Mexico > Naar Cancun, Mexico

Om half zeven brengt een buurman mij naar Schiphol. Het heeft vannacht een beetje gesneeuwd. Het is een beetje wit op straat, maar de temperatuur is alweer boven nul graden. In het oosten van het land is meer sneeuw gevallen. Voorzichtig rijden we naar de snelweg. Dichter bij Schiphol regent het. De sneeuw is hier verdwenen. Ik ben ruim om tijd voor mijn vlucht. Het inchecken en alle controles verlopen voorspoedig. Binnen een kwartier nadat ik op Schiphol gearriveerd ben, heb ik alle procedures doorlopen. Ik zoek een bankje en ga wat lezen. Ook bestel ik een kop koffie. Rond kwart over negen begint het boarden voor vlucht KL869 naar Cancun in Mexico. Ik zit op de eerste rij van het achterste compartiment. Naast mij zitten reisgenoten. Ook de andere groepsgenoten moeten hier ergens zitten. Met 23 deelnemers is de reisgroep redelijk groot. Dit wordt extra lastig om straks alle namen te onthouden. Ook op onze rij zit een moeder met een kind op schoot. Het kind is druk en huilt veel. Ze heeft het er maar druk mee. Het jongetje loopt iedere keer weg, wanneer hij de kans krijgt, tot ergernis van de bemanning die door het gangpad willen passeren. Ik probeer de elf uur durende vlucht door te komen met een film, wat te slapen en door naar een luisterboek te luisteren. Dit laatste werkt verrassend goed. Alleen heb ik niet de tijd om het hele boek te beluisteren. Na drie hoofdstukken zet de piloot de landing in richting Cancun. Bij de douane krijg ik een nieuw stempeltje in mijn paspoort.

Mexico - Het KLM toestel op Schiphol

Niemand vraagt mij wat ik kom doen, waar ik verblijf en hoelang ik verwacht te blijven? Wanneer ik met mijn bagage de aankomsthal in loop, tref ik de chauffeur met een bord ‘Sawadee’. Ondertussen maak ik kennis met de overige reisgenoten. Ik doe extra mijn best om de namen te herhalen. Ik vind het altijd vervelend om te blijven vragen hoe iemand heet. Je reist tenslotte de komende drie weken samen. Ook ontmoet ik Suzy. Zij is de reisbegeleidster voor de komende weken. Zij is van origine Brits, maar woont in Guatemala. Terwijl de bus door het verkeer naar het hotel in Cancun rijdt, legt Suzy de praktische zaken van de reis uit. Ik merk dat ik behoorlijk moe ben. Het is in Mexico zes uur later. Dit betekent dat het in Nederland al laat in de avond is. Vanuit het hotel wandel ik met enkele reisgenoten richting een bank. Ik kan maximaal 9.000 peso’s opnemen. Dit is omgerekend zo’n 430,- euro. Waarschijnlijk moet ik later tijdens de reis nog een keer zo’n bedrag opnemen. In een supermarktje koop ik water, cola en koekjes voor de busreis van morgen. Suzy heeft aangekondigd dat we morgen een lokale lunch hebben, maar wat later in de middag. ‘Be prepared’, is haar advies en zorg er altijd voor dat je iets te eten bij je hebt. Ik sluit aan bij reizigers op een terras en bestel een biertje. We besluiten hier ook te eten. Nacho’s met kip. Rond acht uur ben ik weer bij het hotel. Hoewel het nog vroeg is voor lokale begrippen, ga ik slapen. Ik ben eraan toe.