Italië > Klooster van San Fruttuoso

Bij het ontbijt ontmoeten we de andere gasten in de Bed and Breakfast. Gisteren hadden we het rijk alleen. Vanochtend zijn alle drie de kamers bezet. Beide andere stellen komen uit Frankrijk. Zij gaan vandaag de stad bekijken. Wij nemen afscheid van Genua. Bij de parkeergarage gebruiken we de kortingskaart die we ontvangen hebben bij het overnachtingsadres. Hierdoor betalen we maximaal 21 euro per 24 uur. Toch nog een flink bedrag. We weten niet meer precies op welke verdieping we geparkeerd hebben. Iedere verdieping blijkt dezelfde nummering te hanteren. Na de eerste verdieping en de tweede treffen we onze auto op de derde verdieping. We verlaten Genua via de kustweg. Ondanks de ochtendspits rijdt het verkeer redelijk door. Wel heeft ieder kruispunt verkeerslichten. We hebben de navigatie ingesteld op Nervi, één van de plaatsjes langs de kust. Hiermee voorkomen we dat we naar de tolweg geleid worden. Wanneer we nabij Nervi de bestemming Santa Margherita Ligure invoeren, worden we alsnog naar de snelweg geleid. Dit negeren we. We gaan vandaag Portofino bezoeken. Een schilderachtig plaatsje aan de rand van een schiereiland. Door de beschutte ligging en de toeristische aantrekkingskracht is het lastig parkeren. De tarieven lopen op tot zes euro per uur. Als alternatief parkeren we in Santa Margherita. Dit plaatsje ligt eerder op de route. Hiervandaan kunnen we met de boot naar Portofino en het klooster van San Fruttuoso varen. Dit klooster ligt in een baai en is alleen via het water of te voet te bereiken. In de haven blijkt dat de laatste boot vandaag om 12:30 afvaart vanaf het San Fruttuoso. Er is slecht weer voorspeld vanmiddag op zee met harde wind. Dit betekent dat we maar dertig minuten de tijd hebben bij het klooster. Hoewel we liever meer tijd gehad zouden hebben, besluiten we toch een retour ticket te kopen. Op de terugweg kunnen we uitstappen in Portofino. Omdat de boot later niet meer vaart, kunnen we met de bus terug naar Santa Margherita. Het is nog een half uurtje voordat de boot afvaart. We wandelen het plaatsje Santa Margherita in. De wind neemt toe en er hangen dreigende wolken boven het dorp. In de verte horen we een donder. Het duurt niet lang voordat dikke druppels neervallen. We zoeken een schuilplekje. Wanneer de veerboot arriveert, is de bui over. Het druppelt nog iets na. We nemen plaats op het binnendek. Terwijl de boot naar Portofino vaart, geeft de omroepster uitleg over de dorpjes en huizen tegen de rotsachtige kust. Bijna alle mensen gaan in Portofino van boord. Een handje vol blijft aan boord voor de volgende bestemming: het klooster van San Fruttuoso. Zodra de veerboot de bocht om vaart is de harde wind merkbaar op zee.

Italië - Het klooster van San Fruttuoso ligt aan zee en is enkel per boot of te voet te bereiken

De boot deinst heen en weer. Na een klein half uurtje doemt het klooster op in de baai. Wat een schitterend gezicht. Dit voormalige Benedictijnenklooster dateert uit het jaar 1000. In de 13de eeuw kwam het complex in de handen van de familie Doria. Het klooster onderging verschillende verbouwingen. Via het strand wandelen we het klooster in. In het klooster bevindt zich een museum. We hebben hier minder dan een kwartier de tijd voor. We besluiten dit niet te doen. We hebben geen keuze, we moeten de laatste boot terug halen. We wandelen rond het klooster. Het uitzicht op de baai is van alle kanten prachtig. Om precies half één varen we met de veerboot weer weg. Achter ons wordt het klooster weer kleiner. Bij het binnen varen van De haven van Portofino zien we de vrolijk gekleurde huisjes rond de haven liggen. In de meeste panden zit tegenwoordig horeca. In de baai liggen tientallen kleinere bootjes, maar ook enkele kolossale plezierjachten. Op zee ligt een cruiseschip. De passagiers worden met kleine bootjes naar de kade gependeld. Bij de Chiesa del Divo Martino kerk is net een bruiloft gaande. De feestgangers verlaten net de kerk en gaan achter de fanfare aan richting de haven. Hier staat voor hen een lunch gereed. Wij nemen bij een ander restaurant plaats aan de haven. Terwijl we er zitten wisselt het weer tussen lekker zonnig en flinke windstoten. Het personeel weet niet zo goed wat ze moeten doen met de parasols. In of uit. Eerder vandaag is een grote parasol opgewaaid, vertelt de ober. De parasol kwam bijna op het tegenoverliggende terras terecht. Na de lunch wandelen we naar de Chiesa di San Giorgio kerk. Het pad loopt flink omhoog. Het uitzicht over de baai is prachtig. Het interieur van de kerk daarentegen is wat sober. Iets verderop en hoger gelegen ligt het Castello Brown. Al sinds de Romeinse tijd wordt deze plek gebruikt voor de verdediging. Vanaf het terras van het kasteel kijken we op de haven van Portofino. Dit is waarschijnlijk het mooiste uitkijkpunt op het stadje.

