Chili > Raften in Pucón

We verlaten San Martin de los Andes al weer vroeg. Om half zes 's morgens staan we met de bagage voor het hotel voor een transfer naar het busstation. De openbare bus naar Pucón vertrekt om zes uur in de ochtend. Het is vandaag een beetje bewolkt. We zijn het bijna niet meer gewend. Al snel zien we in de verte de Lanin vulkaan liggen. Deze vulkaan ligt precies op de grens tussen Argentinië en Chili. Langzaam komt de vulkaan en dus ook de grens dichter bij. De formaliteiten aan de grens nemen de nodige tijd in beslag. De douaniers hebben er lol in om alle buitenlandse namen uit te spreken. Vervolgens kijken ze hoopvol op, of iemand zijn naam herkent.

Chili - De grensovergang van Argentinië naar Chili. Wat staat er nou precies op het bord?

Het is goed luisteren omdat de uitspraak afwijkt. Even verderop aan de Chileense kant duurt het nog langer. Eerst worden alle paspoorten gestempeld, de visa formulieren afgehandeld en tenslotte moet alle bagage gescand worden op etenswaren. Ruim twee uur later zijn we beide grenzen over en rijden we door naar Pucón. Om twaalf uur rijden we het stadje binnen. Met een transfer worden we naar het hotel gebracht. 's Middags krijgen we uitleg over de excursies en vooral over de beklimming van de Villarica vulkaan. Vandaag is het bewolkt en kan er niet geklommen worden, maar de weersverwachting voor morgen is goed. De verwachting is dan ook dat we morgen de vulkaan kunnen beklimmen. Aan het einde van de middag gaan we met een groepje raften in de nabijheid van Pucón. Misschien wel een druk programma na zo'n korte nacht, maar aan de andere kant wel leuk. De rafttocht is van de categorie 4+. Ik heb niet zo'n ervaring met categorieën, maar het schijnt redelijk stevig te zijn.

Chili - Raften nabij Pucón

Phillipe en Theo begeleiden de twee rafts. Phillipe legt ons de commando's uit. Voor het side left en side right levert de nodige verwarringen op. Bij dit commando moet iedereen naar één kant van de raft gaan hangen. Dan is het niet handig als je je net vergist in links en rechts. Bij de stroomversnellingen gaat het gelukkig goed. De raft gaat prima over de stroomversnellingen. Al komt er natuurlijk wel regelmatig een flinke plons van het koude smeltwater over ons heen. Bij één versnelling kan ik mij nog net stevig vasthouden om niet uit de boot geworpen te worden. Later blijkt dat Carla in de boot voor ons minder gelukt had en naast de boot terecht kwam. Zij is door de extra kanoër, weer naar de raft begeleid. Bij een waterval is de stroom te sterk. Wij wandelen een stukje tussen de bomen, terwijl Phillipe en Theo de rafts aan een lang touw van de waterval laten glijden. Na twee uur bereiken we het eindpunt. Op de kant bekijken we de foto's en besluiten de veel te dure CD te bestellen. Terug in het hotel passen we de uitrusting voor de beklimming van morgen. Ik besluit vroeg naar bed te gaan. Ik ben er aan toe.