushalte Georgius VII. Ik ben weer bij het hotel. Op het terras ontmoet ik reisgenoten. Gezamenlijk drinken we nog een drankje.

Italië - Paus Paulus III liet de Sala Paolina ombouwen tot een rijkversierde ontvangstkamer