Italië - De haven van Portofino en de gekleurde huizen aan de kade

Omdat de veerboten vanwege het verwachte slechte weer uit de vaart zijn genomen, moeten we met de bus terug. De bus staat al klaar wanneer we aan komen lopen. We zijn niet alleen. Het is druk in de bus. Wanneer we bij de chauffeur een kaartje willen kopen, blijkt dit niet te kunnen. Kaartjes moeten vooraf gekocht worden, legt de chauffeur in half Engels en half Italiaans uit. Met een creditcard kan dit ook bij de oranje automaat in de bus. Een medepassagier legt uit dat die automaat helemaal achter in de volle bus hangt. Er is geen doorkomen aan om daar te komen. Er zit niets anders op dan illegaal mee te rijden tot Santa Margherita. Hoewel het bewolkt is, lijkt het slechte weer uitgebleven. Met de auto rijden we naar Levanto. Hiervoor nemen we gewoon de snelste route en gebruiken de tolroute. Bij het afrekenen, vlak voor Levanto, kunnen we alleen met contant geld betalen. Wat als we dit nou niet bij ons hadden? Misschien zijn we het verkeerde poortje in gereden. Even later arriveren we bij ons onderkomen. Een agriculture boerderij in Levanto. Franka opent de deur en heet ons welkom. Ze is zo enthousiast en wil ons alles uitleggen. Hierbij springt ze nogal eens van het ene onderwerp naar het andere en legt alles meerdere keren uit. Ze geeft ons ook alle informatie over de wandeling in Cinque Terre morgen en overmorgen. Ze vindt het leuk dat wij overnachten in Corniglia. We mogen onze auto bij de accommodatie laten staan tijdens onze wandeldagen. Hiervandaan is het tien minuten lopen naar het station, geeft Franka aan. Als we het liever hebben kunnen we ook een parkeerkaart meekrijgen, waarmee we bij het station gratis kunnen parkeren. Dit lijkt ons wat veel van het goede, omdat wij hier morgen geen gast meer zijn. Na alle uitleg nemen we een duik in het zwembad. Even lekker afkoelen na een drukkende en vochtig dag. Franka heeft nog een tip voor ons voor het avondeten. Het centrum is ongeveer vijftien minuten lopen, zegt ze. Omdat er vanavond regen voorspeld is, staat ze er op dat we de parkeerkaart meenemen. Op een kaartje geeft ze aan waar de parkeerkaart geldig is in het centrum van Levanto. Ook belt ze voor ons met een restaurant om een tafel te reserveren. Trots komt ze vertellen dat het gelukt is. We besluiten iets eerder dan de gereserveerde tijd naar het centrum te lopen. Hoewel het bewolkt is, ziet het er niet zo dreigend uit. We besluiten de auto thuis te laten en lopend te gaan. Voor de zekerheid nemen we wel de regenjassen mee. Het restaurant ligt in de oude stad.

Italië - Overnachten bij een agriculture boerderij in Levanto

Ook hier vormen smalle kronkelige straatjes het stratenplan. Wanneer we bij de kust aankomen, steekt een flinke wind op. Niet veel later vallen de dikke druppels naar beneden. Iedereen zoekt snel een droog heenkomen. Wij besluiten alvast naar het restaurant te gaan. Het is geen probleem dat we een half uur te vroeg zijn. Onze tafel staat gereed op het buitenterras onder een parasol. Al snel spettert het water door het doek. We verhuizen naar binnen. Een prima plek om te eten. Wanneer we na het eten weer naar buiten lopen, regent het hard. Heel hard. We besluiten even te schuilen. Wanneer de druppels minder worden lopen we terug naar ons hotel. In de kamer trekken we de natte schoenen en broek uit. Ook bereiden we de wandeling voor morgen voor. De bagage blijft achter in de auto. Met alleen de spullen voor één nacht gaan we morgen wandelen.