Home > IJsland > Vulkanen, gletsjers en watervallen > Reisverslag dag 11
1 - 13 augustus 2021 (13 dagen)
De ramen van het huisje rijken tot aan de grond. Door deze grote ramen zien we een bewolkte lucht. In de verte hangen zelfs dreigende donkere wolken. Zou het droog blijven vandaag? De weerapp geeft weinig hulp. Twee verschillende apps geven een totaal tegenstrijdig beeld van de voorspelling voor vandaag. Voor de zekerheid bereiden we ons voor op alle mogelijke weersomstandigheden. In het huisje nuttigen we ons eigen ontbijt. Simpel. Een paar boterhammen, kaas, vleeswaren, jus d’orange, thee en yoghurt. Na het ontbijt rijden we naar Hella. Toen we gisteren bij de eigenaar van de cottages vroegen hoe lang het rijden was naar Hella, werden we direct verbeterd dat de uitspraak Hetla is. Het IJslands blijft een lastige taal om uit te spreken. In Hella nemen we een 4x4 bus naar Landmannalaugar. Landmannalaugar ligt in het bergachtige midden van IJsland en is alleen met 4x4 voertuigen te bereiken. Wanneer we aan komen rijden, staan er al zes bussen klaar. Snel parkeren we onze auto op één van de laatste vrije plekjes bij de supermarkt. Ze zullen hier niet blij zijn dat iedereen hier parkeert voor de hele dag. Wij mogen in bus nummer drie stappen. Om negen uur vertrekt de bus. Net buiten Hella draait de bus de F26 op. F-wegen zijn op IJsland offroad wegen. Het zijn meestal onverharde gravelwegen, vaak met riviercrossings. Geen wegen voor onze huurauto. In de bus zitten we hoog en veilig. Bij de Hekla mountain draait de bus de onverharde weg op. Grote stofwolken hangen achter de bus. Hiervandaan is het nog 54 kilometer naar Landmannalaugar. Landmannaluagar is een gebied van uitgestrekte lavavelden en warmwaterbronnen. De mineralen geven de rhyolietbergen waanzinnig mooie kleuren. Al vanuit de bus zien we de kleurrijke bergen liggen. De bewolking in het binnenland is opgetrokken. Het is zonnig wanneer we rond elf uur uit de bus stappen. Voor ons ligt een camping, een informatiecentrum en er is een provisorisch winkeltje gecreëerd in enkele groen schilderde oude Amerikaanse schoolbussen.
Verder is er niets. Eigenlijk komt iedereen hier voor de natuur. In de omgeving van Landmannalaugar kun je mooie tochten maken. Tochten van enkele uren tot meerdere dagen. Wij kiezen voor de wandeling naar de top van de 855 meter hoge Brennisteinsalda. Een rondwandeling van ongeveer drie uur via de bergtop. Het eerste gedeelte van de wandeling loopt door een vallei. Rondom zien we bergen met de meest fantastische kleuren. Hoe leg je dit beeld vast op een foto? Gele zwavelplekken, groen mos, zwart- en blauwkleurig lava en rood ijzerhoudend gesteente. Rond ons klinkt het volop Nederlands. We blijken net met een Djoser groep op te lopen. Zij beginnen net aan hun vakantie. Aan het einde van de vallei begint de beklimming van de Brennisteinsalda. Direct gaat het pad flink omhoog.
Zeer steil zelfs. Voorzichtig lopen we omhoog om ervoor te zorgen dat de schoenzolen voldoende grip houden. We maken snel hoogte. Regelmatig stoppen we even om van de prachtige omgeving te genieten. Wat is het hier mooi en wat kan de natuur toch schitterend zijn. Het bereiken van de top valt nog best tegen. Keer op keer denken we bijna boven te zijn, maar blijkt er een nieuwe heuvel achter de vermeende top te liggen. Uiteindelijk bereiken we na anderhalf uur klimmen de top van de Brennisteinsalda. Vanaf de top hebben we magnifiek vergezicht naar alle kanten. De afdaling is aan de andere zijde. Wel zo leuk dat we niet hetzelfde pad terug hoeven te lopen. We passeren enkele stomende zwavelbronnen. Dit toont aan dat de vulkaan nog altijd actief is. Onderaan de berghelling komen we uit in het gestolde lavaveld Laugahraun. Tussen de rotsblokken zoeken we een plekje voor onze picknick lunch. Mooier kun je het niet hebben. Het vervolg van de route loopt dwars door het lavaveld.
De lava is afkomstig van eerdere vulkaanuitbarsting honderden jaren terug. Rode paaltjes geven de looproute aan. We stappen van rotsblok naar rotsblok. Het lavaveld bevat zeldzaam obsidiaan, glad zwart glasachtige gesteente. Dit ontstaat bij lava uitbarstingen onder speciale condities. Rond half drie arriveren we weer op het parkeerterrein. Naast de camping ligt een natuurlijke hotspring. Het water wordt door de zwavelbronnen verwarmd. We trekken onze zwemkleding aan en stappen in het warme ondiepe water. Heerlijk om even in het water te relaxen. Om half vier melden we ons weer bij de bus. In twee uurtjes rijden we terug naar Hella. Omdat in Hólmabæir, het plaatsje bij onze overnachting, geen restaurant is, besluiten we in Hella te eten. We kiezen voor restaurant Árhús. Wanneer we binnenkomen blijkt de keuken nog niet geopend. We moeten nog een kwartiertje wachten tot het zes uur is. Dit is geen probleem. Het eten smaakt prima, maar de porties zijn erg groot. We krijgen het niet op. Vanuit Hella rijden we weer terug naar ons onderkomen in Hólmabæir.