Japan > Per trein naar Osaka

Ik neem afscheid van Will, mijn Amerikaanse buurman en mijn Franse bovenbuurman. Ik check uit en ga op weg naar Osaka. Maar niet nadat ik op het terras van het Excelsior café een cappuccino met een broodje genomen heb. Ik voel mij al behoorlijk thuis op het station van Kyoto. Hoe anders liep ik hier vijf dagen geleden te zoeken. Ik help zelfs twee Amerikaanse toeristen hoe ze aan een ticket voor Nara kunnen komen. Grappig dat ik ze zelfs al het perron kan meegeven en het advies om de rapid trein te nemen.

Japan - De wegen liggen boven het water in Osaka

Mijn trein gaat van perron vijf. Hier houdt mijn ervaring op. Ik zie op het bord allerlei treinen staan, maar kan aan de hand van de eindbestemming niet achterhalen of ze langs Osaka gaan. Ik denk dat dat in Nederland voor een toerist ook een lastige opgave is. Voor de zekerheid vraag ik het aan de man voor mij in de wachtrij. Hij knikt bevestigd op de vraag 'Osaka?'. Hij kijkt opgelucht dat ik niets meer vraag. De trein komt al vol het station in rijden. Ik wurm mij met mijn reistas achter mij aan naar binnen. Ik moet staan. Ik heb geen idee hoe lang precies en hoeveel stations. Ik ga het zien. Ik had ook voor de snelle Shinkansen trein kunnen kiezen. Dan had ik vooraf moeten reserveren. Gezien de afstand is het voordeel hooguit tien minuten. Na een half uurtje al rijdt de trein het station van Osaka binnen. Mijn hostel ligt op loopafstand van het station, alleen kan ik mij niet oriënteren welke richting ik op moet. Een vriendelijke mevrouw bij de informatiedesk tekent het voor mij in op een plattegrond. Het hostel HIVE ligt in de wijk Uemda. Dit is het noordelijkste deel van het centrum. Nadat ik mijn tas in het hostel gezet heb, wandel ik Osaka in. Ik zie vooral kantoorpanden en grote winkelstraten. Ik merk dat ik duidelijk moet wennen na Kyoto. Osaka is meer een drukke stad. In een wat kleiner straatje zie ik een bord met gerechten staan. De teksten zijn in het Japans, maar alle prijzen rond de tien euro. Hier kan ik mij geen buil vallen. Ik loop de trap op. Het restaurant zit praktisch vol. Snel wordt een net vrijgekomen tafeltje voor mij schoongemaakt.

Japan - De Osaka tempel in Osaka

Ik gebruik de tijd om rond de kijken naar de gerechten op tafel. Ik wijs de ober een gerecht aan bij twee meisjes en bestel een cola. Hij kijkt dankbaar dat het taalprobleem zo makkelijk opgelost is. Terwijl ik op mijn eten wacht, lees ik de Osaka informatie gids door die ik op het station gekregen heb. Ik blijk vlak bij een park en een tempel te zijn. Na het eten loop ik naar de Okaa rivier. Op het eilandje in de rivier, achter het stadhuis, ligt het Nakanoshima park. Een keurig aangelegd park met terrasjes. Hier zal het in de namiddag en avond best druk zijn. De Osaka tempel verbaast mij. Nergens een loketje voor toegang. Dit is duidelijk een lokale tempel waar mensen alleen komen om te bidden. Aan de achterzijde loop ik een overdekt winkelgebied in. Talrijke kleine winkeltjes, restaurants en barretjes zitten in deze straat. Het heeft iets weg van China Town. Ook het Ohatsutenenjin heiligdom ligt midden tussen de winkels. Eigenlijk is het meer een plein waar mensen passeren van de ene straat naar de andere. Bij de schrijn wordt gebeden. De weg naar het station is ook overdekt. Hier moet ik zeker nog een keertje terug om te gaan eten of wat te gaan drinken in de Duitse bier stube. Nu niet. Ik loop terug via het station naar mijn hostel. Ik kan inmiddels inchecken. Het hostel is een simpele overnachtingsplaats. Er zijn slaapzalen met stapelbedden. Op zich ziet het er verzorgd en schoon uit. In de gemeenschappelijke huiskamer ontmoet ik andere bewoners. Veelal jongeren. Een Amerikaanse jongen studeert voor tien maanden in Osaka. Misschien verblijft hij hier wel permanent. In de nabijheid van het hostel zit een badhuis, een Japanse onsen. Ik ga op zoek hem te vinden. Dit valt niet mee. Als ik bij het huizenblok kom, zie ik niets van herkenning. Er is ook niemand op straat. Ik sta in een soort woonwijk. Ik besluit nog één blok om te lopen.

Japan - De ingang van het badhuis. Gaan mannen links of rechts?

Dit heeft succes. Ik zie een verlichte ingang met zwembad tekeningetjes. Ik ga naar binnen. In de hal moeten de schoenen uit. Daarna heb ik de keuze uit twee deuren. Ik veronderstel mannen en vrouwen, maar wat is dat in het Japans. Ik kan kiezen tussen zwarte of rode letters. Ik kies voor zwart en open de deur. Ik zit goed. Gelukkig. De man bij de ingang begint van alles te vragen en te zeggen. Het enige woord dat ik versta is 'sauna'. Door het raam zie ik mensen in een badhuis. Ook zie ik lockers en ik begrijp dat ik mij in deze open ruimte wel om kan kleden. Ik gebaar naar een handdoek. Er wordt geknikt en er wordt een prijs van omgerekend vier euro op een papiertje geschreven. Ik ga naar binnen. De ruimte is simpel ingericht met verschillende baden en langs de kant een rij laag hangende douches. Ik kijk vertwijfeld rond. Een oudere man lacht mij toe. Hier moet je beginnen, denk ik te begrijpen. Daarna ga ik de baden één voor één af. Geen idee of dit bij het proces hoort, maar ik heb de indruk dat bij ieder bad het water warmer is. Dit lijkt mij de juiste volgorde. Het koude bad aan het einde sla ik over en neem in plaats daarvan een koude douche. Wat een geweldige ervaring om gewoon tussen de lokale Japanners te badderen. Op de weg terug naar mijn hostel zit een klein cafeetje. Ik bestel een biertje. De ober verontschuldigt zich dat hij geen Engelse menukaart heeft. Hij wijst op de kaart op pasta. Ach waarom niet? Ook hier is het taalprobleem weer opgelost.